Door Chelsea Thomas van Dance Informa
Al een halve eeuw presenteert het in Utah gevestigde Ballet West geweldige kunst in zijn thuisstaat, maar ook in Amerika en de rest van de wereld. Met een divers en uitgebreid repertoire inclusief originele historische meesterwerken, klassieke standaarden, moderne innovaties en nieuwe, geavanceerde creaties, weerspiegelt de programmering van het bedrijf echt dezelfde pioniersgeest die de vroege Amerikaanse grenzen inspireerde om de onbekende westelijke terreinen te verkennen die Ballet West nu thuis noemt.
Het Ballet West-seizoen 2013-2014 luidt zijn 50-jarig jubileum in en biedt een goede mix van oude, herleefde relikwieën en nieuwe, opwindende schatten, waarmee het bedrijf duidelijk wordt getoond vanwege zijn rijke en diverse artistieke erfgoed. Voor een bedrijf dat nu bekend staat om zijn deelname aan de dappere nieuwe wereld van reality-tv met zijn show Pointe breken , Mengde Ballet West het oude perfect met het nieuwe bij het kiezen en vormgeven van het repertoire van dit seizoen.
extreme gevechten
Artistiek directeur Adam Sklute, de vijfde in een reeks van volledig indrukwekkende artistieke directeuren, zei dat hij 'iets ouds, iets nieuws, iets geleend en iets blauws' wilde bij het samenstellen van het 50-jarig jubileumseizoen van het bedrijf. Hij geeft toe dat, hoewel dit een uitdrukking is die gewoonlijk meer wordt geassocieerd met een bruiloft dan met een jubileum, het ook perfect aansluit bij zijn hoop om de prestaties uit het verleden te eren terwijl hij zich verheugt over het huidige succes van het bedrijf.
Ballet West Eerste solist Jacqueline Straughan en solist Adrian Fry in ‘Mercurial Landscape’ voor het programma Innovations 2013. Foto door Luke Isley.
Het seizoen begon in november met de heropleving van het kleurrijke en dramatische van Ballet West-oprichter Willam Christensen De vuurvogel, danste op de legendarische partituur van Igor Stravinsky. Sklute legde uit hoe Ballet West het werk sinds 1979 niet meer had uitgevoerd nadat het oorspronkelijk in de jaren zestig was gechoreografeerd.
“Daarvoor gingen veel records verloren, dus ik moest naar vroege bronnen gaan, waaronder onze balletmeester en archivaris Bruce Caldwell, die al bijna 45 jaar bij de organisatie werkt ... en Bene Arnold, die de eerste balletmeesteres van meneer Christensen was. ,' hij zei. 'We hebben ons echt gericht op het reconstrueren van het originele werk, omdat ik meneer Christensen wilde eren.'
Op het programma stonden ook die van George Balanchine Wie kan het wat schelen? , opgenomen in het repertoire van het gezelschap door de vierde artistiek leider Jonas Kage, en Jiří Kylián's Kleine dood , meer recentelijk onder Sklute gebracht. Het gezelschap speelde onlangs ook Sklute's De schone Slaapster en zal binnenkort zijn gloednieuwe versie van Het lenteritueel en het is gezinsvriendelijk De kleine Zeemeermin , beide in april.
'Op subtiele manieren wilde ik elk van mijn voorgangers eren,' zei Sklute. De schone Slaapster werd oorspronkelijk bedacht en binnengebracht door Bruce Marks, de tweede artistiek directeur van het gezelschap, begin jaren tachtig. Daarna werd het in totaal geproduceerd door Sir John Hart, de derde voormalig artistiek leider die ook Balanchine's binnenhaalde Plezier nr. 15 [die zal worden uitgevoerd in april.] '
Hoofdartiesten Katherine Lawrence, Arolyn Williams en Christiana Bennett van Ballet West in 'Forgotten Land'. Foto door Erik Ostling.
mina kimes netto waarde
Hij vervolgde: “Bovendien wilde ik laten zien dat we vooruitkeken. Dus ik had een gloednieuwe productie van Het lenteritueel opdracht, die zal optreden in minder dan twee maanden. Dit wordt een enorme, zeer opwindende productie. Daarnaast produceerden we nieuw werk van nieuwe choreografen voor de Innovaties programma en we brengen het werk van Jiří Kylián binnen, over wie ik gepassioneerd ben. '
Ballet West, dat altijd werd erkend vanwege zijn uitgesproken theatrale repertoire, is zeker het product van zijn vele leiders, waarbij de unieke bijdrage van elke leider nog steeds in het algehele DNA van het gezelschap aanwezig is.
