Je kent die 'a ha!' momenten in je danstraining, die opwindende momenten van belichaamd begrip? Denk daar even aan terug. Voor mij waren de meeste van hen verbonden met een soort beeldspraak - met iets in het dagelijks leven, of met het zien van iets in mijn anatomie dat op een bepaalde manier beweegt. Ik durf te wedden dat het voor veel dansers vergelijkbaar is.
Eric Franklin's Dynamische uitlijning door middel van afbeeldingen neemt dat soort proces, van het leren over beweging of danstechniek door middel van een afbeelding , naar een heel ander niveau van kennis, nuance en actie. Franklin stelt zelfs voor om de oefeningen in het boek in de dagelijkse bewegingspraktijk op te nemen, en de onmetelijkheid van wat het boek te bieden heeft, zou van dat soort bewuste bewegingspraktijken een eigen levensstijl kunnen maken.
Eric Franklin.
Het werk begint met het uitleggen van de geschiedenis van uitlijning door beweging, wat - leuk feit - helemaal teruggaat tot het oude Egypte. Het is intrigerend en nederig om te leren over mensen zoals Lulu Sweigard en Joan Skinner, bewegingsliefhebbers die zo gefascineerd raakten door het potentieel van beelden om mensen te begeleiden naar gezondere, meer functionele bewegingen dat ze hun leven wijdden aan het bestuderen, oefenen en onderwijzen van hun eigen methodologieën. in het formulier. Andere vernieuwers op dit gebied zijn degenen die ik goed ken - Joseph Pilates en Bonnie Bainbridge Cohen bijvoorbeeld - maar het is tot nadenken stemmend om te bedenken hoe hun bewegingsvormen en filosofieën passen in een beeldtaal voor een dynamisch uitlijningskader.
De intrige gaat verder in hoofdstuk 2, dat beeldspraak en methodologische benaderingen van een veilige, functionele houding opsplitst - de basis van dynamische afstemming. Een benadering is bijvoorbeeld om je voor te stellen dat het hoofd op het lichaam rust, terwijl een andere benadering is om je het lichaam voor te stellen dat aan het hoofd hangt. Het is fascinerend om deze te oefenen en subtiele verschillen in het lichaam op te merken! De volgende hoofdstukken geven meer basisprincipes van beelden voor uitlijning en beweging - het waarom, het hoe, het wat en het waar (zoals in waar in het lichaam). Door bijvoorbeeld de complexiteit van dit studiegebied en de praktijk aan de oppervlakte te schrappen, kun je je het beeld intern voorstellen (de beweging direct in het lichaam zien gebeuren zoals beïnvloed door het beeld) of extern (jezelf zien bewegen onder invloed van het beeld, alsof je naar een film kijkt).
Andere inzichten daagden mijn opleiding en ervaring als bewegings- / fitnessinstructeur uit. Bijvoorbeeld, 'co-contractie' is een veelvoorkomend signaal bij Pilates, bedoeld om de kern te stabiliseren door diepe buikcontractie en integratie - een die ik zowel heb gegeven als talloze keren heb gekregen door Pilateslessen te geven en te volgen. Franklin is echter van mening dat het niveau van 'stabilisatie' dat co-contractie creëert, in feite rigiditeit is, en dat is niet functioneel omdat het geen rekening houdt met de kleine aanpassingen die dynamische afstemming creëren. Ik geloof dat het in twijfel trekken van vooroordelen intellectueel gezond is. Ik ben nu geïnspireerd om dit met andere bewegings- / fitnessprofessionals te bespreken en te horen wat zij ervan vinden. Ik ben bijna altijd voorstander van het creëren van dialoog, omdat het leidt tot leren!
Deel II biedt ook een enorme hoeveelheid kennis - van natuurkundige wetten die beeldspraak, uitlijning en beweging beïnvloeden tot het doorbreken van wat het vinden van 'centrum' werkelijk betekent (zeker betekenisvol voor dansers!) Tot de manier waarop spieren en gewrichten werken. Toen ik dit boek opende, verwachtte ik niet dat ik diep in de natuurkunde en fysiologie zou duiken, maar daar is het! Dit alles wordt begeleid en gevisualiseerd door middel van prachtige tekeningen - cartoonesk in positieve zin: creatief, fantasierijk, gedenkwaardig en gewoon leuk.
