Karole Armitage. Foto door Marco Mignani. Onze dagen zijn wanneer de onvergelijkbare magie van danskunst plaatsvindt. Het is ook wanneer we onszelf tot pure uitputting werken, ons beklemtonen over de financiën en ons afvragen waar het allemaal naartoe gaat. Het is wanneer we cross-trainen, repeteren en werken aan beurzen. In onze nieuwe serie, 'Een dag in het leven', gaat Dance Informa dieper in op de dagen van bepaalde succesvolle dansartiesten. De aard van het veld kan zijn dat elke dag anders is. Aan de andere kant zijn er patronen en rode draden in de tijd van bekende danskunstenaars. Deze patronen en draden kunnen leerzaam, verhelderend en ronduit inspirerend zijn.
Karole Armitage en Joseph Lennon in Armitages ‘The Watteau Duets’. Foto door Lois Greenfield.
De eerste in de serie is Karole Armitage, oprichter en artistiek directeur van Armitage Gone! Dans Armitage werd in de jaren tachtig 'de punkballerina' genoemd. Dit 'punkballerina'-ethos is duidelijk in hoe ze haar dagen als kunstenaar leeft, een traditionele werkethiek en structuur ontmoet een felle onafhankelijkheid en individualiteit werkt samen en verbindt binnen de gemeenschappen waarvan ze deel uitmaakt).
Een andere dwingende dualiteit leeft in haar dagen. Simpel gezegd, zij werkt hard - blijkt uit haar lange, volle dagen en de lange lijst met werken die ze heeft gemaakt. Maar ze werkt ook slim, wetende wanneer ze bepaalde prikkels buiten moet sluiten en dingen op een bepaalde manier moet plannen voor optimale efficiëntie. We hopen dat het lezen over haar dagen uw interesse wekt, een idee voor u oproept of u zelfs inspireert. Gelukkig dansen, gelukkig maken!
'Ik heb de levensstijl aangenomen alsof ik het ben altijd net terug uit Europa en met een jetlag ”, deelt Armitage. “Op die manier word ik natuurlijk om vijf uur 's ochtends wakker. Zonder een vroege start kan ik de werkdruk niet bijhouden. '
5.30 uur: Wakker worden.
Karole Armitage. Foto door Bruce Weber.
dansstunt
5: 30-7 uur: De sleutel is om de espressomachine aan te zetten, zodat ik kan genieten van geweldige koffie, een gewoonte die ik jarenlang in Italië heb opgepikt, en om havermout van staal te maken, wat 30 minuten duurt om te koken. (Waarom havermout? Omdat volgens dokters in NYC, ik een hoog cholesterolgehalte heb, en echte havermout helpt. Maar met dezelfde testresultaten in Italië, Kansas, Frankrijk of Colorado, zegt de dokter: 'Je bent in perfecte gezondheid.' Terwijl de dingen koken , Neig ik naar e-mails die uit verschillende tijdzones kwamen.
7:15 uur: Ik stap in het NY Transit-systeem voordat het zo ellendig druk is dat het eng is. Om 7.15 uur is het alleen maar ellendig. In de trein denk ik aan choreografie en / of logistiek voor de huidige producties. Beantwoord meer e-mails.
08:30: Ik kom aan bij onze studio. Opgericht. Doe Pilates, yoga, een beetje barre, luister vaak naar de New York Times Book Review Podcast. Opwarmen en in de zone staan de blinders aan en de buitenwereld verdwijnt.
dans mama 2015
9:30 's ochtends: Ik probeer zinnen uit. Ik probeer de rol van elke persoon uit. Ik neem mezelf op video op. Ik zie wat er wordt gelezen en wat niet. Ik denk en experimenteer en droom. Ik onderzoek ideeën. Mijn lichaam is mijn schetsblok.
Karole Armitage. Foto door Giovanni Cardenas.
11.00-12.30 uur: Company Class gegeven door gastdocent. Ik blijf choreografie ontwikkelen of, indien nodig, houd ik me bezig met een aantal zakelijke kwesties. Een paar keer per week spreek ik met de administratie om de laatste problemen op te lossen. Maar ik probeer koste wat het kost zakelijk denken te vermijden, omdat het een totaal andere manier van denken is.
12: 30-15: 00 uur: De repetitie begint. We duiken er meestal meteen in om nieuw materiaal te verkennen, want dat is de meest veeleisende activiteit, zowel mentaal als fysiek. De dansers zijn vol durf en verbeeldingskracht. Een deel ervan is magisch! Op andere momenten lijkt het hopeloos. De dansers verliezen nooit hun goede moed en tonen altijd grote vrijgevigheid in het proberen, veranderen, blut gaan, duwen, duwen, duwen. Er is geen ego. We hebben allemaal veel plezier en lachen, zelfs als we uitgeput zijn.
15.00 - 15.30 uur: De dansers nemen een pauze terwijl ik meer mails beantwoord en / of nadenken over wat wel en niet werkt. Sommige dansers skype om met familieleden in andere delen van de wereld te praten.
16.30-18.00 uur: Meer repetitie van nieuw werk en repertoire als dat nodig is. Aan het eind van de dag filmen we nieuw materiaal op video. De repetitie eindigt om 18.00 uur.
18-19 uur: Ik bestudeer de video, denk erover na, worstel. Zich zorgen maken. Het maakt niet uit hoeveel dansen je in je leven hebt gemaakt, het voelt allemaal compleet nieuw en onkenbaar en alsof het nog nooit zo moeilijk is geweest als deze keer. Je moet een diepe eenzaamheid aanvaarden om de parel van het idee dat er ergens is, op te graven. Het is niet bepaald leuk, maar wat is er dan anders dan je af te vragen wie je bent en hoe je deel uitmaakt van een tijdplaats en cultuur met een geschiedenis? Wanneer je het mysterie oplost en de kunst vindt, is het opwindend!
danskleding voor zwarte dansers
Karole Armitage. Foto door Marco Mignani.
19.00 uur: Ik neem de metro naar huis en lees The New York Times, New Yorker of een boek.
8:30 in de avond: Huis. Ik hou van koken. Het is heel ontspannend. De spanning lost op. Ik schrijf een brief of twee voor fondsenwerving, ik voeg proza toe aan een subsidie, ik neem contact op met medewerkers om de volgende stappen in ontwerp te zetten, mensen te bellen. Ik werk aan budgetten. Ik kijk op e-explosies, sociale media, de triljoen dingen die moeten circuleren om alles gaande te houden.
22.00 uur: Ik lees in bed en val uiteindelijk in slaap.
'Weekenden zijn gewijd aan de details van zaken, productielogistiek en planning voor de toekomst', onthult Armitage. 'Het stopt nooit.'
Voor meer informatie over Karole Armitage en Armitage Gone! Dans, bezoek www.armitagegonedance.org
Door Kathryn Boland van Dans informeert.
