Door Dylan Hauck.
In wat wordt aangekondigd als de eerste 3D-arthousefilm, regisseur Wim Wenders ( Vleugels van verlangen ) heeft een aangrijpend eerbetoon gecreëerd aan een inspirerende en gepassioneerde choreograaf. Pina Bausch creëerde, samen met haar leden van het Tanztheater Wuppertal, enkele van de meest visueel pakkende en emotioneel eerlijke werken in het moderne dansrepertoire. Door haar unieke samensmelting van dans en theater heeft ze de hele moderne danswereld beïnvloed en vormgegeven.
Pina was een visionair. Ze liet zich niet tegenhouden door enige conventie of aarzeling. Als haar werk vereiste dat het podium bedekt was met kilo's aarde of zand, wat vaak het geval was, zou ze ervoor zorgen dat het werd gedaan. Haar stuk Vollmand (volle maan) gebruikt een gigantisch rotsblok op het podium en vele liters vallend water dat van de dakspanten naar beneden valt. Een ander stuk, Muller koffie , creëert een speelveld voor haar dansers door honderden verlaten stoelen en tafels over het hele podium te plaatsen.
Pina omarmde de kunst van het spektakel, die volop aanwezig is in de film. De kern van haar werk was echter een puur begrip van de menselijke conditie. Door beweging bracht Pina het innerlijke leven van gewone mensen naar boven. Haar bewegingsvocabulaire is voor sommige kijkers in eerste instantie misschien schokkend en lijkt gewoon 'avant-garde' te zijn, maar deze film neemt je mee naar een wereld waarin mensen hun emoties op hun lichaam dragen. Pina was niet bang om haar dansers weg te sturen van esthetische schoonheid als dat de volledige eerlijkheid van emotie zou tonen.
larry keigwin
De film concentreert zich op vier van haar meest iconische stukken, Volle maan Kontakhov Het lenteritueel , en Muller koffie Wenders wisselt performancebeelden van deze stukken af met gesproken woorden van haar dansers en Pina zelf. De film komt echter pas echt tot leven wanneer Pina's choreografie van het podium en de straten en treinwagons van Wuppertal, Duitsland en het omliggende gebied wordt gehaald, volledig gebruikmakend van de verbazingwekkende mogelijkheden van 3D-filmmaken.
Pina zei: 'Ik ben niet geïnteresseerd in hoe mensen bewegen, maar in wat hen beweegt.' Evenzo is dit geen film over dans. Dit is geen film die zich verdiept in de technische en fysieke aspecten van het optreden. Dit is een film over passie en emotie. Dit is een film over het benutten van de kracht van menselijke creatie om welk verhaal dan ook te vertellen.
Foto: Fabian Prioville en Azusa Seyama in de PINA van Wim Wenders. © Neue Road Movies GmbH, foto door Donata Wenders. Een release van Sundance Selects.
aanbevolen voor jou
