Toekomstige Artikelen

Het is het eindexamenseizoen, en temidden van de vieringen, feesten en felicitatiekaarten is de enige vraag die bij elke danser opwekt: 'Wat is de volgende stap voor jou?' Of we nu trainen in een studio, optreden op contract of herstellen van een blessure, de toekomst van een danser is nooit zeker en ook nooit stabiel. En een van de meest intimiderende beslissingen is misschien waar je je reis moet beginnen nadat je de middelbare school hebt afgerond. Maak ik de grote stap naar Los Angeles of New York City? Moet ik een major in iets anders dan dans volgen voor het geval dit niet lukt? Word ik serieus genomen als ik niet naar een prestigieus conservatoriumprogramma ga?

De reis van elke danser is uniek en persoonlijk. En het ene pad is niet noodzakelijk 'beter' dan het andere. Dance Informa interviewde acht professionele dansers wier paden enorm verschilden. Alle dansers hebben echter twee dingen gemeen: 1) Ze zijn allemaal succesvolle professionele dansers in New York City, en 2) Elk van hen beweert dat hun beslissing na de middelbare school de juiste keuze voor hen was.

1. Rijden op de grond

Jessica Lee Goldyn, momenteel in Broadway's Hallo, Dolly!

Waar kom je vandaan en wat was je danstraining toen je opgroeide?

Jessica Lee Goldyn.

'Ik kom uit Parsippany, New Jersey. Mijn eerste dansopleiding was toen ik drie was aan de dansschool van Mary Lou Hale. Als tiener kreeg ik een ballettraining bij de New Jersey Ballet Company, en ik werd verliefd op muziektheater tijdens mijn opleiding bij Worth Tyrrell Studios. Ik ging toen naar de Professional Performing Arts School (PPAS) voor de middelbare school en pendelde dagelijks van New Jersey naar Manhattan. '

Wat was je plan na de middelbare school, en waarom heb je die beslissing genomen?

'Ik heb nooit echt een plan gehad om te gaan studeren. Mijn plannen voor na de middelbare school waren altijd om auditie te doen en te proberen het te halen in het theater. Ik wist dat ik in New York City wilde wonen en droomde ervan om op Broadway te dansen. Ik hield van PPAS vanwege alle acteer-, zang- en danslessen en hoeveel ik artistiek leerde. Maar ik worstelde in de wereld van academici. Ik herinner me dat ik me zo voelde sinds de basisschool. Ik zou altijd liever dansen! Dus ik verliet PPAS mijn eerste jaar van de middelbare school en haalde mijn GED in mijn eentje. Ik besloot om meteen auditie te doen. Ik werd gecast voor een onmiddellijk vervangend nummer tijdens de internationale tour van Het was en merkte dat ik danste en het land verkende tijdens wat mijn laatste jaar van de middelbare school zou zijn geweest. '

Wat maakte dit de beste beslissing voor jou?

“School was niet mijn ding. Ik wilde gewoon spelen, het is waar mijn hart altijd is geweest. Ik kon een script in een dag uit mijn hoofd leren, maar ik kon mezelf er niet toe brengen een pagina met geschiedenisaantekeningen uit mijn hoofd te leren. Ik wist wat ik wilde doen, en ik heb er altijd in geloofd om er met volle kracht voor te gaan (en mogelijk plat op mijn gezicht te vallen in plaats van op veilig te spelen). Ik was aan het kauwen en wist dat het me het gelukkigst zou maken om gewoon naar buiten te gaan en het te proberen. Ik voelde me klaar voor de showbizz, en ik wist dat de school er altijd zou zijn als ik terug wilde gaan. '

Wat waren de uitdagingen van deze beslissing?

“Ik twijfelde er niet aan dat ik de juiste beslissing nam. Mijn moeder steunde me, maar mijn vader maakte zich zorgen. Hij wist hoe moeilijk het is om in dit bedrijf de kost te verdienen. Hij wilde niet dat ik in deze carrière zou worstelen, maar uiteindelijk steunde hij me nog steeds bij het nastreven van mijn droom. Ik wilde alleen mijn ouders trots maken. En ik voelde mijn vader een beetje gemakkelijker ademen bij elke show die ik deed! '

Hoe heeft uw beslissing volgens u uw carrière beïnvloed?

