MOMIX in de caravan van 'Opus Cactus'. Foto door Charles Azzopardi. Het Joyce Theatre, New York, NY.
30 juni 2017.
Het is 2017, en om het publiek tegenwoordig te laten versteld staan, bevatten optredens vaak hightech speciale effecten, een complex mechanisch decorontwerp, high-definition video en zelfs 3D-visuele mogelijkheden. Deze verbeteringen zijn spectaculair - zoals de projectie van een rijdende trein op Broadway Anastasia en de sneeuwvlokdrones die over het publiek vliegen in de jaarlijkse kerstshow van Radio City. In deze moderne tijd zijn wij als toeschouwers gewend geraakt aan het zien van deze samenwerking van technologie en podiumkunsten op het podium.
MOMIX in Cactus Koppels van ‘Opus Cactus’. Foto door Charles Azzopardi.
Maar ik was echt verbaasd over een recent optreden van MOMIX in The Joyce. Het moderne dans / illusionistische gezelschap was anders dan alles wat ik op het podium had gezien. Ik was gefascineerd - niet door speciale hightech-verbeteringen, maar in plaats daarvan door de innovatie en het talent van het gezelschap en de choreografie.
Moses Pendleton, voormalig mede-oprichter van Pilobolus Dance Theatre, richtte MOMIX op in 1980. Het gezelschap trad de afgelopen 37 jaar op het podium en op het scherm in programma's als PBS's Dans in Amerika series, commercials voor Hanes en Target, Stel je voor (een van de eerste 3D IMAX-films die wereldwijd wordt uitgebracht) en in zijn internationale tourproducties.
Beau Campbell in Sun Dance van ‘Opus Cactus’. Foto door Eddy Fernandez.
MOMIX trad op Opus Cactus voor zijn residentie van drie weken in het Joyce Theatre in New York City. Het 90 minuten durende programma neemt het publiek mee op een expeditie door de woestijn, waarbij - door middel van beweging - verschillende dieren, planten en natuurverschijnselen tijdens de reis worden onderzocht.
In één scène creëren de dansers een gigantische hagedis, die hun lichamen kop aan staart met elkaar verbindt, glibberend en golvend over het podium in schitterende bodysuits en een opvallend kopstuk. In een andere scène renden de mannen van de ene kant van het podium naar de andere, sprongen van een diepe kikkerachtige kraakpand naar een snoek van 90 graden en eindigden in een yoga-kraaihouding - wat serieuze kracht van het bovenlichaam. Een ander tafereel heeft de vrouwen in lange rokken, die snel draaien en door de ruimte reizen als bloemen die in de woestijnwind waaien.
Steven Ezra in Gila Monster van ‘Opus Cactus’. Foto door Charles Azzopardi.
De Playbill luidt: 'Met niets meer dan licht, schaduw, rekwisieten en het menselijk lichaam heeft MOMIX al meer dan 37 jaar het publiek op vijf continenten verbaasd.' De artiesten waren niet buitengewoon in die zin dat ze een recordaantal pirouettes verdraaiden of uitvoerden. Maar hun kracht, controle, virtuositeit en creativiteit zijn ongeëvenaard. En zonder extravagante rekwisieten behalve houten stokken, papieren waaiers en een metalen structuur, verbaast MOMIX zich met het rauwe - maar verbazingwekkende - creatieve vermogen van het menselijk lichaam.
Door Mary Callahan van Dans informeert.
aanbevolen voor jou
