Door Tara Sheena.
Elk jaar verhuizen honderden dansers van over de hele wereld naar New York City om hun 'Big City'-dromen na te jagen. Of het nu gaat om optreden, choreografie of lesgeven, een verhuizing naar New York is net zo individueel als elke danser die het heeft gedaan. Dance Informa kreeg de primeur van vier dansers die in NYC wonen en werken. Misschien hebben ze hun hele leven de tijd gehad om zich hierop voor te bereiden, of misschien maar vier dagen, maar één ding is zeker: ze zijn allemaal vastbesloten om op hun eigen voorwaarden een danscarrière op te bouwen. En, wat is een betere plek om het te doen? Onthoud, als je het hier kunt maken ...
Austin Selden
Danseres, Shen Wei Dance Arts
Choreograaf, Sarah Konner en Austin Selden Dance Collaboration
david bowie ballet
'Mijn verhuizing naar New York City verliep progressief. Meteen na mijn studie verhuisde ik naar Philadelphia met Sarah Konner, mijn medewerker die ik ontmoet aan de Universiteit van Michigan, met het idee om naar een stad te verhuizen die een dansgemeenschap had maar geen New York City was. We hebben het om een paar verschillende redenen gedaan, maar Philly was handig omdat het zo dicht bij New York lag. We konden vrienden bezoeken of naar audities gaan die we de moeite waard vonden. Ik vond op geen enkel gebied werk in Philadelphia - dansen, koffiehuizen, administratief werk, niets. Op een weekend in april reisde ik naar New York voor een repetitie met mijn oude professor, Amy Chavasse, toen het in New York gevestigde gezelschap Shen Wei Dance Arts toevallig audities hield die ik kon bijwonen.
Austin Selden met Sarah Konner. Foto door Wen Chun Liu.
Tot mijn verbazing was ik een van de vijf mannen die waren geselecteerd voor de uitvoering van het Metropolitan Museum, en dus merkte ik dat ik een week lang van Philly naar New York pendelde, op de bank bij de appartementen van mijn vrienden. Kort nadat dat project voorbij was, werd ik gevraagd om het volgende project te doen, dus het woon-werkverkeer in brokken van een week ging door. Ik vond nog steeds geen werk in Philadelphia, maar de huur en de kosten van levensonderhoud waren zo laag dat ik af en toe een week lang kon repeteren. Ik echter gehaat woon-werkverkeer met de bus en voelde me schuldig omdat ik profiteerde van de banken van mijn vrienden, dus nadat ik meer dan een jaar in Philly had gewoond, besloot ik eindelijk naar New York te verhuizen. Mijn beide kamergenoten gingen met me mee en ons eerste appartement in New York was 15 minuten lopen naar de laatste halte van trein 4 in Crown Heights, Brooklyn, en we deelden alle drie een slaapkamer. In vergelijking met Philadelphia kende ik de stad, ik had twee banen en veel mensen die ik kende en vertrouwde. New York was gemakkelijk.
Matthew Powell
Docent, Broadway Dance Center
Balletmeester, Brooklyn Ballet
Mijn eerste maanden in New York waren een waardevolle les in kwaliteit versus kwantiteit. We weten allemaal dat New Yorkers (uit noodzaak) de neiging hebben om een snel leven te leiden, maar tijdens mijn jaren in de stad heb ik dat gevoel van haast echt zien vertalen in een deel van het werk dat op het podium van New York te zien is. Ik geloof niet dat dit fenomeen de schuld is van choreografen, dansers of artistiek leiders. Het lijdt geen twijfel dat het talent in de Big Apple van topklasse is - maar met schaarse repetitietijd en bezuinigingen op de beurs zijn veel uitvoeringen als het leven van New Yorkers, die met spoed naar de schijnwerpers worden gehaast en niet volledig voorbereid. Dat gezegd hebbende, denk ik echt dat als freelancekunstenaars, met name choreografen, vasthouden aan hun artistieke 'geweren' wanneer ze hier aankomen, en hun best doen om buiten de kaders te denken en hun kunst niet opofferen voor tijd of geld, de geproduceerd werk zal uiteindelijk een enorme persoonlijke en artistieke beloning hebben.
