Mary Claire King (tweede van rechts) in 'War Paint'. Foto door Joan Marcus. Als dansers kopen en dragen we veel make-up - rode lippenstift, valse wimpers, perzikkleurige roze blos en nog veel meer. Maar heb je je ooit afgevraagd over de geschiedenis van de make-upindustrie in ons land? Een nieuwe Broadway-musical, War Paint , verkent de complexe carrières en persoonlijke levens van de legendarische make-upondernemers Helena Rubenstein en Elizabeth Arden (respectievelijk gespeeld door Patti LuPone en Christine Ebersole). De aangrijpende originele musical belicht de uitdagingen achter de indrukwekkende carrière van elke vrouw (rassendiscriminatie, gespannen relaties, juridische strijd en oneerlijke gendernormen, om er maar een paar te noemen). Maar de show onderstreept ook de magie van make-up, het plezier in zelfzorg en de schittering van vrouwelijke schoonheid.
‘War Paint’. Foto door Joan Marcus.
Met een origineel boek en twee van de regerende diva's van Broadway op de feesttent, War Paint , gechoreografeerd door Christopher Gattelli, is een van de populairste tickets in de stad. Dance Informa had het geluk Mary Claire King te spreken, die haar debuut op Broadway maakt als onderdeel van het ensemble van de show. Lees verder om te zien hoe het was om deel uit te maken van de try-out buiten de stad voor deze nieuwe musical en om het podium te delen met twee Broadway-iconen. King geeft ons ook een goed advies voor dansers die hopen hun vocale karbonades in de muziektheaterwereld te verbeteren.
Waar kom jij vandaan? Hoe ben je begonnen met dansen en optreden?
de kleur paars nationale tour 2017
'Ik kom uit een prachtige, kleine stad in het middenwesten, Columbus, Indiana. Ik had het geluk dat ik ben opgegroeid in een levendige kunstgemeenschap, omringd door fantastische leraren en leeftijdsgenoten. Ik zing al zo lang als ik me kan herinneren, lid geworden van het kerkkoor en daarna een professioneel kinderkoor in de vierde klas. En terwijl ik rond mijn vijfde begon met dansen en optreden in musicals, nam ik een pauze van 10 jaar om aan sport te doen. Op de middelbare school was ik teruggekeerd naar theater en dans, zo hard en snel verliefd dat ik wist dat dit was wat ik wilde nastreven. Zowel op de middelbare school als op de universiteit had ik ongelooflijke mentoren - dansleraren, stemleraren, acteerleraren, toneelcoaches en koordirigenten - die me allemaal hielpen groeien en me uiteindelijk harder en verder duwden dan ik me ooit had kunnen voorstellen. '
Waar was de eerste auditie voor War Paint Leuk vinden?
'De eerste auditie was een dansoproep en ik herinner me dat ik de afspraak slechts twee dagen eerder kreeg. Ik was erg nerveus omdat de auditie heel begin januari was, misschien dagen na het nieuwe jaar, en ik was nog steeds in die vakantie-roes. Ik moest die ochtend vier groepsfitnesslessen geven en ik deed mijn make-up in de taxi op weg naar de auditie - een klassiek New York-moment! Ik kwam met net genoeg tijd om me om te kleden, en niemand wist wat ik aan moest, want het was een gloednieuwe musical! Ik zag zoveel Broadway-veteranen in die wachtkamer. Ik voelde me zo'n groentje tussen deze prachtige, gevestigde dansers. Maar toen we de auditiezaal binnenkwamen, gaf Chris Gattelli iedereen het gevoel dat hij met ons allemaal wilde werken. Hij leidde een van de leukste, meest inspirerende en ondersteunende audities waar ik ooit bij ben geweest. Iets dat ik uniek vond aan het proces, was dat Michael Greif, onze regisseur, en verschillende leden van het schrijfteam (Scott Frankel, Michael Korie en Doug Wright) dit eerste dansgesprek bijwoonden. Ik was zo gewend geweest om auditie te doen met alleen de geassocieerde choreografen of slechts één lid van het creatieve team, dus het was ongelooflijk om hun aanwezigheid en toewijding aan het project te voelen tijdens de allereerste auditie. '
Hoe zou je de bewegingsstijl van Christopher Gattelli omschrijven in War Paint
danscomp van beroemdheden
‘War Paint’. Foto door Joan Marcus.
'De bewegingsstijl van Chris is volledig geworteld in het vertellen van verhalen, wat het dansen van zijn choreografie zo ongelooflijk lonend maakt. Hij heeft deze prachtige mix van meer vrij vloeiende, organische frasering en dynamische, onderbroken momenten gecreëerd. Ik denk dat hij uitstekend werk heeft geleverd door fysieke motieven te ontwerpen die de artiesten en toeschouwers onmiddellijk meenemen naar de wereld van het stuk. Ik heb echt genoten van het werken met Chris, omdat hij zo toegewijd is aan het verhaal, en hij runt zijn kamer op een manier die feedback van dansers en dialoog over de beweging verwelkomt. Hij vindt het heerlijk om te weten wat je denkt over een bepaald moment in het verhaal, en hij deelt graag wat hij denkt, waardoor het proces zo samenwerkend en opwindend aanvoelt. '
Je speelt tijdens de show tegen een aantal verschillende vrouwen. Hoe weerspiegelt de choreografie het soort van de vrouw die je speelt (een Arden-vrouw versus een Revlon-vrouw, enzovoort)?