'Ik denk dat als ik op school was gebleven, ik mijn professionele carrière in de wacht had gezet. Ik weet ook niet zeker of ik mijn Broadway-debuut al had gemaakt als ik op school was gebleven. Ik was 19 toen ik Val speelde Een koorlijn Het juniorjaar verlaten, op tournee gaan, kort daarna mijn equity-kaart krijgen en dan mijn Broadway-debuut maken - het kwam allemaal net op een rij. Ik ben er een groot voorstander van dat dingen ‘voorbestemd’ zijn, en dit voelde allemaal heel ‘voorbestemd’. ''

Welk advies zou je geven aan een danser die een soortgelijk pad kiest?

“Mijn advies aan iedereen zou zijn om je hart te volgen. Vertrouw op je innerlijke stem. Alleen jij weet het beste wat je het gelukkigst maakt en wat je zal helpen om te komen waar je heen gaat op je eigen persoonlijke reis. '

Skye Mattox (onlangs in Broadway's Op de stad 

Waar kom je vandaan en wat was je danstraining toen je opgroeide?

'Ik kom oorspronkelijk uit New Hampshire. Mijn moeder had een studio en ik ben daar opgegroeid met dansen tot ik 15 was. Daarna ging ik vier dagen per week na school naar Boston en studeerde ik intensief aan de dansstudio van Jeannette Neill in het kader van hun pre-professionele programma genaamd Boston Youth Moves. Het was een geweldig programma, en het heeft me echt geleerd hoe ik mezelf als danser kan disciplineren. '

Skye Mattox.

Wat was je plan na de middelbare school, en waarom heb je die beslissing genomen?

“Ik besloot een jaar eerder van de middelbare school af te studeren, zodat ik naar New York City kon verhuizen en meteen aan het werk kon gaan. Dus ik was eigenlijk nog 16 jaar oud toen ik de middelbare school afmaakte! Ik nam die beslissing omdat ik zo opgewonden en opgewonden was om naar de stad te gaan, en ik dacht dat ik tijd aan mijn zijde zou hebben om op jonge leeftijd in het bedrijf te beginnen. Ik zou tijd hebben om mijn weg te vinden en meer jaren om te dansen. Maar meestal was ik gewoon overdreven opgewonden om naar NYC te verhuizen! '

Wat maakte dit de beste beslissing voor jou?

dove_gomez

“Niet doorgaan met naar school gaan na de middelbare school was absoluut de beste beslissing voor mij, want ik denk dat als ik had gewacht, de gedachte om naar audities te gaan en mezelf uit mijn comfortzone te duwen naarmate de tijd verstreek enger zou zijn geworden. Omdat ik zo jong was, wist ik niet echt wat ik kon verwachten, dus ik was niet bang. Bij elke auditie, baan of optreden leer ik altijd nieuwe dingen. Dus mezelf in de echte wereld storten was mijn soort ‘college’. '

Wat waren de uitdagingen van deze beslissing?

“Op zo'n jonge leeftijd in het bedrijf komen, had zeker ook zijn uitdagingen. Ik had heel weinig vocale training, dus dat was een grote zwakte voor mij. Als ik voor muziektheater naar de universiteit was gegaan, was ik waarschijnlijk vanaf het begin vocaal sterker geweest. Ik moest ook zelf kleine dingen bedenken, zoals mijn cv goed opmaken en de juiste auditie-outfit uitkiezen. '

Hoe heeft uw beslissing volgens u uw carrière beïnvloed?

“Ondanks die uitdagingen, als ik terug in de tijd zou kunnen gaan, zou ik de beslissing die ik heb genomen nog steeds niet veranderen. Dit is een van de weinige werkzaamheden waarbij niet naar school gaan in uw voordeel kan werken. Drie van mijn grootste mentoren waren David Marquez, Josh Bergasse en James Kinney. Als ik niet naar de stad was verhuisd toen ik dat deed, en elke week in hun lessen op Broadway Dance Center was geweest, zou ik een heel ander persoon zijn. Ze hebben gevormd wie ik ben als danser en hebben me ertoe aangezet om altijd beter te worden. Ze waren en blijven mijn leraren. '

Welk advies zou je geven aan een danser die een soortgelijk pad kiest?