Sklute zei: 'Ik denk dat een van de dingen die Ballet West zo uniek maakt, is dat we vijf artistiek directeuren hebben gehad, allemaal heel verschillend, gedurende zijn 50-jarige geschiedenis ... Wat dat heeft mogelijk gemaakt, is de kans op groei en grotere diversiteit. in repertoire elke 10 tot 12 jaar. We hebben dus een enorm repertoire, omdat we allemaal verschillende visies en ideeën hebben gehad over waar we met het bedrijf naartoe willen. Dit heeft het bedrijf in leven gehouden en opgefrist gedurende de 50-jarige geschiedenis. '
Christensen, oprichter en 20e-eeuwse balletpionier, ontwikkelde een gezelschap dat al snel bekend werd door de presentatie van de frisse en neoklassieke stijl van de productieve choreograaf George Balanchine. Bruce Marks, de uitverkoren erfgenaam van Christensen, gaf het bedrijf de opdracht om vele primeurs te presenteren, waaronder de eerste volledige productie van Zwanenmeer en de eerste Amerikaanse volledige productie van Abdallah door de beroemde 19e-eeuwse Deense choreograaf August Bournonville.
Zijn opvolger, John Hart, voormalig danser, administrateur en assistent-directeur van The Royal Ballet in Londen, breidde het repertoire verder uit door meer Europese werken binnen te halen, waaronder balletten van de Engelse dansmaker Sir Frederick Ashton. Hart bracht zelfs de veelgevraagde choreograaf Val Caniparoli aan als de vaste choreograaf van Ballet West gedurende 11 jaar. Als vierde regisseur droeg choreograaf Jonas Kåge bij aan het steeds groter wordende repertoire van het gezelschap met werken van Christopher Bruce, Hans van Manen, Glen Tetley en William Forsythe.
Janice James en Tomm Ruud in ‘The Firebird’, met dank aan Ballet West Archives, 1967.
Nu blijft Sklute, voormalig danser, balletmeester en associate director van The Joffrey Ballet, het gezelschap verder pushen door werken van choreografen als Mark Morris, Twyla Tharp en Stanton Welch binnen te halen, en door nieuwe creaties te introduceren van opkomende choreografen.
Maar net als elke moderne Amerikaanse kunstorganisatie heeft Ballet West zeker evenveel beproevingen als successen gekend.
'Ja, Ballet West bloeit en ja, Ballet West heeft grote steun in onze gemeenschap, maar dat betekent niet dat het gemakkelijk is geweest', zei Sklute. 'Er zijn in het verleden tijden geweest dat we onze deuren bijna hadden gesloten ... Een jaar nadat ik aankwam [in 2007] hadden we een van de meest ongelooflijke economische gevolgen van de geschiedenis van dit land, de ergste recessie sinds de Grote Depressie. We moesten ons omdraaien en bewuste beslissingen nemen. De uitvoerend directeur en ik moesten voor een paar jaar $ 1,2 miljoen van ons budget afhakken en dat was een heel moeilijke beslissing, maar het bedrijf is erin geslaagd. '
Hij legde uit dat het succes van het bedrijf altijd te danken was aan 'dat soort kritische besluitvorming in combinatie met het stellen van langetermijndoelen'. En het harde werk en de moeilijke bezuinigingen werkten het beste uit, want nu maakt de organisatie zo'n groei door dat ze bezig is met een groot renovatie- en uitbreidingsproject van haar huidige faciliteiten in het Capitol Theatre in Salt Lake City.
“Onze Academie begint echt te groeien en bloeien. We zien nu studenten van over de hele wereld binnenkomen, ”zei Sklute enthousiast. “We hebben heel veel lokale studenten uit de staat Utah, maar we hebben ook studenten uit Nieuw-Zeeland, Italië, Brazilië, Haïti enzovoort. Het is erg spannend.'
Artiesten van Ballet West in ‘Petite Mort.’ Foto door Erik Ostling.
evan samuel mickelson
Terwijl de betrokkenheid van het bedrijf bij Pointe breken is afgelopen nadat de show niet voor een derde seizoen werd verlengd, heeft Ballet West vele andere plannen voor de nabije toekomst, waaronder de ambitie om vaker te touren.
“We hebben zeker een aantal doelen die al in het proces zijn om te worden bereikt of die nog maar net beginnen. Een grote prioriteit van mij is geweest om het bedrijf meer nationaal en internationaal te laten toeren. Jaren geleden heeft het gezelschap veel getourd en dat was in feite de hele drijfveer van onze naam. We zijn niet alleen het Utah Ballet, we zijn Ballet West omdat we de hele regio tussen de bergen vertegenwoordigen, de Rocky Mountains tot aan de westkust, ”zei Sklute.
Hij vervolgde: 'We zijn net naar het Kennedy Center geweest om te presenteren De Notenkraker in Washington D.C. en we gaan binnenkort voor de derde keer sinds ik hier ben naar New York. We gaan een volledige run hebben in het Joyce Theatre. Dan gaan we naar Canada. Ik zou ook graag naar het buitenland gaan, en dat is iets dat zeker in ontwikkeling is, en dat is geweldig. '
Over het algemeen lijkt het erop dat Ballet West zeker veel te vieren heeft als we terugkijken en vooruit op zijn gouden jubileum. Met zijn eclectische, steeds groter wordende repertoire en zijn bereidheid om risico's te nemen, is Ballet West ongetwijfeld nog steeds een Amerikaanse pionier in de danswereld.
Bezoek voor meer informatie over de geschiedenis van Ballet West en het 50-jarig jubileumseizoen www.balletwest.org
Foto (boven): Artiesten van Ballet West in Sinfonietta in 2011. Foto door Luke Isley.
aanbevolen voor jou
