John Sovec. Foto met dank aan Sovec. Nationale Coming Out Day is op 11 oktober, en Dance Informa ging zitten met de nationaal erkende onderwerpdeskundige, motivator, auteur en therapeut John Sovec over de National Coming Out Day, en over hoe we onze LGBTQ + -dansers het beste kunnen ondersteunen. Als lid van de queergemeenschap en voormalig danseres (Disney, nationale rondleidingen door De tovenaar van Oz en De muziekman , talrijke projecten voor film en tv, en een groot aantal industriële shows), deelt Sovec zijn professionele en persoonlijke inzichten.
John Sovec. Foto met dank aan Sovec.
We hebben zo'n grote LGBTQ + -gemeenschap binnen de dans. Kun je ons beginnen met een beetje over de geschiedenis van deze dag?
“De eerste National Coming Out Day was in 1988. Dat maakt dit jaar onze 32ndNationale Coming Out Day. Het werd opgericht als reactie op de National March on Washington for Lesbian and Gay Rights in 1987 die het jaar ervoor plaatsvond. Dit was het middel om het belang van de nationale LGBTQ-identiteit en zichtbaarheid te blijven vieren en erkennen, gewoon een heel krachtige manier om voor ons als leden van de queergemeenschap gezien te worden. Om het verhaal van onze gemeenschap te versterken, maar ook om mensen te ondersteunen die nog in het reine waren met hun identiteit, en hen te laten vertegenwoordigen. '
Waarom denk je dat het zo belangrijk is om daar een dag aan gewijd te hebben, en om daar nu mee door te gaan?
'Ik denk dat dat punt van zichtbaarheid voor LGBTQ-mensen de sleutel is, om gezien te worden als een geheel en compleet en krachtig deel van de wereld waarin we ons bevinden. Hoe meer mensen zich bewust worden van wat een levendige queergemeenschap is, het ' Ik zal ons helpen om ons tegen stereotypen en wetten en onderdrukkende overtuigingen te duwen die proberen mensen opgesloten te houden. Het geeft ook aan hoe we deel uitmaken van de cultuur. We maken deel uit van het weefsel dat de westerse samenleving krachtig en mooi maakt. Ik denk dat het zo belangrijk is voor een of ander kind dat ergens kijkt Dus jij denkt dat je kunt dansen en Travis Wall zien optreden of choreograferen. Hij is een uitgesproken en trotse homoseksuele man. Door die identiteit te zien, hoe goed die wordt ontvangen en de kracht die hij aan zijn werk toevoegt, ontstaat er een ruimte waar we kunnen zeggen: 'Ik kan ook zo open zijn.' ''
John Sovec. Foto met dank aan Sovec.
Wat kunnen dansstudio's doen om leden van alle seksuele geaardheden te ondersteunen?
'Dit kan afhankelijk zijn van ieders individuele comfort. Maar ik denk dat het zien van vertegenwoordiging in je thuisstudio erg belangrijk is. Dus als je een leraar of een staflid bent en deel uitmaakt van de queergemeenschap, wees dan bereid om die identiteit bekend te maken als deze zich veilig voelt in jouw gemeenschap. Wees iemand die een mentorschap kan bieden, iemand om naar te kijken als een echte en trotse LGBTQ-persoon. Het andere dat kan worden gedaan, op een veel subtieler niveau, is door simpelweg LGBTQ-ondersteunend materiaal op te hangen dat zegt: `` We zijn trouwens een bevestigende ruimte. '' Of dat nu een regenboogvlag in de voorruit is, of het nu is met posters van openlijk LGBTQ-dansers zoals Trey McIntyre, Jeremy McQueen en Sean Dorsey, die een transpositief gezelschap opricht. Deelnemen aan de LGBTQ-gemeenschap in hun eigen woonplaats, aanwezig zijn bij pride-evenementen of fondsenwervers. Op die manier kunnen zowel de kinderen die zich identificeren als heterocentrisch / cisgender als degenen die zich identificeren als queer of transgender, allemaal samenkomen en dit prachtige bladerdak van steun en begrip creëren.
bachaton 2013
Ik vind het zo fascinerend. Als je naar de geschiedenis van dans kijkt, hebben wij als creatievelingen een enorme invloed op het bewerkstelligen van verandering in de samenleving. We zijn al de buitenstaanders. We kunnen deze prachtige danstaal gebruiken om iets uit te drukken en zo verandering in de wereld teweeg te brengen. Ik denk dat elke kunstenaar de plicht heeft om deel uit te maken van die creatieve verandering, die we kunnen initiëren. Het gaat om de muziek die we in het proces brengen. Het gaat over de collega-artiesten waarmee we samenwerken om kostuums en decors te maken. Dat alles is een groot mooi statement over het integreren van onze LGBTQ-identiteit in het werk dat we doen. '
John Sovec. Foto met dank aan Sovec.
Rechtsaf. Het gaat dus niet alleen om het presenteren van diversiteit op het podium, maar ook om de diversiteit in hoe we leven en werken?
“Een dansstudio creëert vaak de eerste veilige ruimte waar veel LGBTQ-kinderen zich thuis kunnen voelen. Dat ze in die studio kunnen komen, en omdat we daar zijn om te dansen, te creëren, te voelen, te bewegen, verdwijnt een deel van dat pesten en die angst die in de buitenwereld bestaat. En plotseling zijn we in deze ruimte waar onze expressiviteit wordt gevierd. Waar we vriendschappen kunnen sluiten die een leven lang meegaan en die ons ondersteunen terwijl we uit de kast komen.
Dansstudio's worden onze families. Wij als studio's, als docenten, als mededansers, kunnen een veilige ruimte creëren waar mensen van alle verschillende vormen, maten, kleuren, seksuele geaardheden, genderidentiteiten samen kunnen komen en zich geliefd en liefdevol kunnen voelen. Dit is misschien wel de enige veilige ruimte die ze gedurende de dag ervaren, wat het erg belangrijk maakt dat studio's zich bewust zijn van het creëren van die veiligheid op alle niveaus. '
Bezoek voor meer informatie over John Sovec johnsovec.com Je kunt hem ook volgen Facebook en Twitter
Door Holly LaRoche van Dans informeert.
