Door Chelsea Thomas van Dance Informa
Nadia Khan is geen typische balletdanseres - haar vastberadenheid en ijverige karakter hebben haar van Montana, de thuisbasis van cowboys en vee, naar veel topopleidingscentra gebracht. Deze omvatten de Kirov Academy of Ballet in Washington DC, de Académie de Danse Classique Princesse Grace in Monte Carlo, de Royal Ballet School in Londen en de Ecole Supérieure de Danse de Cannes, tot haar huidige stampende terrein, Compañía Nacional de Danza de España. .
Maar wat Khan zo fascinerend maakt, is niet alleen haar indrukwekkende CV van elitetraining, maar ook hoe ze daar kwam en wie haar gaandeweg ondersteunde.
Hier ontmoet Dance Informa de verbluffende rijzende ster afkomstig uit de staat die meer bekend staat om de Rockies en Yellowstone National Park dan ballerina's om erachter te komen hoe ze is gekomen waar ze is en welk advies ze heeft voor andere aspirant-dansers.
Komende van het landelijke Montana, wanneer werd u voor het eerst blootgesteld aan ballet? Heeft u in de buurt getraind of moet u ver reizen?
“Zolang ik me kan herinneren, hield ik van dansen! Mijn zus en ik hadden een geweldige verkleedkoffer met oude baljurken, hoeden en sieraden. Ik speelde verkleedpartijen en deed net alsof ik aan het dansen was als Anna De koning en ik. Er was een tijd dat ik die film elke dag keek als ik kon.
Nadia Khan in ‘Zaragoza’ op het Teatro Principal-podium na een optreden met Compañía Nacional de Danza in Spanje.
Ik was toen oud genoeg om naar een pre-balletles te gaan met een dame die bij San Francisco Ballet danste. Mijn zus en mijn beste vrienden Victoria en Olivia zaten ook in de klas, samen met een aantal kleine jongens. Mijn eerste pas de deux was met Jess en we dansten, twee vierjarigen, de prins en prinses, in onze eigen kleine magische wereld!
Toen ik wat ouder was, reed mijn moeder mijn zus en ik drie uur naar balletles. Hoewel op dat moment niemand van ons echt zoveel van ballet afwist, streefde mijn moeder er toch naar om de beste kansen te bieden die ze kon.
De steun van mijn ouders is een zeer belangrijk onderdeel van wat mij heeft geholpen om een professionele danser te worden. We begonnen al snel naar fulltime balletscholen te kijken.
Toen ik 11 was, ging ik voor het eerst van huis om naar een balletinternaat te gaan, de Kirov Academy of Ballet in Washington D.C. Dat was een echte schok voor mij. Tot dat moment had ik geen idee wat ‘echt’ ballet was. Ik wist niet eens dat je eruit moest komen! Haha! Dus dat was mijn eerste kennismaking met 'echt', serieuzer ballet, en ik vond het geweldig! ''
Dus dat was je eerste grote sprong in de wereld van klassiek ballet - de Kirov Academy of Ballet onder leiding van Yelena Vinogradova. Hoe was die tijd in je leven?
“Ik ben verhuisd met mijn zus Maria Sascha Khan, die toen 14 was. Ik vond het absoluut geweldig! Het was een fulltime training met leraren uit Rusland. Mijn leraar was Angelina Armeiskaya, van de Vaganova, en de voormalige ster van de bekroonde film De kinderen van Theaterstraat Ze is een geweldige dame en we hebben nog vele jaren een vriendschap behouden.
Als je zo jong bent, ben je als een spons. Je hebt honger naar informatie, vooral als het iets compleet nieuws is. Ik hield van de uitdaging. Het was opwindend om te zien hoeveel ik elke dag zou verbeteren en hoeveel sterker ik werd. De kostuums kwamen gewoon uit Rusland mooi - en de optredens waren een geweldige ervaring. Bovendien ben ik een heel sociaal persoon, dus wat dat betreft was het ook voor mij heel spannend om mensen van over de hele wereld te ontmoeten en samen in één studentenhuis te wonen. '
Nadia Khan op tournee in Spanje.
Later verhuisde je naar New York City en vervolgens Athene, Griekenland, om privélessen te nemen. Hoe oud was je en was je alleen? Hoe heb je je opleiding afgemaakt?
