Toekomstige Artikelen

Choreograaf Lauren Adams. Foto door Lee Cherry

Lauren Adams is een van die mensen met wie je urenlang over kunst wilt praten, als je tijd hebt. Haar hoofd draait altijd om choreografie, muziek, kostuums en beweging. Adams toert momenteel met 24/7 Dance Convention en is tegenwoordig een van de meest gewilde choreografen.

Ze heeft onlangs een dansfilm van het type muziekvideo voor DanceOn Network bij het nummer van James Bay, 'Let it Go', met twee ballroomdansers. De prachtige dansvideo heeft al meer dan 50.000 hits op YouTube. Hier praat Dance Informa met Adams over het filmproces, het werken met ballroomdansers en haar kijk op dans op film.

Ashley Robicheaux en Matt Luck. Gechoreografeerd door Lauren Adams. Foto met dank aan Adams.

Wanneer ben je begonnen met choreografieën?

“Veel te jong om eerlijk te zijn. Waarschijnlijk voor de lol, rond zeven uur, en dan voor mensen die me daadwerkelijk vragen om stukken te choreograferen, zoals 12-13. Mijn leraar gooide ons erin en liet ons lesgeven. Ik heb al op jonge leeftijd ervaring opgedaan in een veilige omgeving. '

Waar ben je opgegroeid met dansen?

'Ik ben opgegroeid met dansen in Michigan bij Shelley's Spotlight. En nu is mijn beste vriend de eigenaar van [de studio], en die heet Spotlight Danceworks. '

pauline chalamet leeftijd

Leg het DanceOn Network uit en waarom je hierbij betrokken wilde worden.

“DanceOn is een sociaal netwerk dat meer aandacht en publiciteit geeft aan verschillende artiesten… artiesten en choreografen.

De directeur van [DanceOn] kwam kijken naar een van mijn lessen op Steps on Broadway toen ik daar regelmatig lesgaf. Af en toe nemen ze contact op met de vraag of ik geïnteresseerd ben in het maken van een origineel werk voor een nummer. [DanceOn] doet muziekcampagnes, en degene waar ik deel van uitmaakte was voor James Bay - het nummer ‘Let it Go’. Er waren een handvol choreografen die door zijn team waren geselecteerd, en ik was er een van.

Helaas was mijn video niet klaar voor de deadline omdat mijn dansers het land uit waren, maar ik besloot dat ik het toch zou halen. Ze wilden iets eigentijds, en dat deed ik niet. Daar heb ik een beetje de mal van gebroken. '

Schermopname van ‘Let it Go’. Gechoreografeerd door Lauren Adams. Dansers Daniella en Pasha. Foto door Dana Katz.

Waarom besloot je om een ballroomstuk te choreograferen in plaats van je gebruikelijke hedendaagse werk?

“Ik had een interessante insteek, alleen omdat ballroom zo'n specifieke cultuur is. Ik ben een paar jaar geleden begonnen met het studeren van Latijnse dans. Ik heb eigenlijk net deelgenomen aan het Wereldkampioenschap, in de ProAm-divisie, en we hebben gewonnen, dus ik heb een Wereldkampioenschapstitel, wat gewoon het raarste van de hele wereld is. Maar ik ben niet in de buurt van het niveau van de dansers die ik in mijn video gebruikte!

Het ding over de ballroomcultuur is dat het zo overdreven is. Ik had een spraytan en mijn ballroomkostuum kostte meer geld dan mijn trouwjurk. Het hele ding - de lange nagels, alles - is zo opzichtig. Maar mijn favoriete manier om naar ballroomdansen te kijken, is in de studio in hun oefenkleding. En niemand krijgt dat ooit te zien. Het was zoveel eerlijker en natuurlijker. Door alle glitter en glamour voel je je soms een beetje gescheiden van de dansers. Dus het was gaaf om van dichtbij en persoonlijk met hen om te gaan. Ik wilde echt dat het repetitieproces en het maken van fouten aanwezig waren, dus het was niet alleen zo perfect. '

Hoe was het om met b allroom dansers Daniella Karagach en Pasha Pashkov?

'Ze zijn ongelooflijk. Het was een droom die uitkwam, en ze wilden het zo graag doen! Het was erg leuk om nieuwe mensen te ontmoeten om mee samen te werken. Ze zijn getrouwd ... ze kunnen niet schattiger zijn, ze zijn een mooi stel. Ze zijn allebei altijd in de uitvoeringsmodus, en dat is waar ik van hou, omdat ze nooit zomaar door de bewegingen gaan. Ze voelen eigenlijk alles. '

Heb je voor uitdagingen gestaan omdat je een hedendaagse choreograaf bent en het zijn ballroomdansers?

“Ze houden van de hedendaagse wereld. Ze waren erg geïntrigeerd door het werken met een hedendaagse choreograaf, maar ik ken ook ballroom, dus ik kon met ze praten in hun eigen taal. De manier waarop het is gemaakt, is technisch gezien niet mijn choreografie, want de manier waarop je ballroom lesgeeft, wordt overgeleverd. [Ballroom dansers] noemen niet eens een choreograaf, het dansen is informatie die wordt doorgegeven. Ik keek naar video's van hen en zei: ‘Oh, kunnen we deze lift erin stoppen ...’, en het was een echte samenwerking. En dat maakte het echt leuk en anders.