Wat ik uitdagender vond naarmate de hoofdstukken vorderden, was de enorme hoeveelheid informatie die Franklin presenteert, inclusief gedetailleerde uitsplitsing van kinesiologische details - zoals de manier waarop de delen van het bekken breder en smaller worden bij heupflexie en extensie (en er zijn verschillende onderdelen die in verschillende richtingen bewegen, iets wat ik nooit wist!). Uitdaging hoeft niet per se slecht te zijn, het is gewoon iets om te herkennen. De prachtige tekeningen hielpen me bij het visualiseren, en op basis daarvan, de informatie die Franklin geeft. Maar toch, vooral in lange secties zonder tekeningen, kan het een uitdaging zijn om alles in je op te nemen - en ik heb een vrij uitgebreide kennis van anatomie. Ik kan me voorstellen dat iemand die hier eerst veel van de basis leert, overweldigd wordt door dit alles.
In verschillende mate bleef dat het geval door secties die ingewikkelde anatomie, kinesiologie en beelden opsplitsten die beweging en uitlijning voor alle delen van het lichaam vormgeven - bekken / heupen / bovenbeen, knieën / onderbeen / voeten, ruggengraat en buikcentrum, schouders / armen / handen, hoofd en nek, ribbenkast / adem / organen. Het lezen van het boek voelde als een diepere duik in de anatomie dan ik ooit heb gedaan, in een boek waarvan ik verwachtte dat het over uitlijning en beeldspraak zou gaan.
Concrete informatie over hoe de informatie een rol speelt in de danstechniek of de veiligheid van dansers, hielp altijd bij het begrijpen, en terwijl ik aan het lezen was, wilde ik daar meer van. Andere dansers die zich met laserfocus op hun techniek en kunstzinnigheid richtten, zouden hetzelfde voelen als ze dit zouden lezen, ik durf te wedden. Aan de andere kant zou het leren over anatomie en kinesiologie soms buiten de context van danskunst vallen, het begrip van dansers van de toepassingen en implicaties ervan kunnen vergroten - zoals in hun cross-training en eenvoudigweg hoe ze hun instrument bedienen wanneer ze niet dansen. Dat is gezond en productief, zou ik zeggen, omdat het kan leiden dansers naar een veiliger, functioneler leven in hun lichaam
De beelden uit het dagelijks leven, zoals een geiser die van de onderkant naar de bovenkant van het bekken stroomt om ruimtelijkheid te stimuleren en door het bekken en de onderrug te tillen, voelden voor mij ook suggestief, toegankelijk en gedenkwaardig aan - en daarom zou ik zeggen, effectief. Dat brengt me terug bij het nadenken over verwachtingen en reikwijdte. Zoals gezegd, heb ik in dit boek veel meer geleerd dan ik had verwacht. Bovendien, om echt een verschil te maken in mijn beweging, in de richting van meer veiligheid en functioneel, denk ik dat ik 1) het 400 pagina's tellende boek een paar keer moet lezen om een beter begrip te krijgen van de gigantische hoeveelheid gepresenteerde informatie , en 2) de vele oefeningen in mijn dagelijkse bewegingspraktijk opnemen.
Ik denk aan de brede reikwijdte van wat ik zou kunnen toevoegen aan mijn dagelijkse bewegingsoefening uit Franklins boek, uit de honderden oefeningen die hij beschrijft. Dat maakt het werk van beelden voor dynamische afstemming als een bewegingspraktijk op zich - daarnaast een manier om beweging en het lichaam zelf te begrijpen en te benaderen. Leuk vinden yoga , danskunstenaar of fitness, het zou een allesomvattende levensstijl in beweging kunnen worden. Dat is een krachtig en zinvol iets.
Aan de andere kant, voor degenen die gewoon een korte handleiding voor dit werk willen, zou ik graag een 100 pagina's tellende versie van dit boek willen zien waarin de basisanatomie, fysiologie en fysica die ermee te maken hebben, worden opgesplitst, met enkele basisoefeningen om mee te beginnen. . Misschien zou Franklin het idee krijgen dat hij zou kunnen zeggen dat dat boek onvolledig zou zijn en dat het daarin misschien zelfs schadelijk zou zijn. Hoe dan ook, voor degenen die het ophalen Dynamische uitlijning door middel van afbeeldingen Wees voor de eerste keer bereid om enkele zinvolle inzichten weg te nemen.
Bezoek voor meer informatie over Eric Franklin franklinmethod.com
Door Kathryn Boland van Dans informeert.
aanbevolen voor jou