'Nogmaals, omdat het werk van Chris volledig geworteld is in het verhaal, is er zeker een verschuiving met elk nieuw personage dat we portretteren. Naarmate we in de loop van de jaren dertig van halverwege de jaren dertig tot halverwege de jaren zestig vorderen War Paint , het is opwindend om te voelen dat de beweging met elk nieuw decennium een andere vorm aanneemt. De choreografie in het eerste grote nummer, ‘Behind the Red Door’, verwelkomt het publiek in de salon van Elizabeth Arden, die ongerept, schoon en exclusief is. De fysieke frasering is zeer verschillend en specifiek in dit aantal, aangezien van de ‘Arden-meisjes’ van die tijd werd verwacht dat ze zich met de grootst mogelijke zelfverzekerdheid en zelfvertrouwen vasthielden. Elk meisje werd met de hand uitgekozen door Miss Arden zelf, en het was een hele eer om voor haar te werken. Deze verheffing en statusgevoel is de drijvende kracht achter de beweging, die Chris prachtig heeft gemaakt. Nu we de jaren veertig ingaan met ons productienummer in oorlogstijd, wordt de beweging nog scherper, bewuster en gerichter om de vasthoudendheid van Arden en Rubinstein te weerspiegelen in een tijd van veranderende prioriteiten. En in de jaren vijftig dansen we ‘Fire and Ice’, wat de perfect precieze Arden-frasering op zijn kop zet. In dit aantal gebruiken de vrouwen hun seksuele kracht om reclame te maken voor Revlon-nagellak, waardoor de beweging veel explosiever, dynamischer en vrijer is. Het hele nummer wordt uitgevoerd als televisiespot, dus Chris heeft de aanwezigheid van de ‘camera’ prachtig geïntegreerd in onze choreografie. ''
Hoe is het dansen binnen War Paint evolueerde sinds de try-out buiten de stad in Chicago?
'Sinds de try-out buiten de stad is het dansen binnen War Paint is zelfs nog duidelijker en specifieker geworden. Chris en Mark Myars (onze associate choreograaf) hadden het voordeel van een prachtige baseline om naar terug te keren na onze vijf maanden durende onderbreking van de productie. Toen we in januari weer met repetities begonnen, was het zo opwindend om te horen welke gedachten en kleine nieuwe details er waren overkomen. Al met al zou ik zeggen dat de eigenlijke choreografie erg vergelijkbaar bleef met de eerste versie, maar de specificiteit achter de beweging groeide. '
Is het optreden op Broadway anders dan ergens anders optreden (regionaal, op tournee)?
benjamin briones ballet
'Echt op Broadway zijn is geweldig, en dat bedoel ik van harte! Iedereen die meewerkt aan de productie opereert op zijn of haar hoogste niveau en er is zoveel draagvlak. En om het nog beter te maken, ga je naar huis, naar je echt thuis aan het eind van elke dag, wat een enorm verschil maakt. Maar een van de meest geruststellende onthullingen die ik had ter voorbereiding op onze eerste preview en, uiteindelijk, onze openingsavond, was dat ik wist hoe ik in een show moest zijn. Het klinkt simpel, maar ik had Broadway op zo'n voetstuk gehouden dat ik me ineens zorgen maakte dat ik er niet klaar voor was en extra tijd nodig had om op hetzelfde niveau te werken als de veteranen. Wat ik me echter al snel realiseerde, is dat het aan het eind van de dag een show is. Je moet nog repeteren, je moet nog door de techniek gaan en je voelt je nog amper klaar als je je eerste publiek hebt! Ik realiseerde me dat iedereen - of je nu mij bent of Patti LuPone of Christine Ebersole - iedereen moet elke dag aan het werk komen en opnieuw beginnen. Dat is het mooie van live theater, het zal altijd een nieuwe ervaring zijn. '
leven op tournee
‘War Paint’. Foto door Joan Marcus.
War Paint is zeker een zware zangshow. Je hebt veel solo-stukjes (zowel zingen als acteren) en covert een rol. Welk advies zou je geven aan dansers die sterkere zangers willen worden?
“Zing elke dag, voor de lol of om echt te oefenen. Voor mij is dit vanzelfsprekend, dus ik moet me elke dag meer concentreren op een beetje dansen, of ik nu een les volg of een balans oefen of gewoon dans in mijn slaapkamer. Neem zanglessen als het belangrijk voor je is om solo te kunnen zingen. Blijf werken. Hetzelfde geldt voor dans en flexibiliteit: je stem is een spier en moet regelmatig worden geoefend. Voor mij moest ik ‘faken’ tot ik het gehaald had ’met dans. Ik kan me voorstellen dat het hetzelfde is. Beslis dat je het gaat doen, onderneem stappen om te verbeteren en ga door. '
Je treedt op het podium op met twee van de grootste leidende dames op Broadway. Hoe voelt dat?
'Eerlijk gezegd, krankzinnig. Ik voel me zo gelukkig dat ik elke dag op mijn werk ben. Ik hou echt van wat ik doe en ben zo dankbaar. '
Ga voor ticketinformatie naar www.warpaintmusical.com Kijk voor meer informatie over Mary Claire King op haar website op www.maryclaireking.com
Door Mary Callahan van Dans informeert.
