Sollicitatiegesprekken

De tweeëntwintigjarige Bijan Qutub heeft een geweldig verhaal te vertellen. Voor ons interview gaf ik toe dat ik dacht dat het meer als een Hollywood-film klonk dan als het echte leven. Zwaarlijvige, asociale jongen ontdekt dans en traint met Rocky-achtige vastberadenheid totdat hij een studiebeurs ontvangt voor een van de meest prestigieuze balletscholen ter wereld. En voor een extra plotwending is de jongen Jordaans en moet hij zijn dromen nastreven ondanks culturele normen uit het Midden-Oosten die mannelijke balletdansers ontmoedigen en zelfs mijden. Het is de verbeelding van een schrijver, dacht ik, en mijn innerlijke cynicus vroeg zich af: wat is het addertje onder het gras

Bijan Qutub. Foto door Omar Shaheen Photography.

Gelegen op een stapelbed in een karakteristiek klein appartement in New York City (het plafond slechts enkele centimeters van zijn hoofd), schitteren Qutubs opvallende grijsgroene ogen in de duisternis terwijl we chatten via Skype.

'Ik heb mijn hele leven geen ambitie gehad', zegt hij, 'en door te dansen vond ik hoop. Ik heb iets gevonden waar ik elke dag naar kan streven. Het is nooit genoeg dat je altijd beter kunt zijn in wat je doet. '

Dit is de essentie van het verhaal van Qutub, dat hier en via verschillende promotievideo's en online forums wordt afgeleverd, de meeste gericht op het inzamelen van geld om zijn studie aan de Joffrey Ballet School in New York City te ondersteunen. Hoewel ik in zijn oprechtheid geloof, voelen de woorden zich geformuleerd, als politieke praatpunten die hem via een teleprompter worden gevoed.

Maar naarmate het interview vordert, begin ik het doel te zien en de moeite te waarderen. Om het Joffrey-programma te financieren en de huisvestingskosten te dekken, heeft Qutub een GoFundMe campagne en schoot zijn verhaal naar iedereen die wil luisteren. De Amerikaanse ambassade in Jordanië kende hem een studiebeurs toe, net als Nescafe Arabia, die hem in hun # my_inspiration-campagne presenteerde. Qutub was ook een deelnemer in Libanon Dus jij denkt dat je kunt dansen

Hier is een danser die bereid is zich druk te maken, om te zeggen wat hij moet zeggen om door te gaan. En als dat betekent dat het verhaal moet worden gestroomlijnd, dan is dat maar zo. Want hoewel Qutubs verhaal glad en gepolijst is, was zijn succes moeilijk te behalen: het resultaat van vastberadenheid en meedogenloze toewijding, ondersteund door een immense liefde voor dans.

Bijan Qutub. Foto door 4Youth Magazine.

Qutub zegt dat dans op meer dan één manier 'zijn leven heeft gered', te beginnen met een opmerkelijke fysieke transformatie. Nog maar drie jaar geleden, op 19-jarige leeftijd, woog hij 300 pond en was hij een zelfbenoemde videogameverslaafde. 'Het enige wat ik deed was eten en spelen', zegt hij. Zoals veel mensen ontdekte hij dans op tv toen zijn moeder hem aanmoedigde om te kijken Dus jij denkt dat je kunt dansen Qutub was verslaafd en wilde leren, maar had geen toegang tot ballettraining 'midden in de woestijn' waar hij woonde. Dus deed hij wat elke 19-jarige in deze situatie zou doen: hij wendde zich tot YouTube.

'Ik wilde niet dat iemand me zag dansen', zegt Qutub, 'een man zijn en dik zijn.' Dus oefende hij in het geheim en probeerde YouTube-tutorials te kopiëren door naar zijn spiegelbeeld in het raam van zijn kamer te kijken. Op een dag zei een vriend van een hiphopdanser dat hij naar een plaatselijke studio ging om te oefenen, en Qutub ging mee en bleef daarna werken in de barre. Een Russische leraar kwam binnen, zegt Qutub, en was geschokt toen hij een man aan ballet zag doen. 'Waar train je?' vroeg ze, en hij antwoordde: 'In mijn slaapkamer.' Kort daarna namen de docenten van het National Center for Culture and Arts hem onder hun hoede en begon hij te trainen als de enige mannelijke balletstudent op school en, volgens Qutub, in heel Jordanië.

Bijan Qutub met een oude broek van hem. Foto met dank aan Qutub.

shawna shea filmfestival

Twee jaar lang was het programma van Qutub slopend: universiteit van 9.00 uur tot 16.00 uur (hij behaalde een diploma in het bedrijfsleven), zoveel danslessen als hij kon nemen van 5.00 uur tot 11.00 uur 's avonds, daarna de sportschool van middernacht tot soms 3 uur' s nachts. Hij kreeg elke nacht ongeveer vier uur slaap. Op het podium tijdens optredens werd hij vaak uitgelachen, openlijk bekritiseerd en zelfs vervloekt door toeschouwers. In de loop van die twee jaar verloor hij 120 pond.

De weg naar New York City was lang en pijnlijk, maar als Qutub enige wrok koestert, laat hij dat niet merken. Als beursstudent aan Joffrey begint een typische dag met de techniek van mannen en omvat lessen in partnerschap, mannelijke variaties, hedendaagse dans en improvisatie. Hij zegt dat de overgang van de enige mannelijke danser in zijn land naar een klas vol getalenteerde mannen een beetje een schok was.

'Het is hier zo competitief, maar ik ben liever hier dan ergens anders', zegt hij. 'Ik vind het heel inspirerend om in een omgeving te zijn van extreem getalenteerde mensen met dezelfde passie.'

In Jordanië trainde Qutub onder de beroemde Jordaanse danseres Rania Kamhawi, een door de Royal Academy of Dance gecertificeerde docent die volgens Qutub Jordan ongeveer 25 jaar geleden in aanraking bracht met ballet en hedendaagse dans. 'Ze geeft zoveel om de Jordaanse cultuur en erfgoed', zegt hij. Kamhawi verwierf bekendheid door westerse stijlen te doordrenken met traditionele Jordaanse sociale dans en folklore, een choreografische benadering die Qutub hoopt voort te zetten nadat hij zijn droom om de wereld rond te reizen met een professioneel balletgezelschap heeft vervuld.

Bijan Qutub. Foto door Luis Pons Photography.

Wanneer hij terugkeert naar zijn thuisland, wil Qutub zijn eigen professionele dansgezelschap starten en Kamhawi's zoektocht voortzetten om van dans een duurzame, toegankelijke kunstvorm te maken in Jordanië. Omdat hij niet zeker weet of zijn financiering zal duren voor de duur van zijn programma in New York, zegt hij dat hij elke leermogelijkheid optimaal zal benutten. Bij Joffrey houdt hij een notitieboek bij en registreert hij elke correctie, elk detail en elke combinatie. 'Ik heb de verantwoordelijkheid om dit op een dag te onderwijzen', zegt hij.

In het conservatieve Midden-Oosten, zegt Qutub, “kun je alleen op bepaalde manieren vrij zijn, en dans is mijn weg naar vrijheid. Het klinkt misschien gek, maar ik geloof dat dans de wereld kan redden. '

Ga zo door, Bijan. We geloven je.

Bezoek zijn voor meer informatie over Qutub website 