Het was gaaf om te zien wat we samen in zo'n korte tijd konden bedenken. We hadden maar drie uur in de studio. We hebben de eerste twee uur besteed aan het blokkeren en uitzoeken hoe het bij de muziek zou passen, en het derde uur aan het filmen van het stuk vanuit verschillende hoeken. '

Choreograaf Lauren Adams. Foto door Steven Trumon Gray.

Wat zijn enkele voordelen van dansen op film versus dansen op het podium?

'Oké, dus dit is waar ik van hou. Ik hou nu echt van dans op film. Ik ben echt geïntrigeerd door dans op film, omdat ik altijd het type persoon ben geweest dat heel dicht bij de dans wil zijn. Elke keer als ik naar een show ga, krijg ik kaartjes op de eerste rij. Iedereen vindt me belachelijk, maar ik wil zo dichtbij mogelijk zijn. Ik geef niet echt om de enscenering ... Ik hou van enscenering, maar ik ben echt meer geïnteresseerd in directe uitvoering. Ik kan de handen of voeten van een danser bestuderen, als ik dat wil ... het hoeft niet alleen te gaan over waar de grote dans over gaat.

Dat is wat ik zo leuk vind aan dans op film ... je komt dicht bij het dansen en je kunt verschillende dingen zien. Net als de vorige video die ik deed, hebben we de dans veel weggenomen. We kwamen binnen, we lieten een duet van drie minuten choreograferen, en toen realiseerden we ons dat er al deze natuurlijke, speelse, gevaarlijke momenten waren die uiteindelijk de cut maakten, meer dan alleen de danspauzes. Ik ben niet echt geïnteresseerd in zij aan zij dansen. Ik snap het, en ik kan het maken en ik kan het waarderen, maar ik ben meer geïnteresseerd in de menselijke interactie en hoe je er in het echte leven naast zou kunnen zijn.

En ik hou van films. Ik ben meer geïnspireerd door films dan door wat dan ook. Dus om kleine dansfilms te kunnen maken, is het zo geweldig ... van dichtbij. Ik denk dat een echte danser weet wanneer hij de dans gewoon moet wegnemen en vereenvoudigen. Maar daar is een doorgewinterde, intuïtieve artiest met natuurlijke instincten voor nodig. '

Wat inspireert je het meest bij het choreograferen?

“Hier komt mijn regisseurshoed om de hoek kijken. Ik hou echt van regisseren. Ik hou van de casting en de kostuums. Ik hoor een liedje, en ik denk aan een miljoen manieren waarop ik ermee zou kunnen omgaan, maar ik heb zo'n visueel beeld voor wie het volgens mij moet dansen en wat ze dragen. Een algemene toon zetten is voor mij belangrijker dan daadwerkelijke beweging, omdat je elke beweging kunt maken, zolang de toon maar overkomt.

Ik doe veel studiowerk, en als ik naar een studio ga en ze me een groep van allemaal meisjes geven, weet ik dat ik een dans moet vinden die echt trouw is aan vrouwelijke kracht of zoiets. Of als er een man in zit, dan moet ik het zo casten dat hij een essentieel personage is en betrekking heeft op iedereen in het stuk.

Dat is wat me het meest inspireert, is wie ik in de kamer heb en wat ik denk dat ze eerlijk kunnen portretteren. '

Ashley Robicheaux en Matt Luck. Gechoreografeerd door Lauren Adams. Foto met dank aan Adams.

Wie zijn je grootste choreografische invloeden uit het verleden of vandaag?

'Er zijn veel. Pina Bausch is een van mijn favorieten aller tijden en hoe theatraal haar werk is, het is mooi en grappig, en [haar werk] heeft zoveel emoties. Jiří Kylián, die gewoon een meester is. Ik hou van Crystal Pite, Mia Michaels en Travis Wall. Johan Inger inspireert me de laatste tijd… alles wat hij verkleedt, hij gebruikt echte kleren, en hij gebruikt muziek waardoor je iets voelt. Hij zal drie nummers van hetzelfde album gebruiken, en hij doet deze mooie natuurlijke progressie en laat een verhaal ontvouwen. '

Wat is een advies voor jonge dansers die een carrière in de choreografie willen nastreven?

“De enige manier om choreograaf te worden, is door te choreograferen. Je moet het gewoon blijven doen en je werk daar blijven doen. We hebben nu zoveel geluk met sociale media dat mensen je werk kunnen vinden. Ik denk dat het gewoon een kwestie is van doorgaan en kansen zoeken.

Ik choreografeer de hele tijd. Ik choreografeer wanneer ik ben ingehuurd om te choreograferen, en ik betaal om te choreograferen. Ik verhuur ruimte en nodig mensen in die ruimte uit. Ik heb een choreografielaboratorium in New York City, meestal tweemaandelijks. En ik huur gewoon ruimte en haal mensen binnen, en we werken gewoon aan verhuizingen. Soms bedenken we iets dat echt geweldig is, en soms doe ik dingen en schrap het gewoon.

Twyla Tharp spreekt [in haar boek] over verschijnen in de ruimte. Blijf gewoon komen opdagen en doe het gewoon, dat is de enige manier. '

Door Allison Gupton van Dans informeert.

Foto (boven): choreograaf Lauren Adams. Foto door Lee Cherry.