Door Laura Di Orio.
Wat was er eerst, de dans of de muziek? Sommige choreografen laten zich inspireren door muziek, anderen zoeken muziek die past bij hun bestaande beweging. En voor sommigen is het proces volledig creatief, waarbij choreograaf en componist samenwerken om iets origineels te creëren. Hier, Dance Informa kijkt naar artistieke stemmen die hebben samengewerkt voor dans, en neemt een kijkje in hun proces en resultaat.
alex edgar
Voor de meeste choreografen is de muziek bij hun werk geen bijzaak, maar een essentieel, zinvol ingrediënt. Choreograaf Justin Peck, ook solist bij New York City Ballet (NYCB), zegt dat hij normaal gesproken muziek vindt door op internet te zoeken, Spotify te gebruiken of door urenlang te luisteren in de bibliotheek. Hij zegt dat het proces 'lang, vervelend en frustrerend' is, maar dat het, als hij eenmaal iets vindt, echt spannend is. Maar in dat geval is de muziek er, en dan is het zijn taak om er beweging op te zetten.
Een paar jaar geleden ontving Peck echter een grote opdracht voor een werk dat in première zou gaan op NYCB, en hij zou samenwerken met singer-songwriter Sufjan Stevens om muziek te ontwikkelen voor zijn ballet, Jaar van het konijn Hoewel de muziek al bestond (het album van Stevens Geniet van je konijn ), Ontmoetten Peck en Stevens elkaar verschillende keren om te beslissen over de opstelling en om verschillende secties in de muziek uit te kiezen die specifiek zouden zijn voor het ballet.
'Het ballet dat ik me had voorgesteld voor de muziek was behoorlijk grootschalig - 18 dansers, die in première ging in Lincoln Center op het NYCB-podium - en ik wilde dat de muziek hetzelfde soort gewicht en volheid zou hebben als de castgrootte en van de ruimte, ”legt Peck uit.
Pecks zegt dat hij en Stevens elkaar waarschijnlijk 20-30 keer hebben ontmoet tijdens het proces. 'Er waren een paar momenten die werden aangepast of toegevoegd om mijn visie op het ballet beter te ondersteunen', voegt hij eraan toe, 'dus hebben we dit muziekstuk specifiek afgestemd op wat ik me choreografisch had voorgesteld.'
Choreograaf Anne Kelly en componist Mitchell McCarthy sloegen de handen ineen om hun eigen gezelschap op te richten, Kelly / McCarthy • Dance / Music.
Zoals in elke relatie, is het dit heen en weer gesprek dat zorgt voor het beste resultaat. Voor NYC-choreograaf Anne Kelly en componist Mitchell McCarthy, die samen Kelly / McCarthy • Dance / Music runnen, kan het helpen dat ze elkaar al een tijdje kennen. Beide artiesten werkten aan een zomerprogramma waar Kelly lesgaf en McCarthy balletlessen begeleidde, en ze maakten snel contact en vormden afgelopen winter hun bedrijf.
Beiden hadden visioenen van wat ze wilden creëren. 'Ik wist dat ik een stuk voor een groep vrouwen wilde choreograferen, en ik wilde dat het stuk een gewaagde, onverschrokken kwaliteit had, maar ook een romantische lyriek had die Mitchell zo mooi componeerde', legt Kelly uit. 'En Mitchell wilde een emotioneel stuk voor viool en piano schrijven voor een solodanser of pas de deux.'
Zelfs met afzonderlijke specifieke ideeën over wat ze samen wilden creëren, vertrouwden ze elkaar voor zijn / haar helft van het project. 'Ik vertrouwde hem volledig', zegt Kelly. “Ik was al een fan van zijn werk en ik wist dat hij iets voortreffelijks zou produceren. En ik geniet echt van choreografieën op uitdagende ritmes en tellen, dus ik omarmde alle complexe meters die Mitch graag schrijft. '
Als componist die eerder met dans in aanraking was gekomen, kwam McCarthy tijdens het proces wel met een choreografisch idee. Tijdens een van de bewegingen van Kelly's groepsstuk, Vanaf dit punt , zijn er abrupte veranderingen tussen muziekfrasen. McCarthy zei dat het voor de dansers interessant kan zijn om de richting waarin ze reizen bij elke '1' te veranderen. Kelly was verkocht en ze zegt nu dat dat moment een van haar favoriete onderdelen van het werk is.