“Toen ik 14 was, verhuisde ik naar New York City en ging naar een school waar ik mijn schema rond mijn balletopleiding kon afstemmen. Maar na twee jaar, toen ik 16 was, kreeg ik mijn GED, zodat ik meer tijd kon besteden aan mijn training.
Dus toen ik op 18-jarige leeftijd naar Griekenland verhuisde om te trainen met Masha Mukhamedov, hoefde ik me geen zorgen te maken over school. Ik kon volledig gefocust zijn op mijn training. Ze had op dat moment maar een paar studenten en ze gaf ons alles. Ik ben haar erg dankbaar, '
Hoe heeft het nemen van privélessen uw dansen bevorderd?
“Privélessen waren altijd goed voor mij. Het maakte zo'n groot verschil om die een-op-een tijd met mijn coach te hebben, echt naar elk detail te kijken en persoonlijk advies en correcties voor mij te geven. Ik had het voorrecht om te trainen met docenten die van een zeer hoog niveau van professionele kunst kwamen. Ze gaven me dingen die moeilijk onder woorden te brengen zijn… de essentie van wat ballet werkelijk is.
Ik had het geluk om privé samen te werken met Prima Ballerina Absoluta Eva Evdokimova, die beroemd was om haar exquise romantische stijl. Door haar gecoacht te worden en tips te geven over variaties op De sylphiden en Giselle eerste hand was onbetaalbaar.
De andere leraar die me echt heeft geholpen met haar kennis door middel van privétraining was Masha Mukhamedov. Tot dan toe was ik goed opgeleid en kreeg ik veel informatie die ik nodig had, maar ze hielp echt om de beste danser naar boven te halen die ik kon zijn, om die overgang te maken van schooldanseres naar professional. Ze kan naar je kijken en precies zien wat je nodig hebt. Misschien is het een correctie die je al jaren hoort, maar met Masha had ze een manier om dingen te zeggen waardoor het ineens voor mij zou klikken. Het is zo belangrijk om zo'n band met een docent te hebben dat het een wereld van verschil maakt. Zonder haar hulp zou ik niet de danseres zijn die ik nu ben. '
Nadia Khan in uitvoering met Compañía Nacional de Danza.
Hoe heb je jezelf ondersteund tijdens je training en individuele coaching? Heb je ooit moeten werken tijdens het trainen?
“Ik had het geluk om talentbeurzen te ontvangen om me door mijn trainingsjaren heen te helpen, wat een groot verschil maakte. Maar zelfs hiermee was het nog steeds moeilijk en had mijn gezin het moeilijk. Er kloppen veel kosten die mensen niet beseffen: nieuwe pointe-schoenen, danskleding, vliegtickets, eten en huisvesting, waar veel beurzen niet in zijn opgenomen. Daarom was een van de organisaties die me het meest hebben geholpen de non-profit Youth Arts in Action. Met al deze aspecten in gedachten kenden ze geldbeurzen toe aan jonge kunstenaars. Je zou het dus nog steeds kunnen gebruiken voor je opleiding, maar op de gebieden ontbreken andere beurzen. '
Waar heb je, afgezien van je hoofdinstructie, de zomers en vakanties getraind? Hoe vulden deze ervaringen uw kunstenaarschap aan?
“Ik heb vele zomers getraind aan de Princess Grace Academy in Monaco, Monte Carlo, onder leiding van Marika Besobrasova, evenals aan The Royal Ballet Summer School in zowel White Lodge als Covent Garden. Ik denk dat ik iets heb geleerd en gewonnen van veel van de artiesten en docenten waarmee ik heb gewerkt. Artistiek is iets dat ik buitengewoon belangrijk vind voor een danser en het is niet iets dat gemakkelijk kan worden onderwezen.
Omdat ik de meeste van mijn zomers in Europa heb doorgebracht, werd het gemakkelijker en natuurlijker toen ik hierheen verhuisde om me aan te passen. Ik ben dankbaar dat ik Duits heb kunnen leren door daar te wonen en te werken, en ik leer nu ook Spaans. '
Als je terugkijkt op deze tijd in je leven waarin je echt je eigen weg moest vinden, wat hield je dan vooruit?
Nadia Khan, linksonder, met haar broers en zussen.