“Mijn advies aan iedereen die voor deze weg kiest, is om altijd een goede arbeidsethos te handhaven. Laat je drijven door je passie voor wat je doet en word nooit zelfgenoegzaam. Werk hard en blijf gemotiveerd. Het zal een heel lange weg gaan! '

2. Studeren aan een conservatorium

Nathan Madden, momenteel in Broadway's Hallo, Dolly!

Waar kom je vandaan en wat was je danstraining toen je opgroeide?

“Ik ben eigenlijk begonnen als schaatser. Ik woonde in North Dakota, en het was óf schaatsen óf hockey voor jouw keuze uit naschoolse activiteiten… en niet veel anders! Ik hield niet echt van het geweld van hockey, dus koos ik voor schaatsen. Ik excelleerde vrij snel en werd gestuurd om paarschaatsen te doen. Mijn coach had gezegd dat ik ballet moest nemen, maar er was nergens in de buurt een studio, dus mijn moeder en een andere vrouw in de stad begon een balletstudio … In North Dakota! Dat is hoe ik met dansen begon! '

Nathan Madden.

Wat was je plan na de middelbare school, en waarom heb je die beslissing genomen?

“Ik wilde muziektheater studeren aan het College-Conservatory of Music in Cincinnati, en een dubbele major in dans. Maar het was een toevalstreffer dat ik bij Juilliard terecht kwam. Eerlijk gezegd deed ik auditie om een leraar van mij kwaad te maken die niet echt in me geloofde. Het was verbazingwekkend toen een voor een de andere studenten van mijn middelbare school werden gesneden en ik de laatste danseres was die stond! Ik ben erin gekomen! '

Wat maakte dit de beste beslissing voor jou?

'Nou, ik wist dat jij moet ga naar Juilliard als je het haalt, want het is zo'n ongelooflijke school. Maar ik wist ook diep van binnen dat ik kon vertrekken als ik er niet was. Het duurde echter niet lang voordat ik besefte dat ik op de juiste plek was. Ik hield van Julliard gedurende alle vier de jaren van mijn programma. Ik werd aan zoveel blootgesteld en verkende alles wat het programma en de stad zelf te bieden hadden. '

Wat waren de uitdagingen van deze beslissing?

“Ik had veel tegenstand bij het kiezen van mijn carrièrepad, vooral tijdens mijn laatste jaar op de middelbare school. Mijn familie verhuisde naar Houston en ik ging naar de middelbare school voor podiumkunsten. Ik was een dans-majoor, maar wilde ook zingen en acteren. Ik deed onderzoek buiten mijn middelbare schoolprogramma en werkte 's nachts in lokale regionale theaters (uiteindelijk kreeg ik mijn equity-kaart). Toen ik werd gecast als Ren in Footloose , het heeft me echt veranderd. Ik was er goed in, het was de eerste grote rol die ik had, en het bevestigde opnieuw dat dit was wat ik wilde doen.

Dan op school, kansen zoals Broadway en Dus jij denkt dat je kunt dansen begon aan me te trekken. Ik realiseerde me dat ik moest beslissen of ik bij Julliard wilde blijven of in de showbusiness wilde gaan werken. Ik wilde de school en het gezin dat ik daar bouwde niet verlaten, dus stopte ik met audities totdat ik afstudeerde. Als u zich aanmeldt voor een vierjarig programma, dan is dat waar u zich voor inzet. (Als je weggaat, nam je in wezen de plaats van iemand anders in die zou zijn gebleven en afgestudeerd. Onthoud dat.) Ik wilde afmaken waar ik aan begonnen was, alles leren en ervaren wat ik kon in het programma, en mijn diploma halen! '

Hoe heeft uw beslissing volgens u uw carrière beïnvloed?

'Het is een eer om deel uit te maken van deze gemeenschap. Het was moeilijk om hier in de stad te zijn en tegelijkertijd naar school te gaan, maar ik was erg toegewijd aan school en ben blij dat ik niet ben gestopt om een show te doen. Chicago Een Amerikaan in Parijs en nu Hallo, Dolly! zijn allemaal ongelooflijke ervaringen geweest. Ze kwamen allemaal op het perfecte moment in mijn leven. '

Welk advies zou je geven aan een danser die een soortgelijk pad kiest?