Andere componisten laten het maken van dans liever helemaal over aan de choreograaf. 'Voor het grootste deel heb ik het gevoel dat het mijn taak als componist in de danswereld is om de poëtische expressie die in deze context alleen door een menselijk lichaam kan worden getoond, te waarderen en te accentueren', zegt Jeremy Freer, een in New York gevestigde componist. en songwriter die momenteel muziek schrijft voor een korte dansfilm van choreografe Trina Mannino. 'Als de componist alle arrogante neigingen kan vernederen ter wille van de visie van de choreograaf, terwijl hij hetzelfde verlangen naar gepassioneerde, duidelijke expressie behoudt dat ze hebben wanneer ze voor zichzelf schrijven, dan zullen er goede dingen gebeuren.'
jessica nigri metingen
Componist en songwriter Jeremy Freer zegt dat hij het leuk vindt om muziek voor dans te schrijven. Foto met dank aan Jeremy Freer.
Freer zegt dat een andere uitdaging die zich bij dit soort samenwerking kan voordoen, een 'taalbarrière' is, aangezien artiesten op verschillende gebieden de neiging hebben om taal en terminologie voor hun medium te ontwikkelen. Hij voegt eraan toe: 'Maar naar mijn mening is dat het leuke gedeelte en het gedeelte waarin je dingen leert die bijdragen aan je artistieke expressie op een manier die alleen door te werken met andere mensen in je eigen vakgebied niet mogelijk is.'
Soms wonen de twee artiesten niet in de buurt, dus de meeste samenwerking verloopt via mail, internet of telefonisch. Denise Cecere, artistiek directeur van Northeast Youth Ballet (NYB) in Boston, werkte samen met Bernard Hoffer, een componist uit New York die heeft geschreven voor films, tekenfilms en commercials. De eerste communicatie gebeurde via de telefoon, en tijdens het proces stuurde Hoffer Cecere de partituur en vervolgens periodiek cd's met bepaalde secties. Ze lieten het echter werken en hebben sindsdien samen vier balletten gemaakt voor NYB - Een Boston Assepoester Drie kleine varkentjes MaGoose en het nieuwe Sadako
Voor Een Boston Assepoester , Hoffer schreef de muziek en de tekst, nam het Assepoester-verhaal over en herzag het naar het hedendaagse Boston met als prins Boston Red Sox shortstop Nomar Garciaparra. Cecere werd gecontacteerd om er een ballet van te maken.
'Het moeilijkste voor mij persoonlijk is de eerste repetitie met de componist', zegt Cecere. “Ik wil zo graag zijn muziek recht doen. Ik zou teleurgesteld zijn als ik afstand zou doen van de talenten van een kunstenaar die ik bewonder. '
Maar Cecere stelde niet teleur. 'Ik heb mijn hele leven samengewerkt met visuals', zegt Hoffer. “Ik ben daarom in staat om zeer beschrijvende muziek te schrijven alsof ik naar een foto schrijf. Het verbazingwekkende was hoe mooi Denise de dans ensceneerde met elk detail van de muziek. '
wikipedia badstof bradshaw
Al deze artiesten zeggen dat ze het leuk vinden om met elkaar samen te werken en zeker weer zo zouden werken.
'Je moet altijd van je partner genieten', zegt Freer. 'Dat is wat dans is op muziek.'
'Het is heel spannend om iets nieuws te creëren', voegt Cecere toe. “Het is niet het eindproduct of de prestatie die het zo de moeite waard maken. Het is het proces dat je meeneemt op een reis die het zo speciaal maakt. '
En aan degenen die in deze hoedanigheid willen samenwerken, adviseert Peck: 'Het is een leerproces en het is een ander proces dan alleen een choreografie van een ballet. Er is een hele extra dimensie en het kan veel meer lonend zijn. '
atlanta tours 2015
Bekijk de onderstaande links voor meer informatie over deze choreografen en componisten.
Denise Cecere en Northeast Youth Ballet: www.northeastyouthballet.org
Jeremy Freer: soundcloud.com/jeremyfreer/sets
Bernard Hoffer: bernardhoffer.com
Kelly / McCarthy • Dans / muziek: kmdancemusic.wordpress.com
Justin Peck: www.justin-peck.com
Foto (boven): Teresa Reichlen van NYCB, omhoog, en gezelschap in Justin Peck's Jaar van het konijn Foto door Paul Kolnik.
