Toekomstige Artikelen

Door Laura Di Orio.

Brian Mengini is het type persoon dat soms de tekenen van het leven zijn pad laat bepalen, terwijl hij toch trouw blijft aan zijn passies. Voor Mengini heeft die reis twee van zijn grootste interesses, fotografie en dans, samengesmolten voor een groter doel.

De afgelopen jaren heeft de fotograaf uit Pennsylvania dansers gebruikt als zijn muzen en onderwerpen voor een reeks projecten die licht werpen op maatschappelijke en menselijke kwesties. EmpoweredME is een fotografisch eerbetoon aan degenen die tegen kanker vechten, Lach jongens is een forum om de mannen in ballet onder de aandacht te brengen, Hoop dansen is een dansprogramma voor kinderen met speciale behoeften, en Angels of Freedom is een fotoserie ter ere van de mannen en vrouwen van het Amerikaanse leger. Of deze problemen Mengini nu persoonlijk hebben getroffen of niet, het zijn allemaal dingen waar hij een sterke mening over heeft. En op zijn beurt heeft hij zijn talent als fotograaf en bewonderaar van dans gebruikt om een offer aan de gemeenschap te geven.

Als iemand die altijd een camera bij de hand had, studeerde Mengini fotografie aan het Antonelli Institute, waar hij in 1997 afstudeerde. Rond dezelfde tijd vervulde hij ook taken als bedrijfsleider bij het dansgezelschap Rennie Harris Puremovement in Philadelphia. Hoewel hij zelf geen danseres was, was Mengini altijd op tournee met de groep, op shows en constant blootgesteld aan de kunst. Hij was ook, zegt hij, aan het overgaan naar de volgende fase van zijn leven.

EmpoweredME van Brian Mengini

Ongeveer een jaar na zijn afstuderen aan de fotografieschool stopte Mengini helemaal met fotografie. Na een tijdje maakte Mengini echter thuis foto's van zijn twee kinderen en tegen het einde van 2006 begon hij tekenen te zien om weer in zijn kunstvorm te komen.

'Dus ik luisterde naar de borden', zegt Mengini. 'Ik ben er weer in gekomen. Een van mijn eerste shoots bij binnenkomst was een promoshoot voor het dansgezelschap van een vriend. De feedback die we van die shoot kregen, bracht me echt op weg naar dansfotografie. Die zomer schoot ik Royal Ballet's Zwanenmeer , en dat is wat me verslaafd maakte aan ballet. Die show veranderde mijn leven. Ik wist het toen nog niet echt, maar alles wat ik in mijn carrière heb bereikt, was direct te danken aan die show. '

seo in guk vriendin

En zo begon zijn constante verlangen naar meer werk als fotograaf in de professionele danswereld. Sinds die tijd heeft Mengini prestigieuze dansgezelschappen gefotografeerd als Trey McIntyre Project, het Mariinsky Ballet, Pennsylvania Ballet, Boston Ballet II, Rasta Thomas ’Bad Boys of Dance en meer.

Mengini ging nog een stap verder met zijn groeiende expertise in dansfotografie toen hij projecten begon te vormen op basis van bepaalde menselijke en maatschappelijke kwesties - bijvoorbeeld kanker en kinderen met speciale behoeften - die hem emotioneel en / of persoonlijk hebben geraakt. Voor Mengini was de beslissing om dansers of dans als zijn muze te gebruiken gemakkelijk.