'Zeg‘ ja! ’Het maakt niet uit wat er voor je neus wordt gegooid, heb de moed om er‘ ja ’tegen te zeggen. Denk buiten de gebaande paden, probeer iets nieuws, accepteer de uitdagingen die komen, en je zult zo dankbaar zijn dat ze je een beter persoon zullen maken en je dieper zullen vormen als kunstenaar. Mijn geweldige dansprofessor, Risa Steinberg, zou zeggen: ‘Vind jezelf steeds opnieuw uit.’ Je verandert elke dag, dus je kunt niet hetzelfde blijven. Je moet blijven leren, groeien en ontdekken. Je moet constant aan jezelf en je kunst werken, anders blijf je achter. '

3. Hoofdvak Dans

Kenneth Murray, onlangs in Cirque du Soleil's Minnaar

Waar kom je vandaan en wat was je danstraining toen je opgroeide?

'Ik ben geboren en getogen in Sayville, New York, op Long Island. Toen ik vijf jaar oud was, keek ik naar mijn zus in balletles, en ik herinner me dat ik zo gebiologeerd was door de beweging. Zodra Valerie werd vrijgelaten uit de klas, rende ik naar mijn moeder en vertelde haar dat ik dat ook wilde doen. En dat deed ik ook. Ik studeerde ballet, tap, jazz, muziektheater, lyrisch, modern en ballroom om er maar een paar te noemen. Met het verstrijken van de jaren werd dansen mijn passie en ik realiseerde me dat ik dit absoluut professioneel wilde nastreven. Toen ik naar de middelbare school ging, begon ik dans nog serieuzer te nemen dan ik al was. Ik schreef me in op een andere school waar ik meestal ballet volgde om mijn techniek te verbeteren voordat ik auditie deed voor verschillende universiteiten. '

Wat was je plan na de middelbare school, en waarom heb je die beslissing genomen?

“Ik heb altijd geweten dat ik na de middelbare school naar de universiteit wilde gaan omdat ik mijn diploma wilde halen. Ik wist dat nadat ik klaar was met professioneel dansen, ik misschien terug wilde gaan naar een universiteit om les te geven of mijn eigen dansstudio te openen waar ik lessen zou aanbieden aan kinderen met speciale behoeften. Uiteindelijk ging ik naar Adelphi University om Dans en Marketing te studeren. Door tijdens mijn vier jaar bij Adelphi te zijn blootgesteld aan veel verschillende technieken en professoren, kon ik artistiek en technisch groeien. Ik ben in 2015 afgestudeerd met een BFA. '

Kenneth Murray.

Wat maakte dit de beste beslissing voor jou?

gregg russell tap

“Voor mij was studeren de beste beslissing die ik had kunnen nemen, want ik ben enorm gegroeid als artiest in de vier jaar die ik bij Adelphi heb doorgebracht. Vijf keer per week ballet en modern (soms meer), plus tonnen repetities, heeft me echt geholpen om een sterke, technische danser te worden. Nu ik een professionele danseres ben, kan ik die training echt waarderen, want het heeft me meer geholpen dan ik me ooit had kunnen voorstellen tijdens audities. Ik zou niet de helft van de artiest zijn die ik nu ben als ik had besloten niet naar de universiteit te gaan. En luister, ieders pad is anders, maar voor mij ben ik blij met mijn beslissing om naar de universiteit te gaan. '

Wat waren de uitdagingen van deze beslissing?

“Ik heb altijd geweten dat ik naar de universiteit wilde gaan en mijn diploma wilde halen. Ik zou zeggen dat de enige ‘uitdaging’ die ik tegenkwam, zou zijn om auditie te willen doen voor bepaalde musicals of shows waarvan ik dacht dat ik het goed zou kunnen doen toen ik op de universiteit zat. Ik deed geen auditie toen ik op school zat, omdat ik zenuwachtig was om te moeten beslissen om een baan aan te nemen en van school te gaan of te blijven. Uiteindelijk wist ik dat ik er uiteindelijk voor zou kiezen om op school te blijven, maar ik wilde niet de angst hebben om mijn bewustzijn mis te lopen. En eigenlijk gebeurde het in mijn laatste jaar. Ik wilde gewoon auditie doen om te zien hoe het was, en uiteindelijk boekte ik de baan en merkte dat ik in die positie worstelde met wat ik moest doen! Uiteindelijk besloot ik mijn laatste semester op school te blijven en mijn diploma te halen. '

Hoe heeft uw beslissing volgens u uw carrière beïnvloed?