Door hier te wonen heb ik geleerd dat je met je cv, hoe geweldig die ook mag zijn, maar een eind komt. Dansers moeten zich onderdompelen in de scène en hun gezichten zoveel mogelijk naar buiten laten komen! Door te netwerken kun je ook enkele van de kriebels compenseren die onvermijdelijk opkwamen tijdens je eerste weken en maanden in New York. Het is geen gemakkelijke taak in deze stad van zevenentwintig urige werkdagen en achtdaagse werkweken, maar het kan worden gedaan!
eric bugenhagen vrouw
Kristi Ann Schopfer. Foto met dank aan Kristi Ann Schopfer.
Kristi Ann Schopfer
Gecertificeerde Personal Trainer
Danseres, Rebecca M. Sproul Dans en BARKIN / SELISSEN Project
Ik heb altijd het idee behouden dat ik naar een kast in Manhattan zou verhuizen en een ruime divisie, zo niet een heel leven, zou opofferen aan wat ik beschouwde als een ‘carrière’ in de dans. Wat daarvoor eigenlijk nodig was, ontging mij tot voor kort. In een improvisatieklas zeven jaar geleden zei Miguel Gutierrez ooit tegen ons dat je in plaats van je te concentreren op het vergroten van je cv of het vernietigen van je eigenwaarde als danser door audities bij te wonen voor bedrijven die als 'succesvol' worden beschouwd, maar als een echte artiest. zou al je inspanningen en passie moeten katapulteren in projecten die je echt artistiek bevredigend vindt, ongeacht hun waarde op de 'successchaal'. Pas nadat ik met vijftig dollar en een paar dansende vrienden naar Manhattan was verhuisd, ontdekte ik wat een carrière in eigenlijk betekende dans. Ik was oprecht verrast toen ik ontdekte dat ik door een parttime baan bij een gerespecteerde sportschool mezelf in de carrière kon lanceren, zelfs als het Senior Seminar voor je typische BFA-student me niet kon voorbereiden.
Door de Certified Personal Trainer-certificering te behalen via de National Academy of Sports Medicine (NASM) en een trainer te kunnen betalen die net zo toegewijd is aan het fysiek verbeteren van mijn prestaties, net zo hartstochtelijk als ik, heb ik duizend procent meer kunnen besteden als danseres (nu goed geconditioneerd en blessurevrij) voor Rebecca Sproul, voor wie ik sinds mijn eerste jaar op de universiteit in 2007 loyaal dans.
Met de tijd en de faciliteit die deze gecombineerde inspanningen boden, merkte ik dat ik beschikbaar en gelukkig genoeg was om deel uit te maken van het choreografische proces in recent werk als nieuw lid van het BARKIN / SELISSEN-team. Dit sneeuwbaleffect van het even complementaire circuit van hard werken en ontdekken is hoe ik een echte carrière als danser definieer.
Iain Young. Foto met dank aan Iain Young.
Iain Young
‘Henry’ in de Broadway-cast van Nieuwsberichten
Ik had een goed idee dat ik in New York wilde wonen nadat ik daar een zomer had doorgebracht voor de Juilliard Summer Dance Intensive. Het was altijd mijn plan om voor mijn carrière in New York te zijn.
spiervermoeidheid verminderen
Na het ontvangen van de oproep voor Nieuwsberichten Ik had maar vier dagen om mijn leven in Michigan in te pakken en op mezelf te leren leven. Nadat ik vaak naar New York was gereisd voor danswedstrijden en intensieve trainingen, dacht ik dat ik een redelijk goed idee had van hoe het leven hier zou zijn. Ik had het misschien mis. Niets kan je voorbereiden op alles wat de stad op tafel brengt. Je moet voor jezelf leren zorgen en je tijd op een geheel nieuwe manier beheren.
Omdat ik in een buitenwijk van Michigan woonde, was de grootste verandering voor mij het woon-werkverkeer. Met een metro van 20 minuten in beide richtingen naar mijn werk was een enorme verandering ten opzichte van mijn laatste autorit van 5 minuten naar de dansstudio. Je lichaam en geest zijn altijd alert als je in de stad bent. Voor mij betekent dit dat ik mezelf aan het eind van de dag meer tijd moet gunnen om te ontspannen voordat ik probeer te slapen. Aan de positieve kant is er hier alles wat je ooit zou willen hebben. Je hebt iets nodig, je kunt het in New York vinden. Ik hou zeker van het aantal plaatsen dat je eten zal bezorgen wanneer je het nodig hebt!
Foto (boven): Matthew Powell. Foto door Brian Jamie.
aanbevolen voor jou
