Geitenboerderij kunstcentrum,Atlanta, GA
Zaterdag 13 december 2014
Door Chelsea Thomas van Dance Informa
Kort na een optreden op het Context Contemporary Dance Festival van balletster Diana Vishneva eind november in Moskou, werd de nieuwe groep Ate9 Dance Company uit Los Angeles verwelkomd door het eclectische Goat Farm Arts Center in Atlanta als onderdeel van Tanz Farm's Series 2.
Mede gepresenteerd door de lokale dansincubator gloATL, bracht Ate9 zijn acht maanden oude, avondvullende werk Mond op mond voor het publiek, met choreografie van artistiek directeur en de in Jeruzalem geboren Danielle Agami.
Agami, een voormalig lid van de beroemde Batsheva Dance Company in Israël, weerspiegelt zeker haar afkomst. Agami, een leerling van de leider van het bedrijf, Ohad Naharin, die de Gaga-beweging heeft uitgevonden, produceert werk dat gedurfd, geaard, weelderig, vaak confronterend en onmiskenbaar vreemd is.
ballet terminologie quiz
In Mond op mond , Begint Agami met een lange, verhoogde stilte, waarin de dansers van het gezelschap in stoelen aan de randen van het podium zitten, naar binnen gericht. Deze stilte verheft zich tot een danser opstapt en de 55 minuten durende duikvlucht begint naar een plek waar sociale normen zijn. niet meer, kostuums worden met een schaar gesneden, groteske gezichtsuitdrukkingen komen tevoorschijn zonder rijm of reden, intimiteit wordt dubbelzinnig en subtiele toespelingen worden rijp voor de oogst.
nike pointe schoenen prijs
Als dit verwarrend klinkt, doe ik het misschien recht. Dit is geen werk dat langs een voor de hand liggende thematische reeks vloeit of het gewoon verhaalt is Agami's beschrijving kan kijkers echter helpen, aangezien ze uitlegt dat dit werk 'voortkomt uit de mogelijke interpretaties van de intieme connotatie: dialoog, reanimatie en het maken van liefde. Het werk raakt aan wat we allemaal gemeen hebben: communicatie, het gebrek aan communicatie, de dingen die we missen, de dingen die oud worden en de hiaten daartussenin. '
Het onderwerp, of het gebrek daaraan, raakt echter op de achtergrond naarmate het werk zich ontwikkelt. Kijkers raken gefascineerd door de onvoorspelbare aard van de choreografie, die prachtig wordt vertaald door momenten van schokkende lichamelijkheid en zachte pauzes. Solo's gaan over in pas de deux, die versmelten tot grotere ensemblesecties. En Agami's gevoel voor humor schijnt door, terwijl maskers van populaire personages, zoals de Grinch en de Pink Panther, zelfs een rol spelen.
Al met al, Mond op mond is geen werk om een conservatieve traditionalist naar toe te nemen - tenzij het je doel is om ze te choqueren en te verwarren. Fans van klassieke dans vinden het misschien te gek en te avant-garde voor hun smaak. Als je echter zin hebt in avontuur, is dit werk een prachtig getuigenis van de unieke stem die Naharin-discipelen in de dansscène brengen. Hoewel het op bepaalde momenten onhandig en verwarrend is, is de kracht van deze dansers ongetwijfeld prachtig en heeft de choreografie een primitieve oprechtheid die werkelijk verbazingwekkend is.
Foto's door Thom Baker.
aanbevolen voor jou
