Die eerste dag droeg hij de helderste glimlach, waardoor hij onmiddellijk een warme en bijna geruststellende sfeer creëerde voor onze groep van 14 danseressen van over de hele wereld. Hij beschreef elke beweging met zoveel zorg, alsof elke stap een regel was uit een film die zo'n geweldige bedoeling had met de plot. Als er iets niet klopte, zou het het verhaal verpesten. Alles was met elkaar verbonden en vloeide als teksten uit het mooiste nummer. Ik wist toen dat hij ons leerde dansen.
‘In Flanders Fields’ van Ricardo Amarante. Foto door Johan Persson.
Ik volgde voor het eerst les van danser-choreograaf Ricardo Amarante op de Adeline Genée International Ballet Competition in Antwerpen, België, in 2014, en ik werd meteen geïnspireerd door zijn dynamische neoklassieke stijl en ongelooflijke passie voor de kunsten. Ik stond versteld van zijn diepe gevoel voor muzikaliteit en ingewikkelde aandacht voor artistieke nuances. Hij coachte elke kandidaat met de bedoeling het beste uit zichzelf te halen. Naast het nodige zoeken naar de ziel van elke danser, wenste Amarante dat elk individu zichzelf zou ontwikkelen terwijl hij geniet van het proces om zijn werk te leren.
Met deze passie en toewijding aan dansers, is het geen wonder dat Amarante een behoorlijke carrière heeft gemaakt als danser, choreograaf. en opvoeder. Oorspronkelijk afkomstig uit Brazilië, was hij een halve finalist van de Genée in 1998 na een studiebeurs aan de Nationale Balletschool van Cuba. Aan het einde van de wedstrijd kreeg hij nog een studiebeurs aangeboden aan de English National Ballet School, waar hij de prestigieuze Royal Academy of Dance Solo Seal Award verdiende. Amarante ging professioneel dansen en toeren met het Paris Opera Ballet en Jeune Ballet de France. Momenteel verblijft hij in Antwerpen, waar hij als solist optreedt bij het Koninklijk Ballet van Vlaanderen en ook zijn 10 jaar choreografische werken bij het gezelschap voortzet.
‘In Flanders Fields’ van Ricardo Amarante. Foto door Johan Persson.
'Ik vind het heerlijk om met dansers te werken, ze te coachen en te verbeteren', zegt Amarante als ik hem vraag naar zijn beslissing om het leven van een choreograaf op zich te nemen.
Onlangs heeft Amarante hard gewerkt om meerdere projecten te produceren met het Koninklijk Ballet van Vlaanderen, waaronder Vier bij vier en In Flanders Fields Beide onderscheidende werken werden uitgevoerd in de Vlaamse Opera, het hoofdpodium van het gezelschap, en op andere locaties. Op de vraag hoe deze balletten tot stand zijn gekomen, merkt de choreograaf / danser op dat beide projecten uit verschillende richtingen zijn voortgekomen.
Amarante zegt dat Vier bij vier is ontstaan uit “vier delen, vier componisten, vier ballerina's, vier verschillende gevoelens”. Om dit unieke ballet te creëren, vond hij eerst zijn vier speciale dansers en vervolgens vier verschillende muziekstukken van verschillende muzikanten, passend bij de stijl en kwaliteit van elke danser. In Flanders Fields kwam echter tot stand door een heel andere benadering. Het begon met een thema, de Eerste Wereldoorlog, en vervolgens creëerde Amarante het hele verhaal en zocht naar een componist om de muziek te produceren.
‘In Flanders Fields’ van Ricardo Amarante. Foto door Johan Persson.
Hoewel sommige artiesten misschien niet tevreden zijn met veel van hun meesterwerken, is Amarante verscheurd wanneer ze een favoriet werk probeert te kiezen. Elk ballet is voor hem als een zoon, en hij zegt: 'Kun je een favoriete zoon kiezen ?!' Hij is dol op elk stuk dat op het podium komt, en recensies beantwoorden zijn overvloeiende opwinding. De Dansende tijden verklaard In Flanders Fields vol 'gepassioneerde choreografie, emotionele intensiteit en meesterlijke opdrachtmuziek'.
Hij heeft het geluk gehad om samen te werken met componist Sayo Kosugi, die hielp bij de oprichting van In Flanders Fields, een van zijn favoriete balletten Ik had ook de eer om te worden blootgesteld aan de muziek van Kosugi, aangezien zij assisteerde bij de compositie van de muziek voor de variaties in opdracht van de Genée. Met een verleidelijke onderliggende duisternis en krachtige snelle upbeats, paste Kosugi's muziek perfect bij de sterke en felle dynamische bewegingen die nodig waren voor het vrouwelijke kandidaat-stuk.
trok lynch vriendin
‘In Flanders Fields’ van Ricardo Amarante. Foto door Johan Persson.
In vergelijking met zijn verschillende werken geeft Amarante toe dat dit proces lijkt op het hebben van twee zonen - de ene is het ballet en de andere de muziek - en dat elke kans om te creëren een heel bijzondere en emotionele reis is. Als gepassioneerd kunstenaar is hij door velen beïnvloed en zal hij mensen keer op keer blijven beïnvloeden met zijn krachtige en emotioneel meeslepende werken.
Voor Amarante is het meest lonende deel van choreografieën 'de ontwikkeling en verbetering van een danser zien en zien hoe ze genieten van het uitvoeren van mijn ballet', vertelt hij.
Aan alle dansers die een pad van choreografie willen volgen, adviseert Amarante: 'Je moet er van houden en er veel passie voor hebben, geduld hebben en niet bang zijn om nieuwe manieren te proberen.'
Door Tessa Castellano van Dans informeert.
Foto (boven): Ricardo Amarante’s, ‘In Flanders Fields’. Foto door Johan Persson.
aanbevolen voor jou