“Ik geloof dat mijn beslissing om op school te blijven mijn carrière op een positieve manier heeft beïnvloed. Door naar school te gaan en mezelf bloot te stellen aan veel verschillende dansstijlen, werd ik een zeer veelzijdige artiest en artiest. Na school ging ik op tournee door Europa met een modern dansgezelschap, en toen ik terugkwam, wist ik dat ik muziektheater wilde nastreven. Ik begon auditie te doen voor van alles en nog wat. Omdat ik naar school ging en veelzijdig was in de manier waarop ik verhuisde, geloof ik dat ik me echt bij veel van deze audities heb geholpen en uiteindelijk heb geholpen bij het boeken van Cirque du Soleil's Minnaar op Broadway. Er zijn zoveel verschillende dansstijlen in onze show, en ik geloof dat alle tijd en het zweet dat ik op de universiteit heb besteed, me echt heeft geholpen om te komen waar ik nu ben. '

Welk advies zou je geven aan een danser die een soortgelijk pad kiest?

'Ik zou zeggen: ga naar school. Hard studeren. Dans zoveel je kunt. Luister naar je professoren. Voer correcties goed uit en pas ze elke dag in de klas toe. Ga naar stemlessen. Doe zoveel mogelijk audities en word gezien door zoveel mogelijk castingdirecteuren, zodat ze weten wat voor type artiest jij bent. Drink veel water. Tenslotte, liefde wat je doet en je zal nooit werk een dag in je leven. '

4. Dubbel hoofdvak

Elizabeth Dugas, danseres bij The Metropolitan Opera

Waar kom je vandaan en wat was je danstraining toen je opgroeide?

“Ik ben geboren in Lafayette, Louisiana, en begon op tweejarige leeftijd met dansen. Alle vrouwen in mijn familie dansten ooit, dus ik begon jong. Toen ik naar Cleveland, Ohio verhuisde, schreven mijn ouders me in voor een studio die meedeed, dus in de tweede klas reisde ik door het land om deel te nemen aan verschillende danswedstrijden. Als gevolg daarvan was mijn opleiding buitengewoon veelzijdig: jazz, tap, ballet, spitzen, acro, hedendaags, modern en hiphop. '

Wat was je plan na de middelbare school, en waarom heb je die beslissing genomen?

'Mijn plan na de middelbare school was altijd om naar de universiteit te gaan. Wat ik ging doen Doen er was de grote vraag. Vanwege deze onzekerheid heb ik me bij 12 scholen aangemeld - sommige voor dans, sommige voor academici en een stel dat een combinatie van beide had. Ik had het geluk om bij veel van de scholen binnen te komen, wat mijn beslissing er niet gemakkelijker op maakte! Met een klein zetje van mijn vader besloot ik naar de Universiteit van Michigan te gaan omdat ik een dubbele major (in dans en communicatie) kon verdubbelen, en het was een hoog aangeschreven academische school met een intiem dansprogramma in conservatoriumstijl. '

Wat maakte dit de beste beslissing voor jou?

'Ten eerste ben ik er altijd sterk van overtuigd geweest dat het belangrijk is om een leven te leiden buiten je kunst. De Universiteit van Michigan was in staat om voor mij een omgeving te bieden om mensen buiten de branche te ontmoeten en om hobby's en passies te ontdekken die niet te maken hadden met optreden. Ten tweede waardeer ik mijn diploma's en de vier jaar van groei en toewijding die ze vertegenwoordigen enorm. Ik zou ze niet inruilen om naar de stad te komen en mogelijk mijn carrière op jongere leeftijd te beginnen. Om nog maar te zwijgen, het is geruststellend om te weten dat ik een 'back-upplan' heb op een ander gebied, mocht ik op een dag besluiten mijn dansschoenen op te hangen. '

Elizabeth Dugas.

Wat waren de uitdagingen van deze beslissing?

“Omdat ik naar een vierjarige hogeschool ging, kwam ik naar de stad en begon mijn carrière uiteindelijk vier jaar later dan sommige van mijn dansgenoten. Als danser is onze performancecarrière beperkt, en die tijd is kostbaar. '

Hoe heeft uw beslissing volgens u uw carrière beïnvloed?

