Door Laura Di Orio.
Op de leeftijd van 18 maanden, toen de meeste kinderen hun wandeling aan het perfectioneren waren, begon Reed Luplau te dansen. Zijn moeder had een dansstudio, Jody Marshall Dance Company, in Perth, Australië, en daar groeide Luplau op in de studio en leerde hij jazz, muziektheater en acrobatiek. Zijn dansen bezorgden hem een succesvolle, gedenkwaardige carrière in Australië en heeft hem sindsdien in de Verenigde Staten geland, waar hij nu een permanente bewoner is en in New York City woont. Maar hij is veel meer dan alleen een danser, hij heeft nu ook choreografieën, lesgeven en, meest recentelijk, acteren. En zijn verwachtingen zijn nog steeds torenhoog. Nu zijn bord met vaardigheden voor altijd groeit, lijdt het geen twijfel dat Luplau, al een ster, elke dag helderder en helderder wordt. Hij is een man met een missie en niets lijkt hem te stoppen.
'Ik kende vrijwel geen ander leven dan dansen', zei Luplau, die ironisch genoeg zegt dat hij ballet pas op 14-jarige leeftijd ontdekte toen hij zijn eerste klassieke productie zag, West Australian Ballet's Coppélia Hij zei dat hij dacht: 'Wat is dit? Wat is er aan de hand? Je kunt worden betaald om te dansen? '
Dit leidde voor het eerst tot meer reizen naar het ballet, waar hij ook werd blootgesteld aan de meer eigentijdse werken van het gezelschap van choreografen als Hans van Manen en Nacho Duato. Luplau was verslaafd. Hij besloot een balletschool te zoeken om parttime te trainen, en toen, op 15-jarige leeftijd, werd hij toegelaten tot de Australian Ballet School en pakte zijn koffers, liet zijn gezin achter en verhuisde naar Melbourne om fulltime te trainen.
Reed Luplau in uitvoering met Lydia Johnson Dance in NYC. Foto door Kokyat.
Van daaruit waagde Luplau zich naar Sydney om te dansen bij de Sydney Dance Company onder leiding van Graeme Murphy en Janet Vernon. Zijn danscarrière begon te bloeien - hij was de posterboy tijdens zijn tweede jaar bij het gezelschap voor een van Murphy's nieuwe werken, hij werd genomineerd voor talloze prijzen en hij was vaak een uitverkoren danser voor choreografen van buitenaf.
Een van die choreografen was Aszure Barton, een choreograaf uit New York die een werk maakte over Luplau en twee andere leden van het gezelschap.
'Ze heeft echt veel van mijn kijk op dans in Australië veranderd', herinnert Reed zich. 'Ze drukte een beetje op mijn knoppen en zei: ‘Reed, moet je verhuizen? Wat doe je hier? Opgroeien. Je moet me volgen naar de Verenigde Staten. ''
Dus toen Luplau een ander contract bij Sydney Dance Company kreeg aangeboden, wees hij het af en verhuisde in februari 2010 voorgoed naar New York. 'Gewoon een voorgevoel', zegt hij over zijn beslissing om te verhuizen.
Sinds zijn aankomst in New York City heeft Luplau gedanst bij onder andere Stephen Petronio Company, Aszure Barton and Artists, Lydia Johnson Dance en Compagnie Julie Bour. In september 2011 trad Luplau toe tot Lar Lubovitch Dance Company, wat voor hem buitengewoon lonend was.
'[Lar] is zo'n legende en hij is een danser. Het was zo'n eer om bij hem betrokken te zijn, met hem te creëren en zijn prachtige werk te dansen ', zegt Luplau.
Ook in New York City werkt Luplau samen met zijn agent en boekt hij optredens, zoals een promo voor Teen Nick en een dansperiode voor de openingsavond van de Lucille Lortel Awards. Zo vindt hij het leven als danser in de Big Apple anders dan het leven van een concert of hedendaagse balletdanser in Australië.
stephen belafonte bio
'De kans om dingen te doen die opkomen, was fantastisch - de veelzijdigheid die ermee gepaard gaat', zegt Luplau. 'Het is niet zo één stream. De manier waarop je in deze stad overleeft, is dat je die baan moet boeken en alles mee moet nemen wat je maar kunt krijgen. '
Toch waren er als Australiër met een O-1-visum banen waar Luplau vanwege zijn status niet voor kon gaan. Dus in plaats van zijn Visa te verlengen, deed hij de investering in zijn carrière en vroeg hij de status van permanent ingezetene aan. Het werd officieel in augustus van dit jaar.
