'Het is niet genoeg om geweldige kunst te maken. Het moet iets groters zijn. '
liefdadigheid en andres wereld van dans
Door Stephanie Wolf.
Wat is hedendaagse dans? Deze vraag stelt zelfs de meest opvallende dansprofessionals. Zonder concreet antwoord wordt de definitie overgelaten aan de interpretatie van de artiesten die vooraan staan in de Amerikaanse hedendaagse dansscene. Of het nu gaat om een disciplineoverschrijdende samenwerking, een verkenning van menselijke emotie of een commentaar op populaire cultuur, hedendaagse dans is ontworpen om relevant en tot nadenken stemmend te zijn - het doet ons aan kunst denken in termen van leven en leven in termen van kunst.
Er zijn een aantal individuen en organisaties die naar de voorgrond treden van deze dansprogressie, dit zijn artiesten die hebben besloten hun eigen lot in het dansvak van de natie te bepalen in plaats van hun innovatieve werk naar grotere, reeds gevestigde gezelschappen te brengen. Een van deze dansvisionarissen is Trey McIntyre, die in 2005 een artistieke zoektocht begon die nu bekend staat als het Trey McIntyre Project (TMP). Momenteel is de groep een fulltime bedrijf, gevestigd in Boise, ID en verheugt ze het publiek over de hele wereld.
“Er was in die tijd een evolutie in de Amerikaanse dans. [McIntyre] zei dat hij geïnteresseerd was om zijn kunst verder te brengen… om naar een dieper niveau te gaan, ”zegt TMP's uitvoerend directeur en mede-oprichter John Michael Schert over de aanvankelijke motivatie om een nieuw dansgezelschap te starten. Schert maakte vanaf het begin deel uit van de visie en heeft het gezelschap zien uitgroeien van een zomerresidentie van vier weken in White Oak, Florida tot een volwaardig Amerikaans danshoofdstuk.
Drie 'vroegrijpe en ambitieuze' individuen, McIntyre, Schert en voormalig danseres Anne Mueller van het Oregon Ballet Theater, wilden TMP van de grond krijgen en rennen. 'We hadden geen training in het samenstellen van een dansgezelschap ... en leerden al doende.' Voor de eerste zomer verzamelde McIntyre een 'droomteam' van 'gelijkgestemde' creatieve individuen uit de hele VS, waaronder dansers van Washington Ballet, Oregon Ballet Theatre en Ballet Memphis. Hij was de huischoreograaf van al deze gezelschappen.
Danser Benjamin Behrends van Trey McIntyre Project. Foto door Lois Greenfield
In het begin bracht TMP vier weken door in Florida met optredens voor publiek in Jacksonville, FL en toerde naar dansoriëntatiepunten zoals het Vail International Dance Festival (waar het gezelschap debuteerde), Aspen, Jacob's Pillow, Wolf Trap en Boise, ID. In 2008, op het hoogtepunt van de recessie van het land, werd TMP een fulltime bedrijf, vond een artistiek huis in Boise en huurde een 'jonge lichting ongelooflijke dansers' in.
sarah urie leeftijd
Met de gewichtige gevolgen van een worstelende economie en afnemende financiering voor de kunsten, kwamen McIntyre en zijn collega's snel tot de kern van hun missie. Ze maakten het tot hun doel om trouw en authentiek te blijven in de overtuiging dat 'het niet genoeg is om geweldige kunst te maken. Het moet iets groters zijn. '
Schert benadrukt een optimistische kijk en gelooft dat het een geweldige tijd is om een Amerikaans hedendaags dansgezelschap te zijn. Hij ziet alleen 'kansen' in plaats van uitdagingen. Dit betekent niet dat het bedrijf totaal geen last heeft van moeilijke economische tijden. Om doorzettingsvermogen te garanderen, organiseert TMP een 'zeer gediversifieerde' stroom van financiële steun via lokale en nationale financiering en beurzen. Deze positiviteit en vindingrijkheid hebben het bedrijf in staat gesteld om een uniek, sterk bedrijfsmodel op te bouwen en elk jaar te groeien, zowel qua budget als qua mogelijkheden.
