Hana Kozuka. Foto door Richie Babitsky. 'Niemand weet wat‘ hedendaags ’,‘ modern ’of‘ jazz ’zelfs niet meer is.” Heb je dat eerder gehoord? Deze schrijver heeft. Misschien heeft ze het zelf een paar keer gezegd. Het is misschien overdreven, maar feit blijft dat veel danskunstenaars en -docenten dergelijke vormen met elkaar vermengen en daarin iets nieuws van zichzelf creëren. Verliezen we daardoor de integriteit en duidelijkheid van klassieke, gecodificeerde technieken - en moet een dergelijke vermenging daarom met zorg en terughoudendheid gebeuren? Aan de andere kant, biedt deze vermenging van vormen ruimte voor vruchtbare samenwerking - en moet daarom worden aangemoedigd? Voor degenen die geven om de bloei van danskunst in de toekomst en het behoud van haar traditie, lijken dit zaken te zijn die niet lichtvaardig moeten worden opgevat.
Om deze vragen te onderzoeken, sprak Dance Informas met vier danskunstenaars: Hana Kozuka, danseres / choreografe uit LA Bettina Mahoney, oprichter en directeur van Fortitude Dance Productions en danspedagoog Tracie Stanfield, oprichter en directeur van Synthesis Dance in NYC en Taylor McLean Bosch, artistiek directeur van Nitrogen: The Company en danspedagoog uit NYC / Long Island. Laten we meteen naar binnen springen!
Taylor McLean Bosch.
sport en dans
Waarom deze verscheidenheid aan stijlen? Is er daardoor een grotere impact in de danswereld?
Stanfield gelooft dat “samensmelting van stijlen (substijlen) in zekere zin een weerspiegeling of een reactie is op de wereld waarin we leven. Onze samenleving hecht meer dan ooit waarde aan individualiteit, personalisatie en autonomie. Kunstenaars worden niet beperkt door ‘regels’ of methodologie uit het verleden. '' De gedachte van McLean Bosch hier is vergelijkbaar. 'Iedereen probeert zijn stem te vinden', denkt ze. Kozuka merkt op dat deze wildgroei aan stijlen 'zoveel meer dingen met zich meebrengt om samen te smelten'.
Aan de andere kant beschrijft Stanfield hoe we deze trend kunnen zien als een nieuwe golf van stijl / techniek-proliferatie die plaatsvond met de groei van Graham-, Horton- en Limón-technieken en -repertoire - maar met 'een belangrijk verschil is dat er geen officiële, definitieve fundamenteel systeem voor elke substijl of techniek is het uitsluitend afhankelijk van de waarden en voorkeuren van de choreograaf / docenten. ' Bovendien vindt deze proliferatie tegenwoordig plaats in ‘straat, jazz- en balletstijlen ”, zegt Stanfield. Er is bijvoorbeeld een opkomst van lessen in substijlen zoals 'hedendaagse jazz', 'hedendaagse fusion', 'hedendaagse straat', 'hedendaags ballet' en 'lyrische jazz'.
Hana Kozuka. Foto door Peter Yesley.
Toch identificeren en promoten sommige leraren zichzelf niet door een conventionele stijl die ze onderwijzen, maar in plaats daarvan door hun eigen bewegingsstijl / kwaliteit en merk. Studenten kunnen op hun beurt naar de namen en merken van leraren kijken in plaats van naar stijlen wanneer ze beslissen welke lessen ze willen volgen - zoals Kozuka bevestigt dat dit haar norm is. 'Het is tegenwoordig moeilijk om dingen een label te geven!' ze zegt. Ze wijst op sociale media als aanjager van deze trend om een merk op te bouwen. Als docent gelooft McLean Bosch dat ze een unieke stijl en esthetiek heeft, maar toch zal ze zeggen dat ze een 'eigentijdse' docent is, als dat is waar werkgevers naar op zoek zijn.
Er is een spanning tussen de merkstijl van de artiest en die van op dans gebaseerde bedrijven, maar Mahoney beschrijft hoe ze de klassen van bepaalde leraren moet benoemen vanwege haar conventies, zelfs als ze het niet leuk vinden dat hun stijl wordt 'gecategoriseerd'. 'Ik heb een bedrijf en ik moet adverteren', stelt ze. McLean Bosch bevestigt dat punt en wijst erop dat conventies omzet verliezen door het niet aanbieden van 'eigentijdse' lessen. Tegelijkertijd hebben wedstrijden haar stukken geclassificeerd als 'modern' - terwijl ze gelooft dat haar werk meer 'eigentijds' dan 'modern' is.
