‘Forsythe Elements’ in BB @ yourhome van Boston Ballet: je afvragen wat ballet en uitvoering kunnen zijn

19-29 november 2020.
Gestreamd bostonballet.org door middel van een abonnement.

Ik herinner me de eerste keer dat ik een William Forsythe werk ​Het was duidelijk ballet, maar het was anders dan enig ander balletkunstwerk dan ik ooit eerder had gezien. (En in die tijd had ik er veel van gezien en gedanst.) Mijn geest, lichaam en geest waren totaal opgewonden. Als criticus en dansliefhebber voel ik me gelukkig dat ik deze perifere band met de iconische choreograaf heb gehad door associatie met Boston Ballet (als inwoner van de stad voor meerdere jaren).

Zoals artistiek directeur Mikko Nissinen deelde in de inleiding van een virtueel programma waarin zijn werk centraal stond: Forsythe heeft collega-artiesten ertoe aangezet om de reikwijdte en breedte van ballet te heroverwegen ​In het COVID-tijdperk moesten dansgezelschappen heroverwegen - en vervolgens herontwerpen - wat prestatie kan zijn. Boston Ballet heeft dat proces aangetoond door middel van initiatieven zoals BB @ yourhome, een virtuele abonnementsservice op een reeks virtuele Boston Ballet-programma's. Forsythe Elements in die serie deelde Forsythe's norm-agiterende werk in een, noodzakelijkerwijs zo, norm-agiterende prestatie-indeling.

John Lam in 'The Second Detail' van William Forsythe. Foto door Gene Schiavone, met dank aan Boston Ballet.

Deel I werd gefilmd in de studio, klaarblijkelijk in COVID-tijden op zeldzame momenten met meer dan één danser in het frame, ze bleven afstandelijk en dansten ze allemaal ook gemaskerd. Levendige, energieke hiphopmuziek accentueerde de ongelooflijk dynamische en virtuoze beweging, die sterk gericht was op bochten met uitbreidingen en sprongen. De choreografie toonde de kracht en technische beheersing van deze artiesten. Gemaskerd dansen vertraagde ze niet en gooide ze niet van zich af. De hiphop / electronica-partituur was kenmerkend voor Forsythe's verlegging van de grenzen van wat wij zien als ballet. Hij is niet iemand die de populaire muziek - noch instrumentale partituren - schuwt. Het lijkt hem allemaal een eerlijk spel in de oren.

De dansers droegen ook bijpassende sweaters in levendige kleuren die bij de algehele levendige energie pasten. De kostuums brachten bovendien een voetgangersgevoel, maar ook een uniforme en bevredigende esthetiek. Misschien wel het meest intrigerend waren echter de formaties die Forsythe creëerde uit split-screen solo's en duetten, in verschillende configuraties door het hele werk heen. Forsythe heeft een manier gevonden om formaties van dansers te krijgen in dit dans-op-film-tijdperk - wat behoorlijk fascinerend en opmerkelijk aanvoelt.

Chyrstyn Fentroy in 'Pas / Parts' van William Forsythe. Foto door Angela Sterling, met dank aan Boston Ballet.

hoe je een solo choreografeert

Deel II bevatte fragmenten uit Forsythe's Stappen / onderdelen , danste in de studio. Dit gedeelte herinnerde me aan mijn fascinatie voor en liefde voor de typische maillots van het werk met verschillende effen kleuren aan de voor- en achterkant voor de ballerina's. Dit ontwerp creëert een visueel betoverend effect van afwisselende kleuren wanneer de ballerina's draaien. De beweging in het stuk is snel, abstract en ongelooflijk vloeiend omdat het zo klassiek is beïnvloed, maar de vorm en bedoeling zijn altijd glashelder - tot eer van zowel Forsythe als de dansers. Het samensmelten van bewegingen blijft in dit werk onvoorspelbaar, en in een groot deel van het Forsythe-kanon verschuift een pirouette naar een platte rug, naar een ondersteunde extensie. Verschillende invloeden lijken als ingrediënten samen te komen in een heerlijke soep, samen gekookt in het dagelijkse werk van de balletstudio.