'Het is wat ik het meest en het beste weet, dus het is normaal dat ik een manier vind om de twee op te nemen', zegt Mengini. “Het gebruik van dansers is een geweldige manier om het verhaal onder woorden te brengen. Ze zijn niet alleen in staat om hun lichaam te buigen, te verdraaien en te vormen, maar ze kunnen ook emoteren. Omdat het mensen zijn, voegt het een voetgangersgevoel toe of iets tastbaars en toegankelijks. Omdat het dansers zijn, voegt het iets etherisch toe, iets buitenaards. Bovendien vind ik dansers altijd zulke gevende wezens. Ze staan altijd te popelen om hun talenten en tijd te lenen voor een zaak die groter is dan zijzelf. Ik bewonder dat en voel ongeveer hetzelfde. '

Angels of Freedom van Brian Mengini

EmpoweredME, een van Mengini's huidige projecten, is een op kunst gebaseerd initiatief ter ere van degenen die tegen kanker vechten. Voor dit project heeft Mengini samengewerkt met een groot aantal dansers, van wie hij sommigen heeft gekend, anderen die hij via Facebook of Twitter heeft ontmoet, en sommigen die hem zochten toen het project bekendheid kreeg.

EmpoweredME bevat foto's met een openlijk dansthema, met afbeeldingen van danshoudingen die de kenmerken en emoties kunnen weerspiegelen die iemand die vecht tegen kanker kan ervaren. Het project bevat ook close-upbeelden die een meer voetgangersgevoel hebben en meer gericht zijn op emotie.

'We gebruiken nog steeds dansers', legt Mengini uit, 'we zijn meer gefocust op het creëren van iets meer voetgangers en tastbaars voor de kijkers, terwijl we blijven putten uit het bereik, de gratie en de schoonheid van een danseres om de kijker naar een andere plek te brengen. '

Nog een op dansfotografie gebaseerd project, Lach jongens , is Mengini's platform om meer licht te werpen op de mannen in ballet. Het bevat verhalen, interviews en afbeeldingen van mannen in ballet - van studenten tot professionals. Lach jongens wijst ook op scholen en studio's met mannelijke dansprogramma's.

Angels of Freedom is een fotografisch eerbetoon aan het gevallen leger. Mengini fotografeerde dansers van Boston Ballet, American Ballet Theatre, Royal Ballet en elders terwijl ze engelenvleugels droegen in verschillende historische militaire monumenten, waaronder Gettysburg en Valley Forge. Mengini is van plan om het project te culmineren in een tentoonstelling rond Veteranendag en zal een koffietafelboek maken, waarvan de opbrengst naar een op het leger gebaseerde liefdadigheidsinstelling of organisatie gaat.

Hoop dansen is een dansprogramma voor kinderen met speciale behoeften. Hier probeert Mengini voorbij de basislessen creatieve beweging te komen en die kinderen een vollediger scala van dans en beweging te laten ervaren en leren. Het programma biedt ook prestatiemogelijkheden voor kinderen met speciale behoeften.

Mengini, zelf vader van een kind met speciale behoeften, zegt dat dat hem meer heeft geleerd over mededogen en empathie, twee kenmerken die hij duidelijk belichaamt en die waarschijnlijk veel van deze projecten hebben aangewakkerd.

'Geen van de projecten die ik aanneem, wordt gedaan voor enig financieel gewin', zegt Mengini. “Wat ik wel van hen krijg, is het gevoel anderen te kunnen helpen, anderen een stem te geven die ze anders misschien niet zouden hebben. Ze zijn vaak ook artistiek aantrekkelijk. Hopelijk kan ik door mijn werk iets positiefs aan een doel toevoegen en misschien de schoonheid van kunst delen terwijl ik het doe. '

'Ik vind dat het absoluut noodzakelijk is om terug te geven of vooruit te betalen', vervolgt Mengini. “Er is een citaat dat zegt dat deze geschenken van ons niet van ons zijn om te houden. Ik leef mijn leven hierdoor. Mijn talent is niet van mijzelf om te hamsteren. Ik heb een geschenk gekregen en het is mijn verantwoordelijkheid om het te delen, om er meer gebruik van te maken. In deze geest probeer ik altijd een stem te geven waar en wanneer dat nodig is. '

Lees meer over Mengini en zijn verschillende projecten door hem te volgen op Twitter twitter.com/brianmengini of op facebook www.facebook.com/brianmenginiphotography en verspreid het woord!

Foto bovenaan: Dansfotograaf Brian Mengini Lach jongens Auteursrechten.