“Ik heb altijd de steun gehad van mijn ouders, broers en zussen. Ik heb het geluk dat ik drie broers en zussen heb die allemaal dansers zijn. Dus als ik me ooit ontmoedigd voel, weet ik altijd dat ik bij hen terecht kan voor steun of hulp, en vice versa. Zelfs in tijden van frustratie of ontbering was ik uiteindelijk nog steeds gemotiveerd om mijn droom na te jagen. Het maakt deel uit van wie ik ben, dus het was nooit een optie in mijn gedachten om volledig op te geven. Het is wat ik altijd al heb gewild en ik kon me niet laten tegenhouden door obstakels. Zoals mijn moeder me altijd zei: ‘Als het moeilijk wordt, gaan de moeilijksten aan de slag.’
Welk advies heb je vandaag voor andere dansers die carrière willen maken in professioneel ballet?
'Bepaling!! En stoere huid! Het leven van een danseres is niet iets dat lichtvaardig moet worden gekozen, maar als je hart erin zit, is het echt lonend. De hoeveelheid schoonheid die je in de wereld en de levens van mensen kunt brengen die je kunt aanraken en verheffen door middel van je kunst, is een mooie noodzaak voor de samenleving en een voorrecht. '
Hoe heb je je lichaamsbouw en techniek behouden toen je het eindelijk 'haalde' en professioneel danste in Duitsland?
“Dit is iets dat heel moeilijk is. Als je op school zit, heb je vele uren training per dag en ben je constant aan het werk. Als je bij een bedrijf komt, vooral in het eerste jaar, kan het moeilijk zijn om je techniek op peil te houden. Het helpt veel om zelf extra werk te doen, of het nu gaat om extra krachtoefeningen en rekoefeningen, of het werken aan een variatie met een coach. Het kan gemakkelijk zijn om te verdwalen in een zee van dansers, dus zelfs als professional is privécoaching nog steeds een grote hulp. '
Nadia Khan speelt ‘In The Middle Somewhat Elevated’ van William Forsythe in het Teatro Real. Foto door Jesus Vallinas.
Nu dans je een jaar in Spanje bij Compañia Nacional de Danza. Waar kijk je naar uit dit seizoen?
“Ik ben erg opgewonden om dit seizoen te reizen en op te treden in China! Ik heb daar altijd al willen dansen. Het wordt een droom die uitkomt! '
Wat zijn volgens jou de hoogtepunten van je carrière tot nu toe?
“Tot nu toe zou ik zeggen gekozen te worden om te dansen in de wereldpremière van Vogels in het Nationale Theater in München, een ballet gechoreografeerd door Slava Samodurov (huidig directeur van het Yekaterinburg Ballet) over de groep dansers die hij koos.
Ik heb ook het genoegen gehad om drie keer op te treden in de Hou van dansen gala ter ondersteuning van Youth Arts in Action in mijn thuisstaat Montana.
Het beste van alles was dansen op een van mijn favoriete stukken, In het midden enigszins verhoogd door William Forsythe, voor Compañía Nacional de Danza! Dat was en is een geweldige sensatie om voor gekozen te worden en om te dansen! Ik word zo opgewonden elke keer dat ik het podium op ga en het doe. '
Wat zijn enkele dromen die u nog moet verwezenlijken, kijkend naar de toekomst? Zijn er rollen die je hoopt te dansen, plaatsen die je wilt spelen of choreografen / dansers waarmee je hoopt te werken?
“Ja, natuurlijk heb ik deze allemaal! Te veel om op te noemen! Maar ik hou van zowel klassiek als hedendaags, en kijk ernaar uit om nog veel meer rollen te dansen en wereldwijd te reizen. Ik hou van mijn werk. Het is lonend en bevredigend met eindeloze mogelijkheden! '
Ten slotte zei je dat al je broers en zussen ook dansers zijn. Waar dansen je broers en zussen vandaag?
douchebak voering dansvloer
“Mijn zus, Maria Sascha Khan, danst bij het English National Ballet in Londen. Mijn twee kleine broers, Nicholas MacKay, 13, en Julian MacKay, 16, trainen beiden aan de Bolshoi Ballet Academie in Moskou, Rusland. '
Bezoek voor meer informatie over deze indrukwekkende Amerikaanse ballerina http://cndanza.mcu.es Ga voor meer informatie over Youth Arts in Action naar www.youthartsinaction.org
Foto (boven): Nadia Khan in Madrid, Spanje. Alle foto's met dank aan Nadia Khan.
