Matthew Neenan's 'Sunset, o639 Hours' uitgevoerd door BalletX. Foto door Alexander Iziliaev. Philadelphia, Pennsylvania is een zeer cultureel bewuste stad. Ingeklemd tussen New York en Washington, D.C., heeft het zijn eigen profiel. Het heeft grote musea, prachtige botanische tuinen en een aantal vooraanstaande prachtige uitvoerende gezelschappen. Het heeft ook een groot stuk Amerikaanse geschiedenis, de Liberty Bell.
Christine Cox. Foto door Alexander Iziliaev.
Een van de schatten van Philadelphia is het vooraanstaande hedendaagse dansgezelschap, BalletX. BalletX is misschien klein van formaat, maar zijn reputatie groeit. Het werd in 2005 als experiment opgericht door twee dansers van het Pennsylvania Ballet, Christine Cox, artistiek en uitvoerend directeur van BalletX, en de choreograaf Matthew Neenan. Het doel is om nieuwe werken te lanceren. Gebruikmakend van de basis van klassieke en hedendaagse stijlen, presenteert het innovatieve stukken uitgevoerd door dansers van wereldklasse met buitengewone technieken. Cox zegt dat de naam van het bedrijf 'eenvoud en het onbekende vertegenwoordigt, en benadrukt‘ Ballet ’in de titel omdat het bedrijf gebaseerd is op een klassieke vorm.' Cox en Neenan waren beste vrienden bij Pennsylvania Ballet. Ze wilden experimenteren met iets nieuws en anders, de kans krijgen om te creëren en plezier te hebben, en zich meer te concentreren op hedendaags repertoire. Ballet is nog steeds een grote concentratie binnen BalletX en de dansers beginnen elke dag met een klassieke balletles. Sommige werken binnen het repertoire hebben de vrouwen in spitzen.
Cox is geboren in Pennsylvania en ging naar een middelbare school voor podiumkunsten. Ze begon haar professionele carrière bij BalletMet in Columbus, Ohio, onder leiding van John McFall in 1987, voordat ze in 1993 bij Pennsylvania Ballet kwam, toen Christopher D'Amboise de directeur was, en ze danste bij het gezelschap onder leiding van Roy Kaiser tot haar pensionering van het podium in 2006.
BalletX in het ‘Credo’ van Matthew Neenan. Foto door Bill Hebert.
Na de begindagen van het gezelschap vertrok Neenan om zich te concentreren op choreografie, aangezien hij de choreograaf in residentie is bij Pennsylvania Ballet en de leiding van BalletX exclusief aan Cox overlaat. Onlangs choreografeerde hij zijn eerste stuk voor New York City Ballet.
Cox staat voor uitdagingen als de enige artistiek en uitvoerend directeur - nieuwe ideeën naar voren brengen en haar doelen koesteren terwijl ze ervoor zorgen dat het bedrijf niet 'stogey en beperkt' wordt. Hoewel het gezelschap voornamelijk optreedt op bandmuziek, maakt Cox zoveel mogelijk gebruik van live muzikanten, soms met een strijkkwintet. Het bedrijf wordt gefinancierd door grote giften van stichtingen. Cox zegt dat ze ook 'dankbaar is voor de sterke steun van de gemeenschap.' Ze houdt de grootte van het gezelschap klein om 37 weken werk en een ziektekostenverzekering voor haar dansers te kunnen bieden.
dans industrie
Andrea Yorita in Matthew Neenans ‘Toenemende’. Foto door Alexander Iziliaev.
BalletX onderhoudt haar gevarieerde repertoire door 10 dansers in dienst te hebben met een eclectische opleiding. Twee van deze uitstekende leden van het bedrijf zijn Caili Quan en Andrea Yorita. Beiden werden aanvankelijk opgeleid in kleine balletscholen volgens de syllabus van de Koninklijke Dansacademie. Quan komt oorspronkelijk van het eiland Guam, waar ze op zesjarige leeftijd ballet begon te studeren bij John Grensbach. Toen Grensbach het eiland verliet om een school in Oregon te openen, nam Bettina Sanzotta de lessen van Quan over. Quan zegt dat Sanzotta “van alles een beetje heeft toegevoegd” aan haar training dat ze vooral van hiphop hield. Om verder te werken aan haar ballettechniek deed Quan op 16-jarige leeftijd auditie voor en werd toegelaten tot Ballet Academy East (BAE) in New York City. Zoals zoveel jonge dansers, was ze de beste danseres in haar klas in Guam, alleen om de vele getalenteerde studenten van BAE te ontdekken. Na het afronden van haar middelbare schoolopleiding en het bijwonen van Hunter College in New York, volgde Quan verschillende intensieve zomerprogramma's en was ze stagiair bij het Richmond Ballet en een leerling bij First State Ballet in Delaware voordat ze bij BalletX kwam. Ze heeft interesse in choreografie en heeft verschillende werken geproduceerd.