“In het begin voelde ik me een beetje benadeeld omdat ik mijn eerste paar jaar in New York echt moest focussen op het leggen van contacten en gezien worden om een aanwezigheid en een reputatie in deze branche te ontwikkelen. Nu ik verwijderd ben van die eerste ervaring en dans tussen leeftijdsgenoten die verschillende paden hebben bewandeld in dezelfde zeer competitieve banen, kan ik bevestigen dat naar de universiteit gaan de juiste beslissing voor mij was. Ik denk dat die vier jaar cruciaal waren in mijn ontwikkeling als kunstenaar en mens. Ik heb ook met veel creatievelingen samengewerkt die me vertelden dat ze bij het inhuren op zoek zijn naar afgestudeerden omdat ze doorgaans slimme, veelzijdige artiesten zijn. '

Welk advies zou je geven aan een danser die een soortgelijk pad kiest?

“Ik denk dat mijn grootste advies zou zijn om niet te proberen je studententijd te haasten om naar de volgende fase te gaan en aan je carrière te beginnen. Geniet van de universiteit en besef hoe belangrijk het is tijdens je reis. Want als het de bedoeling is dat je een professionele artiest bent, kom je er, ongeacht het pad dat je kiest. '

5. Hoofdvak Theater

Synthia Link, onlangs in Broadway's Kogels over Broadway

Waar kom je vandaan en wat was je danstraining toen je opgroeide?

'Ik kom oorspronkelijk uit Long Island, New York. Toen ik opgroeide, danste ik op June Claire School Of Dance en nam ik veel tap, jazz en ballet. Ik had het geluk om te studeren onder ongelooflijke leraren die professioneel in het bedrijf werkten. Ze hebben me echt voorbereid op mijn volgende stappen.

Na de middelbare school ging ik naar Marymount Manhattan College in NYC. Na mijn lessen nam ik deel aan Broadway Dance Center en Steps on Broadway. Naar school gaan in de stad was een enorme zegen omdat ik zoveel opleidingscentra en ongelooflijke leraren binnen handbereik had. Ik heb echt geluk gehad. '

Wat was je plan na de middelbare school, en waarom heb je die beslissing genomen?

'Als je me op driejarige leeftijd had gevraagd wat ik wilde worden toen ik opgroeide, had ik je verteld dat ik op Broadway zou zijn! Mijn plan was om de middelbare school af te studeren, naar de universiteit te gaan en zo snel mogelijk auditie te doen. Ik ging naar een middelbare school met een fantastisch theaterprogramma. Ik vond een gemeenschap van vrienden die allemaal echt gepassioneerde en intelligente mensen waren. Sterker nog, velen van ons doen dit nog steeds professioneel! Ik heb echt geluk dat ik ongelooflijk ondersteunende ouders heb. Ik had dit niet zonder hen kunnen doen. Door ze achter me te hebben, kon ik mijn dromen volgen. '

Wat maakte dit de beste beslissing voor jou?

“Ik heb altijd van school gehouden, en ik ben opgegroeid in een omgeving waar iedereen naar de universiteit ging. Ik heb altijd de ervaring van studeren willen hebben, en toen ik me realiseerde dat ik theater kon studeren, was ik verkocht! Ik denk dat ik in die vier jaar veel ben opgegroeid. Persoonlijk denk ik niet dat ik klaar zou zijn geweest voor de auditiewereld als ik rechtstreeks van de middelbare school was gegaan. '

Wat waren de uitdagingen van deze beslissing?

“Omdat ik in New York City ging studeren, had ik absoluut zin om auditie te doen voor professionele optredens. De enige baan waarvoor ik altijd auditie deed, waren de Rockettes. Ik heb het mijn laatste jaar bij MMC geboekt! Ik wist dat het een baan was die ik niet kon weigeren. Ik accepteerde de baan, nam een semester vrij van school, laadde mijn credits op toen ik terugkwam en eindigde uiteindelijk met mijn klasgenoten. Het was een hoop werk, en het was beslist een strijd om terug te gaan en het af te maken na die ervaring, maar ik ben zo dankbaar dat ik mijn diploma heb gehaald. '

Hoe heeft uw beslissing volgens u uw carrière beïnvloed?

