Als iemand een workshop over de kunst van het choreograferen zou leiden, zou David Parsons een topmededinger zijn. De choreograaf en artistiek directeur van zijn eigen gezelschap, Parsons Dance, heeft sinds 1985 werken gemaakt in opdracht van Alvin Ailey American Dance Theatre, American Ballet Theatre (ABT), New York City Ballet en de Paul Taylor Dance Company, om nog maar te zwijgen van de veel werken voor zijn eigen dansers. Hij choreografeerde en regisseerde zelfs de danselementen van de millenniumwisseling op Times Square.
Parsons Dance in Stray’s Lullaby. Foto door Krista Bonura.
Dit verleden22-26 juniBood Parsons een Master Choreography Workshop aan, gehouden op Marymount Manhattan College in New York City. Deelnemers kregen de kans om lessen bij hem te volgen, meer te weten te komen over zijn choreografische proces, nieuw werk te maken met leden van het gezelschap en mentorschap te ontvangen van Parsons en speciale gastkunstenaar Kate Skarpetowska, een Parsons Dance-alumna en een bloeiende choreograaf.
kimberly conrad netto waard
Dance Informa na een zomer vol met deze choreografische workshop, een zomerintensieve workshop en ook een bedrijfsauditie voor Parsons Dance, met de introductie van het nieuwste lid van het gezelschap, Zoey Anderson.
Voor de David Parsons Master Choreography Workshop werkten Parsons en Skarpetowska samen om les te geven in compositie en de tools van het vak te laten zien.
'We hebben onze krachten gebundeld om de short cuts te laten zien die je leert door de jaren en jaren van choreografieën', legt Parsons uit. “Hoe je dingen uit dansers haalt, hoe je met concepten omgaat. De basisconcepten. En technologie, hoe je technologie vandaag de dag kunt gebruiken. Uiteindelijk is het gewoon om ze enthousiast te maken om creatief te zijn. Laat die creatieve sappen stromen en houd ze gaande. Het gaat niet alleen om dans. Het is hoe ze concepten om zich heen vinden. Dus het is natuurlijk. We denken dat het echt een belangrijke week is. '
David Parsons. Foto door Jack Mitchell.
Parsons heeft door de jaren heen zeker bewezen een creatieve choreograaf te zijn. Een van zijn werken, Gevangen , dat werd gechoreografeerd in 1982 en zich afspeelt op Ailey en ABT, gebruikt een stroboscooplicht om de dansers te vangen wanneer ze in de lucht zijn op een donker podium, zodat het publiek ze nooit de grond ziet raken. Als choreograaf die graag technologie toepast, werkt Parsons momenteel met enkele “zeer geavanceerde robots”. Beide werken zullen in januari te zien zijn in het komende seizoen van Parsons Dance in The Joyce Theatre.
worstelend
Deze zomer organiseerde Parsons ook de Parsons Dance Summer Intensive Workshop, die over de hele wereld werd gehouden - Italië, Kansas City, New York City. Hij noemt de workshops van twee weken ‘zeer intensief’, omdat de dansers het repertoire en de techniek van Parsons leren, wat fysiek erg veeleisend is.
'We staan in de danswereld bekend als een heel fysiek gezelschap', zegt Parsons. 'Deze kinderen krijgen pijn. En onze dansers zijn van topklasse, van wereldklasse, en dat kunnen ze echt zien. '
Aan het einde van de NYC-intensive hield Parsons Dance een bedrijfsauditie. Tweehonderdvijfenzeventig dansers waren aanwezig, en uiteindelijk werd het teruggebracht tot slechts één vrouw, Anderson, die zich bij de acht tot tien leden tellende groep zal voegen.
Op de vraag wat hij zoekt in een danser, zegt Parsons dat hij / zij moet hebben passie
'Alle choreografen zeggen dit, maar het is echt waar', voegt hij eraan toe. “Omdat er bepaalde dansers zijn die moeten dansen. En dat is de eerste vereiste. Daarna moeten ze verbluffend zijn. Ze moeten een kamer binnenlopen en niet eens dansen en je iets laten voelen. Het is ook een heel kleine groep, dus je moet cool zijn. '
Hoewel Parsons zegt dat het bedrijf niet zo vaak toert als in het verleden, maken ze het nog steeds de wereld rond: naar Brazilië, Chili, Rusland, China en Europa.
Als iemand die al meer dan 30 jaar met succes werk maakt, heeft Parsons zeker een lijst met hoogtepunten in zijn carrière.
Parsons Dance. Foto door Lois Greenfield.
'Sommige momenten zijn zo onbetaalbaar', zegt Parsons. “Na een rondreis door Brazilië heb ik een boot gehuurd met een grote groep dansers, en zijn we net de Amazone rivier afgevaren. Ik heb gechoreografeerd Aida in Verona in de Romeinse kamer. Dat was geweldig. Het heeft echt te maken met creatie en reizen en momenten die gewoon ongelooflijk zijn. '
project-dans
Dat gezegd hebbende, met een lange lijst van prachtige, opwindende herinneringen, zegt zelfs Parsons dat kunstenaar zijn en een bedrijf hebben zijn uitdagingen heeft.
'We worstelen altijd om geld', geeft hij toe. 'We zijn helemaal geen gesubsidieerd bedrijf. Dat en gewoon je energie gaande houden - dat zijn de twee uitdagingen. Je moet gewoon doorgaan. Je komt over deze bulten heen, en er is altijd weer een bult. Ik denk dat je voor choreografen of welke artiest dan ook niet op je lauweren kunt rusten. Het werkt gewoon niet. Het is een vermoeiende, stressvolle manier om je leven te leiden, maar je ontwikkelt hulpmiddelen om er overheen te komen. Maar dan is het andere punt, we stoppen en doen deze drie weken durende programma's hier en daar in Italië en andere plaatsen. En als ik ermee begin, op mijn leeftijd, denk ik: ‘Oh nee, ik moet studenten gaan lesgeven.’ En dan kom ik daar, en ik ben helemaal nieuw leven ingeblazen als kunstenaar! Je kanaalt gewoon terug naar het moment waarop je begon, en het is geweldig. Ik krijg die energie van jonge mensen. '
Zorg ervoor dat je Parsons Dance in januari in NYC bezoekt. Ga voor kaartjes naar De Joyce-website
Door Laura Di Orio en Deborah Searle van Dans informeert.
Foto (boven): Sarah Braverman, Christina Ilisije, Ian Spring, Elena d'Amario, Geena Pacareu, Omar Roman De Jesus, Eoghan Dillon en Jason_MacDonald van Parsons Dance. Foto door Lois Greenfield.
aanbevolen voor jou