Is het een probleem? Is het een goede zaak? Is het allebei? Wat is belangrijk om in gedachten te houden in termen van benaderingen in pedagogiek, choreografie, branding?
kit frederiksen
Mahoney maakt zich zorgen als het erom gaat dat dansstudenten een basis van gecodificeerde techniek hebben of niet 'je kunt niet ‘off-book’ gaan als je het boek überhaupt niet hebt, ”beweert ze. Een deel van dit belangrijke bijbrengen van conventionele dansstijlen bij jonge studenten is lesgeven in dansgeschiedenis - waar deze vormen vandaan kwamen binnen de algemene historische context. 'Dan kunnen studenten weten dat hedendaags bijvoorbeeld voortkwam uit postmodern en postmodern uit modern,' bevestigt Mahoney. Voor zover ze het ziet, respect voor en beheersing van dergelijke vormen - en hun historische erfenis - zorgt voor een veel sterkere choreografie, uitvoering, pedagogiek en meer. Zoals het oude gezegde luidt, moet je de 'regels' kennen voordat je ze kunt 'overtreden'.
Bettina Mahoney.
Kozuka en McLean Bosch zien deze trend van stijlen die zich vermengen en verspreiden als een goede zaak, iets waardoor artiesten hun meest creatieve stemmen kunnen vinden en prachtig werk kunnen maken. Kozuka denkt dat het in plaats van het gevoel te hebben dat we dingen in 'dozen' moeten doen, het in onze macht ligt om nieuwe dozen te maken. 'Als [nieuwe stijlen] de tand des tijds doorstaan, zullen ze blijven hangen - of niet,' denkt ze. 'Het gaat gewoon gebeuren - er zullen nieuwe stijlen ontstaan en oudere genres zullen oud worden', zegt McLean Bosch.
Stanfield valideert de bevinding van iemands eigen bewegingsstijl 'zelfs geen regel is een regel.' Ze juicht de ruimte voor creativiteit en vrijheid toe, en wijst erop dat innovatie altijd angst voor verandering met zich meebrengt (zoals 'gemopper van de [alomtegenwoordigheid] van mobiele telefoons.'). Uiteindelijk gelooft Mahoney dat danskunstenaars hun eigen bewegingsgeschiedenis meebrengen, vanuit de unieke kwaliteiten van docenten en choreografen met wie ze hebben gestudeerd en waarvoor ze hebben gedanst. Kozuka onderstreept dit punt ook. Het belichamen en van daaruit doorgeven van stilistische en technische erfenis lijkt iets om aan te moedigen - want zo is het dansveld uitgegroeid tot wat het is.
maaro
Tracie Stanfield geeft les aan het Broadway Dance Center.
Hoe haalt de danswereld het beste uit deze trend?
Stanfield onderstreept wel de uitdaging voor dansers die dit allemaal kan creëren - moeten trainen in 'alle stijlen'. 'Als alles belangrijk is, is uiteindelijk niets belangrijk.' zij gelooft. Daarom lijken diepere gesprekken over wat haalbaar en toegankelijk is voor dansers, noodzakelijk. Wat betreft de spanningen tussen dansleraren en ondernemers, zoals die McLean Bosch en Mahoney beschreven, kan zo'n verdere dialoog daar misschien ook helpen. Beide partijen konden hun behoeften en wensen kenbaar maken, en het vinden van een gemeenschappelijke basis zou tot een wederzijds aangename consensus kunnen leiden.
Wat betreft de zorgen van Mahoney over dansartiesten, beginnend bij een basis van gecodificeerde technieken - technisch meesterschap en diepe contextuele kennis daarvan - kunnen dansdocenten hun curricula kaderen rond eerst die basis bij hun studenten inbrengen en hen vervolgens begeleiden naar iets meer van henzelf. Voor Kozuka is het aan elke kunstenaar om door deze dynamiek van stilistische identiteit te navigeren met zijn gezond verstand, hoogste integriteit en volledige persoonlijke authenticiteit. Dat zal zich naar buiten vermenigvuldigen om een danswereld te creëren die hetzelfde doet.
Stanfield gelooft dat 'dansers aangetrokken worden tot werk dat resoneert met hen ... we worden aangetrokken door de ervaringen en stijlen die ons voeden en uitdagen.' Labels zijn niet per se zo betekenisvol voor ons als voor andere soorten mensen, en we kunnen flexibel denken in verschillende situaties toepassen. Met gezond verstand, integriteit, authenticiteit en flexibel denken kunnen we door lastige dynamieken navigeren - zelfs die zo lastig als stilistische identiteit, persoonlijke branding van danskunstenaars, traditie versus individualiteit en dergelijke. Laten we dit doen!
Door Kathryn Boland van Dans informeert.
aanbevolen voor jou