“Ik denk dat het behalen van een diploma erg belangrijk is, en ik denk dat je veel over het vak leert, maar niets kan je echt voorbereiden op de auditiewereld. Je kunt het niet echt simuleren in een klaslokaal, en het is onmogelijk om echt de energie, het tempo, de druk en de voorbereiding te begrijpen die nodig zijn om succesvol te zijn in de kamer. Ik heb veel geleerd op school, maar ik zeg altijd dat ik het meest heb geleerd (en nog steeds leer) toen ik de professionele wereld betrad.

catherine disher leeftijd

Synthia Link.

Ik denk dat ik veel op de universiteit ben opgegroeid. Naast mijn theatercursussen volgde ik cursussen die niet theatergerelateerd waren. Door andere vakken te bestuderen, werd ik een veelzijdig persoon.

Susan Stroman vertelde me ooit dat het ervaren en ontdekken van de wereld je een betere acteur / performer maakt. Ik vind dat college een ongelooflijke ervaring is, en het informeert absoluut de mens die je zult worden. Het is een periode van leven waarin je echt ontdekt wie je wilt zijn en of je gekozen pad geschikt is voor jou. '

Welk advies zou je geven aan een danser die een soortgelijk pad kiest?

'Ik denk dat het cruciaal is om de beslissingen te nemen die goed zijn voor jou als individu. Je vrienden zullen bepaalde paden kiezen. Maar alleen omdat ze over één ding beslissen, wil nog niet zeggen dat je ze moet volgen. Luister naar je instincten, en ga met je gevoel om. Er is geen haast! Als je naar school wilt, wees dan niet bang om ‘vier jaar te verliezen’. Je hebt je hele leven om ervoor te gaan, vier jaar ‘vrij’ nemen voor de universiteit is een levenservaring die niet kan worden gedupliceerd.

Mijn andere advies zou zijn om voor je lichaam te zorgen! Behandel het met respect, voer het goed en train naast je danslessen krachttraining. Je lichaam is je instrument, dus je moet het onderhouden.

En tenslotte… geef niet op Deze industrie is moeilijk Je wordt afgewezen, je hoort 'nee', je lichaam doet pijn en je bent constant aan het studeren en aan het werk. Er zullen zoveel mensen zijn die je vertellen dat dit geen haalbare carrièrekeuze is, of dat je nooit in staat zult zijn om jezelf te ondersteunen in de podiumkunsten. Het kan vermoeiend zijn. Je moet jezelf omringen met een sterk ondersteuningssysteem. Vind de mensen die je optillen, in je geloven en die je steunen. Er zullen veel moeilijke tijden zijn, maar er zijn ook momenten waarop je ‘ja’ hoort, wanneer je die baan boekt, wanneer Broadway eindelijk belt, wanneer je familie je ziet dansen op het podium, stralend van trots. Dat zijn de momenten die het allemaal de moeite waard maken! '

6. Het ontwerpen van een majoor

Phil Colgan, onlangs opgetreden in Paper Mill Playhouse

Waar kom je vandaan en wat was je danstraining toen je opgroeide?

“Ik ben geboren en getogen in Staten Island, New York, en groeide op als wedstrijddanseres. Ik begon toen ik zeven was in hiphop, tap en jazz, en hoewel ik er altijd van hield, zou ik zeggen dat ik mijn training echt serieus begon te nemen toen ik ongeveer 14 of 15 was. '

Wat was je plan na de middelbare school, en waarom heb je die beslissing genomen?

'Ik was van plan om naar de Gallatin School of Individualized Study van de NYU te gaan, een programma waarmee je je eigen studierichting kunt ontwerpen in plaats van een traditionele major te verklaren (mijn concentratie was‘ Entertainment, Production and Performance ’). Ik wist dat ik iets in de entertainmentindustrie wilde doen, maar was op die leeftijd niet per se van plan om performance en choreografie na te streven. '

Wat maakte dit de beste beslissing voor jou?

“Omdat Gallatin zich richt op geïndividualiseerde studie, kon ik mijn opleiding echt afstemmen op wat ik voelde dat ik nodig had voor mijn carrière. Toen ik aan het einde van mijn eerstejaarsjaar eenmaal de beslissing had genomen om muziektheater professioneel na te streven, kon ik letterlijk de dingen opsommen die ik nodig had als aspirant-artiest en maker en mijn studielast naar die doelen verleggen. Omdat ik in New York naar de universiteit ging, kon ik gedurende mijn hele studiecarrière auditie doen voor professioneel werk en trainen op plaatsen als Broadway Dance Center en Steps on Broadway. Eigenlijk bracht ‘het doen’ waarvoor ik studeerde en trainde mijn kwalificaties in perspectief, en ik was in staat om mijn zwakke plekken te identificeren en eraan te werken. '

Phil Colgan.