Dus, hoe komt een internationaal rondreizend gezelschap voor hedendaagse dans Boise, ID thuis noemen? Aanvankelijk was Boise niet per se de koploper voor een artistieke en administratieve basis. McIntyre en Schert keken naar veel steden waarin McIntyre persoonlijke connecties had. Ze wogen op tal van variabelen: publiek en kaartverkooppotentieel, fondsenwervingspotentieel, betrokkenheid van de gemeenschap, enz. Met al deze factoren in gedachten, begon Boise naar voren te komen als een levensvatbaar en verrassend vooruitzicht.
'Het is een stad [waarin] we echt een deel van het weefsel van de gemeenschap kunnen zijn, we kunnen meer impact hebben.' Bovendien komt Boise in een 'bepalend tijdperk in de tijd'. Boise investeert 'hun energie, steun en financiering in hoe ze zichzelf presenteren als een creatieve stad.' Deze artistieke investering sluit naadloos aan bij de ambities van TMP, zowel creatief als zakelijk.
Zoals de missie van het bedrijf uitdrukt, is het niet voldoende om alleen als prestatiegroep te bestaan. Elke dag streeft TMP ernaar 'de ervaring van het publiek te verbeteren en hele gemeenschappen te betrekken en te onderwijzen door middel van persoonlijke relaties.' TMP maakt een groot deel uit van de Boise-gemeenschap en is betrokken bij lokale initiatieven, outreach-programma's en bedrijven.
Schert spreekt ook hartstochtelijk over wat TMP anders maakt dan welk ander Amerikaans hedendaags dansgezelschap dan ook. “Trey creëert een geheel nieuwe manier van zijn. Het werk is zeer emotioneel, maar niet melodramatisch. Er is niet per se een plot, maar er is een emotioneel verhaal - er is geen goed of fout. ' Hij noemt McIntyre “een meester in het weven in emotie met inventieve choreografie”, maar benadrukt dat zijn werk meer is dan dans om de dans. 'Het is erg relevant voor wat Amerikanen op dit moment zien en voelen. De kunst resoneert erg met mensen. ' En contact maken met het publiek is een groot deel van wat het bedrijf tot een succes maakt.
vreugde taylor hoogte
Voorlopig voert TMP alleen het werk van McIntyre uit. 'Het bedrijf gaat over het definiëren van zijn idee, visie en merk', legt Schert uit. In de toekomst kunnen 'andere stemmen naar voren komen', maar aangezien TMP ernaar streeft om de parameters van kunst voortdurend op 'levendige', opwindende manieren te verleggen, zullen de idealen en esthetiek altijd overeenstemmen met die van McIntyre. Elk jaar toert TMP door 25 tot 44 steden en brengt nieuw, boeiend werk in première, waarmee het zijn plaats in het Amerikaanse danslandschap verder verstevigt.
Hoewel klein van formaat (het gezelschap heeft slechts tien dansers in dienst), laat TMP een grote indruk achter op zijn artiesten en publiek. Met werk dat 'uit het dagelijks leven komt', spreekt deze onverschrokken en sterke groep zowel dansers als niet-dansers aan. Zo ontstaat er een nieuw tijdperk voor de Amerikaanse dans en worden de mythes weggenomen dat dans een elitaire kunstvorm is. De 'geest van overvloed' en de oprechte toewijding van het bedrijf aan de gemeenschap en dans zorgen ervoor dat het publiek terug blijft komen voor meer.
Foto bovenaan: Dansers Travis Walker, Ashley Werhun en John Michael Schert van Trey McIntyre Project. Foto's door Lois Greenfield.
aanbevolen voor jou
