Muziek is tegenwoordig veel dingen - maar één ding is het vaak niet is subtiel. Teksten in veel reguliere nummers zijn niet alleen suggestief, maar ook ronduit expliciet. Op welk punt censureren een studio-eigenaar, een leraar en een dansouder de muziek waarop hun dansers hun lichaam bewegen? Deze vraag raakt de kern van een ander hot topic in de dansindustrie: de geschiktheid van muziek in dansstudenten.
Dance Informa zet onze nieuwe serie voort om enkele van de moeilijkere vragen te beantwoorden die de industrie aangaan, en kijkt naar dit probleem met de hulp van vertegenwoordigers van de non-profitorganisatie Youth Protection Advocates in Dance (YPAD) van danspedagoog Leslie Scott. Laten we eerst eens kijken naar het op bewijzen gebaseerde onderzoek van YPAD over dit onderwerp.
steven dansen
Gezien het onderzoek
Dr. Tomi-Ann Roberts, PhD, is professor en voorzitter van de afdeling Psychologie van Colorado College, en ze onderzoekt de psychologische gevolgen van de seksualisering en objectivering van meisjes en vrouwen. Ze is ook lid van het YPAD-adviespanel en certificeringsmedewerker en leert dansdocenten, studio-eigenaren, ouders en studenten vaak door middel van haar datagestuurde sociowetenschappelijke onderzoek dat het perspectief van 'muziekteksten er niet toe doet' simpelweg niet feitelijk is.
Roberts stelt: 'Socioscience heeft veel onderzoek dat bewijst dat als we muziek op de achtergrond laten filteren en keer op keer naar muziek luisteren tijdens de les of repetitie zonder de inhoud bewust te begrijpen, het eigenlijk een negatiever effect op ons heeft dan wanneer we luisterde er echt naar en begreep de betekenis van de tekst en verhaallijn. '
Om dit verder te onderzoeken, voerde YPAD een enquête uit waarin jongeren werd gevraagd wat de muziek die ze in hun danslessen gebruiken hen leert. Hun antwoorden waren reden tot nadenken. Onder hun antwoorden waren: 'Mannen bedriegen en liegen' (vrouw, 14 jaar), 'Een baas zijn en een klootzak is een goede zaak' (vrouw, 12 jaar), en 'Het is niet cool om een meisje leuk te vinden voor haar persoonlijkheid, maar meer als ze hot is ”(man, 16 jaar).
Een 10-jarig meisje vertelde YPAD dat dansles haar heeft geleerd dat 'single zijn betekent dat ik eenzaam moet zijn.' Een ouder 16-jarig meisje merkte op: 'Veel van de liedjes die we voor wedstrijden gebruiken, maken feesten in de club en zelfs geweld en meisjes die meisjes haten normaal en oké.'
Naast deze commentaren concludeerde het onderzoek van YPAD dat van de 143 dansers die de ondervraagde dansers tussen de zeven en 13 jaar oud zijn, 87 procent van hen naar de muziekvideo's kijkt naar de liedjes die ze horen in hun dansstudio's. Slechts zes procent gaf toe eerst toestemming te hebben gevraagd aan hun ouders.
Vanuit het perspectief van een studio-eigenaar
susan lieberman dell
Studio's die gespecialiseerd zijn in dansonderwijs voor jongeren, hebben vaak jazz- en hiphoplessen voor hun kinderen. Het is niet gebruikelijk om mainstreammuziek en pophits door de luidsprekers te horen blazen, omdat deze nummers vaak de beste beats en tempo's hebben, en vaak zijn de studenten vooral enthousiast om op deze nummers te dansen. Dus wat moet een studio-eigenaar doen als hij veilige grenzen wil bieden en ervoor wil zorgen dat alleen geschikte, niet-suggestieve muziek wordt gebruikt?
YPAD Advisory Panel Member en voormalig professioneel danseres Tiffany Prout-Leitao heeft frontline ervaring met dit raadsel als eigenaar van Center Stage Dance Academy. Toch legt ze uit dat leeftijdsgeschiktheid voorrang moet krijgen op gemak en zelfs de persoonlijke voorkeuren van leerlingen.
'We helpen deze kinderen vorm te geven', zegt ze. 'Wij zijn degenen waar ze dagelijks naar opkijken - of het nu in de klas is of ze ons volgen op sociale media. Als we in de klas een liedje spelen, vragen we deze kinderen om er verbinding mee te maken, hun emotie te uiten op basis van de tekst, hoe het lied hen laat voelen, welke verhalen ze ervan kunnen maken, of ze vragen om uit hun liedjes te halen. eigen verhaal om het hartstochtelijk met intentie en doel uit te voeren. Dus als wat er wordt gespeeld seksuele inhoud of ondertonen heeft, verwijzingen naar drugs / alcohol, geweld of grof taalgebruik, zullen deze kinderen het horen, voelen en uiten. '
'We spelen keer op keer muziek in de klas terwijl ze choreo leren, dus het raakt in hun hoofd', vervolgt ze. “De meeste kinderen gebruiken iTunes niet meer en kopen geen cd's meer. Ze gaan rechtstreeks naar YouTube om de muziekvideo's te bekijken en uit de eerste hand te zien wat die teksten betekenen, zelfs als ze naïef zijn over wat ze in de klas leren kennen. '
Op de vraag welke normen ze heeft vastgesteld voor haar docenten / choreografen in haar studio's, verduidelijkt ze dat het in hun contracten staat om alleen muziek te kiezen die bij de leeftijd past. 'Mijn personeel weet niet alleen waar ik aan toe ben, maar ze staan ook bij mij', zegt ze.