Wat waren de uitdagingen van deze beslissing?

Door in New York te zijn en auditie te doen, kreeg ik de bug om hard te werken. Ik wilde echt een opwindende baan boeken die me zou dwingen van school te gaan en een soort fantastische ervaring op te doen, maar ik had ook het onderbuikgevoel om door te drukken en mijn studie af te maken. Ik stopte eigenlijk een tijdje met auditie doen toen het werk op mijn pad kwam, zodat de verleiding er niet zou zijn.

Hoe heeft uw beslissing volgens u uw carrière beïnvloed?

“Uiteindelijk bood het blijven aan dat programma me cruciale kansen die ik anders nooit had gekregen. Wie weet wat zich had kunnen ontvouwen of waar ik zou zijn als ik was vertrokken, maar ik ben echt blij dat ik op mijn instinct vertrouwde om te blijven. '

Welk advies zou je geven aan een danser die een soortgelijk pad kiest?

'Doe wat goed voor je is. In deze branche moet je je eigen weg banen, geen twee reizen zijn ooit hetzelfde. Ik wist dat mijn programma een ruimte was waar ik mijn vak op mijn eigen voorwaarden kon aanscherpen, maar als er zich zoiets als een once-in-a-lifetime kans voordoet en je weet dat je die moet aannemen, vertrouw dan op dat gevoel. Grijp geen kansen omdat je dacht dat je verhaal een bepaalde kant op moest gaan. Op je gevoel vertrouwen!'

7. Een niet-dansopleiding volgen

Megan Levinson, Radio City Rockette

Waar kom je vandaan en wat was je danstraining toen je opgroeide?

'Ik kom uit North Caldwell, New Jersey. Het is een kleine stad ongeveer 30 minuten buiten Manhattan. Toen ik opgroeide, volgde ik een opleiding aan de New Jersey School of Ballet in Livingston, New Jersey, en volgde ik de School of American Ballet Summer Intensives. '

Wat was je plan na de middelbare school, en waarom heb je die beslissing genomen?

“Na de middelbare school was het erg belangrijk voor mijn ouders dat ik naar de universiteit ging. Ik ging naar de Montclair State University in Montclair, New Jersey, voor psychologie. Ik ging minstens vier keer per week naar Manhattan om jazz te volgen en te tapen bij Broadway Dance Center en Steps on Broadway. Ik was zo vastbesloten om niet alleen mijn diploma te halen, maar ook mijn droom van professioneel dansen te volgen. '

Megan Levinson.

tracee carrasco cheerleader

Wat maakte dit de beste beslissing voor jou?

“Ik wilde mijn dans en academici heel graag gescheiden houden. Omdat ik zo dicht bij New York City woonde, wilde ik profiteren van alles wat het te bieden heeft. Ik besloot dat Montclair State University een geweldige, betaalbare school was en een korte rit naar Manhattan. '

Wat waren de uitdagingen van deze beslissing?

“De grootste uitdaging als je voltijdstudent bent en elke week zoveel danslessen volgt, was tijd vinden om te slapen. Een andere uitdaging was het verkeer in de Lincoln Tunnel. Soms zat ik in twee uur file, het werd echt vermoeiend! '

Hoe heeft uw beslissing volgens u uw carrière beïnvloed?

“Ik geloof dat mijn beslissing om MSU bij te wonen en te trainen in NYC - samen met hard werken en vastberadenheid - een grote invloed heeft gehad op waar ik nu ben. Voordat ik van de middelbare school afstudeerde, had ik nog nooit tap gedaan en amper jazz. Toegang hebben tot de meest ongelooflijke leraren en danslessen heeft mij als danser veranderd. Trainen bij Steps on Broadway en Broadway Dance Center heeft mijn ogen geopend voor zoveel verschillende stijlen. '

Welk advies zou je geven aan een danser die een soortgelijk pad kiest?

'Stop nooit met dromen. Vergelijk jezelf niet met iemand anders, want de reis van iedereen is uniek. '

Door Mary Callahan van Dans informeert.