Deel III bood filmfragmenten van vóór-COVID Stappen / onderdelen op het grote podium van het Boston Opera House. Het was interessant om de energieke en in zekere zin esthetische verschillen te zien tussen uitvoeringen op het podium en studioruimtes. De overvloed en diversiteit aan secties deed me denken aan de dynamiek van het werk - in die zin van secties, in hun enorme veelheid, maar ook in de beweging zelf. Het is helemaal een hogesnelheidstrein en het is onmiskenbaar opwindend en verreweg uniek in zijn soort.

Roddy Coble en Lia Cirio in William Forsythe’s ‘Artifact’. Foto door Rosalie O'Connor, met dank aan Boston Ballet.

Forsythe's Artefact kwam daarvoor in deze sectie, in al zijn prachtige abstractie en doelgerichte esthetische rauwheid. Praat over de vraag wat ballet kan zijn - een fragment was een hele sectie die Forsythe creëerde met een première in 2017, met dansers die in twee groepen op het podium spraken in ritme, zwaaiend en knallend.

In deel IV spreekt Forsythe met dansers van Boston Ballet. Het deed me denken aan zijn warme karakter, geleerdheid en wijze leiderschapsstijl. Ze bespraken Forsythe's stijl om dansers echt te laten dansen zich door middel van een zeer collaboratief proces. Hun zorg voor elkaar voelt diep. Het is allemaal echt hartverwarmend!

Een mooie verschuiving van dat, naar sectie V, is naar de soulvol Blake Works I ​Er is natuurlijk abstractie in het werk, per Forsythische belangen en normen - maar zelfs dat overschaduwen is een duidelijke waarde bij de hand van de schoonheid van de mogelijkheden van het menselijk lichaam en de verbindingen tussen een of meer van die lichamen. De sfeer - zacht blauw licht, zachtblauwe kleuren in de kostuums en een tederheid in de muziek - past perfect bij die schoonheid.

Tigran Mkrtchyan en Ji Young Chae in William Forsythe’s ‘In the Middle, Somewhat Elevated’. Foto door Liza Voll, met dank aan Boston Ballet.

In het midden, enigszins verhoogd brengt iets mysterieuzers, maar met een even duidelijke en uniforme esthetiek. Die esthetiek helpt bij het creëren van een specifieke sfeer, en het raakte me tijdens het kijken - dat is echt iets met Forsythe's werk in zekere zin, de beweging in zijn discrete delen is niet altijd te definiëren, maar je weet wel wat je voelt en de wereld die je zijn binnengebracht. Het programma eindigt met fragmenten uit het levendige Afspeellijst: EP ​Met zijn levendigheid en gevoel voor gemeenschappelijk plezier, voelt het als de perfecte manier om het programma af te maken.

Ik was klaar met het bekijken van het programma dat werd getroffen door de diepte en reikwijdte van Forsythe's werk en de kracht van dit gezelschap van dansers - als technici, als artiesten en, durf ik te zeggen als mensen (ze dansen op een manier dat ik hun menselijkheid kan zien, en dat is geweldig ervaren). De grotere organisatie toont ook kracht en standvastigheid in hoe ze vinden manieren om het wonder van wat ze doen te delen met de stad Boston en daarbuiten door deze uitdagende tijd. Deze tijden hebben het nodig gemaakt dat ze de bodem van proscenium-prestatienormen roeren, net zoals Forsythe zo lang heeft gedaan met de kunst van het ballet. Brava en encora, Boston Ballet en Forsythe!

Door Kathryn Boland van Dans informeert.

aanbevolen voor jou

• Doodt COVID de kunsten? Deel I: Opkomende bedrijven
• Stagestep lanceert eenstapsreiniger voor uw studio
• Kaatsbaan maakt zich op voor het eerste Lentefestival