Over de illusoire definitie van geschiktheid voor de leeftijd, zegt ze: 'Als je je moet afvragen of een liedje geschikt is, is dat meestal niet zo. Ons eerste instinct is een goede indicator! '
Vanuit het perspectief van een dansleraar
Stephanie Smith is een YPAD-docent die haar als student geseksualiseerde choreografie had opgelegd, dus ze weet uit de eerste hand dat het schadelijk is. Ze herinnert zich de eerste keer dat openlijk geseksualiseerde muziek ook voor een van haar dansen werd gebruikt.
“De eerste keer dat ik merkte dat muziek ongepast was, was mijn junior of senior jaar op de middelbare school. De instructeur van het dance / drill-team leerde ons een hiphoproutine die ze op een congres had geleerd. Het was ‘Milkshake’ van Kelis, destijds erg populair, maar ook erg seksueel van aard. '
Nu ze zelf studenten lesgeeft, is ze ongelooflijk bedachtzaam bij het kiezen van geschikte liedjes. 'Bij het selecteren van muziek moet ik de songteksten lezen', legt ze uit. “De meeste van mijn studenten zijn tussen de 18 maanden en zes jaar oud. Er is veel muziek voor deze leeftijdsgroep via Disney - godzijdank. Ze herkennen enkele actuele popsongs. Ze weten allemaal ‘Watch me whip, watch me nae nae’, dus ik heb geprobeerd Kidz Bop te gebruiken of Eekhoorn versies, wetende dat ze schoon zullen zijn. '
dans pro's live
Ze zegt dat het nog moeilijker is met oudere leerlingen, en ze sympathiseert met docenten die moeite hebben om geschikte muziek te vinden. “Als ik les mag geven aan oudere studenten, moet ik heel selectief zijn. Ik heb veel christelijke rapartiesten gevonden die muziek hebben met geweldige beats en positieve boodschappen, en velen noemden geen enkele religieuze overtuiging om te voorkomen dat ze iemand beledigen. Ik heb oudere studenten ook uitgedaagd om naar muziek te luisteren die alleen instrumentaal is. '
Over het algemeen gelooft Smith echter dat het het extra werk en de tijd die besteed wordt aan het zoeken naar de juiste muziek waard is, omdat muziekkeuze er duidelijk toe doet.
'De dansgemeenschap moet zich absoluut bewust zijn van de inhoud van de muziek voor elke leeftijdsgroep', stelt ze. “Als volwassen danseres weet ik dat mijn lichaam kan worden gebruikt als een hulpmiddel om een veelheid aan betekenissen te verwoorden, dus ik ben er niet tegen om studenten te leren hoe ze allerlei bewegingen met hun lichaam kunnen verkennen. Maar we moeten ons bewust zijn van de context waarnaar we verwijzen wanneer we beschrijven hoe we de verhuizing moeten doen of naar wat voor soort muziek het zou kunnen worden gedaan. Een jazz- of hiphoples voor jonge volwassenen is de leeftijd om te spelen terwijl beweging flirterig is, maar dat zou niet de enige manier moeten zijn waarop jazz of hiphop wordt uitgevoerd. '
Vanuit het perspectief van een jeugdregisseur
nathan hirschaut
Als hiphopdanser en directeur van een jongerengezelschap zegt Ricki Huff, lid van het YPAD-adviespanel, dat hij veel van zijn eigen studenten, evenals andere studenten op congressen, heeft zien dansen op een manier die voor volwassenen bedoeld is. Hij vertelt ons: 'Ik zie deze dagen niet veel kinderen als kinderen dansen.'
Muziek is daar een belangrijk onderdeel van, legt hij uit. Daarom gebruikt hij alleen muziek met positieve boodschappen.
'Ik gebruik nooit iets dat op een vernederende manier over vrouwen praat, drugsgebruik, expliciet taalgebruik, extreem geweld of iets waardoor mannen vrouwen worden,' zegt Huff. 'Ik wil niet dat mijn studenten denken dat vrouwen alleen seksobjecten zijn als ze dansen, en ik wil dat mijn jonge mannen hun vrouwelijke teamgenoten beschermen en hooghouden als een respectabel imago.'
Persoonlijk vindt hij dat er een leeftijdsclassificatiesysteem moet komen voor danslessen en workshops. 'Als we het voor films doen, moeten we het ook voor danslessen doen', zegt hij. “Wij als gemeenschap moeten een stapje verder gaan en beter worden in het beschermen van onze toekomstige generatie dansers. Ze worden te snel blootgesteld aan inhoud die lijkt op volwassenen en hun kindertijd wordt hen stukje bij beetje ontnomen. '
Lees meer over YPAD en de nieuwe campagne #AgeAppropriateIsNoLongerVague op www.ypad4change.org Lees het inleidende artikel van vorige maand met de vraag ' Wat is er mis met sexy dansen? hier
Door Chelsea Thomas van Dans informeert.
aanbevolen voor jou