BalletX-dansers Roderick Phifer, Skyler Lubin, Zachary Kapeluck, Chloe Perkes, Francesca Forcella, Richard Villaverde, Andrea Yorita, Caili Quan, Blake Krapels en Stanley Glover.
Yorita komt uit Irvine, Californië, waar ze een opleiding volgde aan de Dansacademie onder Merle Sepel en danste bij het gezelschap van de school, American Pacific Ballet. Hoewel ze op dat moment een professionele danscarrière had kunnen beginnen, koos ze ervoor om haar academische opleiding voort te zetten en studeerde ze af aan UC Irvine met een graad in Dansvoorstelling. Yorita is een voorbeeld dat een jonge danseres het huis niet uit hoeft om te trainen op een school die is aangesloten bij een professioneel gezelschap. Yorita is getraind in de RAD-syllabus en slaagde met onderscheiding voor haar examens en ontving ook de Solo Seal Award. Ze werd finalist in de Genée International Ballet Competition. In de zomer ging ze naar de American Academy of Dance. Op aanmoediging van haar universitaire dansleraar, Jodie Gates, deed Yorita direct na haar afstuderen auditie voor BalletX en werkt ze sinds 2012 bij het gezelschap.
BalletX houdt audities in Philadelphia en New York City. Op 24 februari 2019 is er een open auditie in New York. Het selectieproces is lang, omdat Cox niet alleen graag ziet hoe de dansers werken, maar ze houdt ook interviews om ze beter te leren kennen en hun groei over te zien. verschillende vertoningen.
Caili Quans ‘Shift’ trad op in een pop-up bij de Barnes Foundation, met BalletX-dansers Andrea Yorita en Zachary Kapeluck. Foto door Bill Hebert.
BalletX is een gezelschap waar choreografen kunnen werken met uitstekende dansers die zijn opgeleid in zowel ballet als hedendaagse dans. Velen van hen hebben verschillende werken voor het bedrijf gemaakt. Het biedt opkomende choreografen kansen om hun vaardigheden aan te scherpen met een Choreographic Fellowship, waar ze worden begeleid door gevestigde choreografen. Het proces begint met het indienen van een voorstel. Cox let ook op nieuwe werken van choreografen die ze heeft gezien, omdat ze het gevoel heeft dat ze 'haar familie met hen deelt'. De stukken van Neenan zijn een van de pijlers van het repertoire van het gezelschap. Daarnaast hebben choreografen met een hoog profiel zoals Trey McIntyre, Jorma Elo en Nicolo Fonte verschillende werken in het gezelschap. BalletX heeft in acht jaar tijd zeven keer een residentie gehad op het prestigieuze Vail International Dance Festival. Quan kreeg afgelopen zomer de kans om een van haar werken te presenteren.
Andrea Yorita. Foto door Alexander Iziliaev.
Er zijn veel dansgezelschappen opgericht en geregisseerd door vrouwen, sommige in de omgeving van Philadelphia. Barbara Weissberger was de oorspronkelijke directeur van het Pennsylvania Ballet, en Joan Myers Brown richtte de Philadanco Dance Company op. Op dit moment in de geschiedenis is het niet alleen passend om een dansgezelschap als BalletX te hebben, met een deel van het repertoire van vrouwelijke choreografen, maar ook om een vrouw met vernieuwende ideeën aan het roer te hebben. Cox en Neenan hadden een echte visie bij het opzetten van dit kleine maar krachtige bedrijf, en nu heeft Cox, als enige artistiek en uitvoerend directeur, een duidelijke visie voor zijn toekomst.
BalletX geeft optredens van 28 november tot en met 9 december in Philadelphia, in het Wilma Theatre en is van 5 tot 6 januari in New York City in het Joyce Theatre. Controleer de website van het bedrijf voor toekomstige data en locaties in 2019.
Door Sharon Wagner van Dans informeert.
