Toekomstige Artikelen

In augustus produceerde Dancing in the Streets, een organisatie die gratis openbare dansvoorstellingen aanbiedt aan gemeenschappen in New York City, het Dancing Through the Bronx-festival, dat het werk van vier choreografen toonde in locatiespecifieke uitvoeringen in Hayden Lord Park in de Bronx, New York.

In één werk, 'MOUNT Hayden Lord', bracht choreograaf, danser en danspedagoog Marsi Burns een groep dansers en niet-dansers van negen tot en met 73 jaar samen. Een deel van deze groep met Burns omvatte collega-docent Jo Robbins, samen met hun voormalige student aan de State University of New York (SUNY) Westchester Community College, Peg Moore-Maioriello. Samen werden ze herenigd in het nieuw ontwikkelde Hayden Lord Park.

Choreograaf Marsi Burns, danspedagoog Jo Robbins en hun oud-student Peg Moore-Maioriello. Foto met dank aan Peg Moore-Maioriello.

lee dong wook hoogte

Moore-Maioriello, die nu lesgeeft aan Transcend Dance, Inc., in Mount Vernon, New York, en haar eigen gezelschap heeft, Metropolidance, zegt dat zij, Burns en Robbins in de loop der jaren allemaal contact hebben gehouden en dat deze twee studenten dansen professoren hebben gediend als professionele en persoonlijke mentoren. Om weer deel uit te maken van een werk met hen was een 'volledige cirkel'-ervaring, zegt ze.

'Ze hebben me echt voorbereid op wat er zou komen in de danswereld in New York City', zegt Moore-Maioriello. “Ze hebben me ook voorbereid op het werk van een bedrijf en vooral de liefde voor moderne dans bijgebracht. Het was een eer om weer met Marsi samen te werken. Ze is ongelooflijk getalenteerd als choreograaf, docent en danseres. Marsi, Jo en ik kwamen samen in dit ongelooflijke park om met elkaar te dansen op deze leeftijd was als een droom. '

Burns zocht met name dansers en niet-dansers van alle leeftijden en uit alle lagen van de bevolking voor dit multi-generatie project met Dancing in the Streets. Het werk, dat Moore-Maioriello de bijnaam 'Trail Mix' gaf vanwege de aard van de uitvoeringsomgeving, was een combinatie van decorchoreografie en improvisatie-instructie voor de dansers.

'Ze stond open voor suggesties van de dansers, vooral omdat dit een site-specifiek stuk was', voegt Moore-Maioriello toe. “Op sommige punten zaten we op steile hellende muren, metalen hekwerken en verhoogde muren. Alle choreografieën en repetities werden gedaan in Hayden Lord Park, een fenomenaal besef van wat een park zou kunnen zijn dat de gemeenschap echt diende. '

Deze voorstelling maakte de cirkel nog meer rond, aangezien een van Moore-Maioriello's eerste dansstudenten zich in het publiek bevond.

Die voormalige student, Patti Charleston, een mixed media-artiest, zegt: “Marsi Burns heeft een geweldig stuk gemaakt en de dansers van elke leeftijd waren mooi! Ik vond het geweldig dat ze individuele dansers van elk type en elke leeftijd meebracht om op zo'n ongelooflijke plek op te treden. Ik zou hier veel meer van willen zien, overal waar mogelijk. '

Hayden Lord Park werd pas twee jaar geleden nieuw leven ingeblazen en was ontworpen om een duurzame en educatieve kunstruimte voor de gemeenschap te creëren. De parkruimte is bedekt met voornamelijk indrukwekkende mozaïektegels en glaskunst en omvat een zithoek, dambordtafels, een speeltuin en een biologische tuin.

chelsie hightower dwts

Marsi Burns 'werk van meerdere generaties bij Dancing Through the Bronx in Hayden Lord Park. Foto door Patti Charleston.

Als kunstenaar zegt Charleston dat ze al het werk dat in het park is gestopt echt waardeert.

'Een gemeenschap kan samenkomen met organisaties en zo'n prachtige multifunctionele ruimte ontwikkelen, vol met kunst: muurschilderingen op elke muur, ongelooflijke mozaïektegels en overal glas, inclusief‘ kronkelende ’stoelen en muren,' zegt Charleston.

Burns, samen met de drie andere choreografen die werk presenteerden op Dancing Through the Bronx, gebruikten het element dans om toe te voegen aan het toch al door kunst geïnspireerde Hayden Lord Park.

'Ze gaven de choreografen de kans om dans toe te voegen aan deze ruimte, die niet specifiek met dans in gedachten was gemaakt, zonder een speciaal podium of kijkgedeelte', zegt Moore-Maioriello. 'Het voelde zeker als een site-specifiek stuk, dat de danskunsten toevoegde aan het aanbod van kunst in dit ongelooflijke park.'

Dancing in the Streets heeft tot doel 'bruggen te bouwen tussen generaties, gemeenschappen en culturen' door middel van zijn reeks openbare dansvoorstellingen, en deze recente gebeurtenis en het werk dat Burns presenteerde, lijken echt in overeenstemming te zijn met die missie.

'Ik denk dat de gemeenschap meer op kunst gebaseerde dans in het algemeen nodig heeft', merkt Moore-Maioriello op. “Het is een eer om onder en met Marsi en met Jo te werken. Het is het teruggeven van mijn persoonlijke vaardigheden en passie, hun nalatenschap en nieuwe werken op onze leeftijd aan de gemeenschap. We zijn allemaal capabele dansers die in een relatief goede conditie zijn van een dansleven. Ik denk dat de danskunsten schoonheid op een site brengen, evenals een dialoog met de gemeenschap en vragen om het publiek te stimuleren. '

Ga voor meer informatie over Dancing in the Streets en de programma's naar www.dancinginthestreets.org 