Reed Luplau. Foto met dank aan Energetiks. www.energetiks.com.au
'Ik wilde niet opnieuw een visum aanvragen omdat ik gewoon dezelfde dingen zou doen, en voor mij moet ik blijven evolueren en ik moet mijn grenzen blijven verleggen', zegt Luplau. 'Daarom ben ik hierheen verhuisd. Ik zou niet uit mijn huis zijn verhuisd en de worstelende kunstenaar zijn geworden, om eerlijk te zijn, als ik er niet in geloofde en als ik het niet had willen pushen. Het is duur, maar het was iets dat ik moest doen. '
Luplau is ervan overtuigd dat het de moeite waard zal zijn. Hij is al naar zijn eerste Broadway-oproep geweest en deed dat ook Het laatste afscheid workshop, waar hij Sonya Tayeh en Alex Timbers ontmoette, van wie Luplau zegt dat hij nooit had gedacht dat hij elkaar in zijn leven zou hebben ontmoet.
Op een dag kreeg Luplau een casting-oproep voor een speelfilm, 5 dansen , een voornamelijk dansgerichte film geregisseerd door Alan Brown. Luplau, die nog nooit regels had gelezen en nooit iemand anders had moeten portretteren, nam deel aan het telefoontje. Een maand later werd hij teruggebeld, en na een minder gestructureerde, op improvisatie gebaseerde terugroepactie, zei Brown tegen hem: 'Ik vind je echt leuk. Je kunt niet acteren, maar we gaan je aannemen. '
Dus Luplau, die voortdurend evolueerde in zijn vaardigheden, deed zijn best. De film is ingepakt en staat gepland voor een release in het begin van 2013. Tegen het einde van het proces was Luplau zo geïnspireerd dat hij een toneelschool zocht om zijn volgende zoektocht te vervullen: Broadway.
darrell grand moultrie
'Het is goed te doen en ik kan het', zegt Luplau. 'Ik wil zoveel doen in de korte tijd die we op deze aarde hebben, en Broadway is het volgende dat ik wil doen, dus het is tijd om uit te zoeken wat ik moet doen en hoe ik daar kan komen.'
Met behulp van de 5 dansen casting agent en Alan Brown, Luplau vond een toneelschool die goed zou passen bij zijn dansschema, waar hij sinds september studeert.
'Het is een strijd,' geeft Luplau toe, 'maar het is iets waar ik in geloof en het is iets waar ik naar wil overstappen. Het is een uitdaging. Ik dans al zo lang. Niet dat ik dans niet meer zo uitdagend vind, maar om te kunnen spreken en iemand anders te portretteren is moeilijk. Ik ben nog maar twee maanden binnen en ik heb zoiets van: ‘Geef me meer’.
Het is deze vastberadenheid en dorst naar meer die ervoor zorgen dat Luplau's doelen slechts een armlengte verwijderd lijken. Hij begrijpt dat de wereld van Broadway een competitieve en uitdagende wereld is, maar hij blijft streven.
'Ik heb het gevoel dat met al deze extra tools die ik oppik, het iets is dat ik wil doen, en ik ben er heel serieus over', verzekert Luplau. 'Dat is waar ik me op concentreer.'
Dat gezegd hebbende, wijst Luplau er echter op dat New York City er een is die van moment tot moment het beste kan worden beleefd. 'Ik herinner me dat ik vroeger zo'n duidelijke visie had', zegt Luplau. 'Ik bedoel, ik heb een visioen van waar ik zou willen zijn, maar over vijf jaar kan ik je niet vertellen waar ik zal zijn. Niet dat het je klaarstoomt voor mislukking, maar soms stelt het je teleur omdat het gewoon het leven is. Het leven verandert gewoon zo. Deze stad en de manier waarop alles is, je moet van dag tot dag leven. Of check voor cheque. '
Maar ongeacht waar Luplau zich over een jaar, over een maand of over een week bevindt, het is zeker dat hij nog steeds zijn grenzen zal verleggen.
Ga voor meer over Reed Luplau naar zijn website op www.reedluplau.com/index.html
Op de bovenste foto van Reed staat mode van Energetiks dancewear. www.energetiks.com.au
