Internationale Beoordelingen

Spring Dance 2010

Drama Theatre, Sydney Opera House, Australië
2 sep^nd2010

Door Nicole Saleh

Savion Glover liegt niet. Hij beloofde kale klanken, en dat is precies wat hij leverde op het Spring Dance Festival 2010 in het Sydney Opera House.

Bare Soundz is 90 minuten pure tap: geen verhaal, geen rekwisieten, geen mooie sets. Op het podium zijn er gewoon drie houten platforms die de beats van Glover, Maurice Chestnut en Marshall Davis Jnr versterken. Doet denken aan een traditioneel jazztrio (bas, drum en toetsen), Chestnut en Davis beginnen Bare Soundz door een consistente, sterke backbeat te creëren met hun hiel- en teentikken, door simpelweg met één voet te tikken om de sterke bas te leveren. Glover staat centraal en met duidelijk gearticuleerd voetenwerk levert hij een soepele melodie, soms onderbroken door sterke staccato beats. Als het op zijn uitvoering aankomt, is het duidelijk dat Glovers ritmes van binnenuit doordringen. Soms was hij duidelijk gefocust en presteerde hij in zijn zone, met gesloten ogen en een glimlach op zijn gezicht die pure vreugde uitdrukte in de muziek die hij met zijn voeten creëerde. Hij boeide het publiek om niet alleen het visuele element van dans te zien, maar ook om aandachtig naar de dans te luisteren en meegevoerd te worden door de muzikaliteit van zijn ritmes.

De ritmische reis van Savion Glover begon toen hij een jonge muzikant was die op de drums speelde. Glover groeide op in een muzikaal begaafd gezin en paste zijn vaardigheden toe op tapdansen. Hij is het talent achter de geanimeerde tapdanspinguïn Mumble in de film Blije voeten en wordt tegenwoordig algemeen erkend als 's werelds beste tapdanser. Bevoorrecht om zijn vak te hebben geleerd van gerespecteerde taplegendes zoals Lon Chaney, Jimmy Slide, Chuck Green, Honi Coles, Bunny Briggs en Gregory Hines, zet Glover vandaag de erfenis van deze baanbrekende hoefers voort met zijn eigen werken die de grenzen van tap verleggen dans.

Wat de show van Glover buitengewoon maakt, is dat het nooit twee keer op exact dezelfde manier wordt uitgevoerd. Glover noemt dit, Improvography, een combinatie van choreografie en improvisatie. Als alle drie de dansers tegelijk tikken, is de timing onberispelijkalsof je een tapdanser hoort. Als elke danser op zijn beurt de leiding neemt, tonen ze door middel van improvisatie hun eigen unieke stijl. Chestnut heeft een duidelijke groef waarin hij met kracht en overtuiging presteert in zijn solo, terwijl Davis doet denken aan de legendarische hoefers die met snelheid en controle tikken en zijn voeten het woord laten doen. Glover is een briljante technicus die het publiek versteld deed staan met zijn kracht en snelle voetenwerk en duidelijke ingewikkelde beats afleverde die moeiteloos worden uitgevoerd. Hij droeg traditionele Capezio zwarte laarsjes, en niet zijn gebruikelijke kenmerkende groen, en maakte geluiden met elk deel van zijn laars van de binnen- en buitenrand tot de zolen, hakken en tenen. Zijn laarzen zijn zijn muziekinstrument en er was geen enkel deel van zijn schoen dat hij niet gebruikte om een gevoelvol deuntje te creëren.

tapdance schoenen

Een hoogtepunt voor mij was de jamsessie, waarbij elke danser achter elkaar 16 tellen nodig had om te improviseren en de prestaties van de danser voor hen te overtreffen. In een poging indruk te maken, haalden Glover, Chestnut en Davis alles uit de kast met complexe vleugels, riffs, shuffles, teenstands, slides en bochten zonder een slag te missen. Het bracht hun competitieve kant naar voren toen ze elkaars stappen stalen en het een keer beter deden dan de laatste danseres, wat het publiek versteld deed staan.

Geïnspireerd door de show, kreeg ik de kans om mijn eigen tapvaardigheden aan te scherpen tijdens een exclusieve Tap Master Class met Glover, en toen werd het pas echt interessant!

Glover plaatste zichzelf niet vooraan in de klas en leidde een traditionele warming-up, noch gaf hij les in een combinatie zoals we hadden verwacht. Hij opende de klas door uit te leggen dat hij niet langer ‘stappen’ leerde, omdat we allemaal een woordenschat van stappen hebben. Hij daagde ons denken en onze benadering van tapdans uit, wat het uitgangspunt werd van de 2 uur durende workshop. Glover liep rond in de klas en weven in en rond de dansers terwijl hij filosofische vragen stelde met betrekking tot tap. Hij verkende de theorie, techniek en muzikaliteit van tapdans en besprak timing, accenten en de structuur van passen, die allemaal belangrijke technische hulpmiddelen zijn voor improvisatie. Zijn klas was een reis buiten het domein van een combinatie. Het was anders dan elke tapklas waar ik ooit ben geweest, en ik moest nadenken of we de tap benaderen als muzikanten, dansers of beide. Wat ik het leukst vond, was toen Glover muzikale concepten demonstreerde zoals rust, enkele tijd en dubbele tijd, en ons leerde hoe we onze eigen combinatie konden maken met behulp van de structuur van '3 en een pauze'.

Alles wat ik van de klas leerde, werd duidelijker bij het zien Bare Soundz voor de tweede keer. Het komt uiterst zelden voor dat ik twee keer in een week een show zie, maar ik kon het niet helpen om terug te gaan voor meer om de schittering van Savion Glover te ervaren - 90 minuten niets anders dan tapdansen en prachtige ritmische geluiden op zijn best.

Savion Glover, een echt creatief genie, is een kunstenaar die zich toelegt op zijn vak. Hij leverde niet alleen een ongelooflijke uitvoering voor het publiek in Sydney, maar nam ook de verantwoordelijkheid op zich om zijn kunstvorm voort te zetten, de muzikaliteit van tapdans te delen met de volgende generatie dansers en me eraan te herinneren wat de Bare Soundz bij tapdans draait alles om ... muziek maken met je voeten!