Bronnen Voor Dansleraren

Toen ik jonger was, groeide ik op met dansen op een school waar balletles gebruikte muziek van cd's. De liedjes raakten heel vertrouwd, elk nummer werd uit het hoofd geleerd en elk lied leek precies goed te passen bij de stappen die onze leraar had gezet. Natuurlijk vroeg ik me af hoe de artistiek leider van dat album de muziek koos, maar het leek alsof ze moesten kiezen uit een eindeloze lijst van perfecte nummers aangepast van de oude musicals of oudere klassiekers. Toen ik ouder werd en mijn reguliere lessen volgde met live begeleiding, realiseerde ik me dat het succes van de combinatie of zelfs de hele klas kon meegaan op de keuzes van de pianist, en ik vroeg me regelmatig af hoe ze die symbiose tussen stap en noot bereikten.

Om meer te weten te komen, sprak ik met een van mijn huidige favoriete pianisten, Patrick Gallagher. Patrick is jong vergeleken met de meeste begeleiders die ik heb gekend, maar hij is ook een van de weinigen die, als ik hem in de klas zie, weet dat het een goeie wordt. Patrick, oorspronkelijk afkomstig uit Ohio, won op 16-jarige leeftijd de eerste prijs bij de Buckeye State Piano Auditions en verhuisde naar New York om het Sarah Lawrence College bij te wonen, waar hij zowel muziek als dans studeerde. Deze gecombineerde artistieke achtergrond geeft hem een uniek inzicht in de muzikale eisen van klasse.

Patrick studeerde niet specifiek begeleiding, maar zijn mentor, André Gribou, 'was ook een dansmuzikant, dus ik denk dat, hoewel ik niet intensief met hem begeleid heb, ik een aantal van zijn technieken heb geabsorbeerd', vertelt hij. Patrick kwam dit op de universiteit nastreven. “Ik ben dans gaan begeleiden omdat het een combinatie was van mijn twee passies, de twee draden van mijn artistieke leven. Ik begon eigenlijk te dansen voordat ik piano speelde, en kreeg toen een zeer sterke piano-instructie. Aan het Sarah Lawrence College hadden we geen majors, dus ik kon beide in wezen gelijkwaardig studeren. Ik deed choreografie en compositie, speelde klassieke postmoderne werken (bijvoorbeeld Yvonne Rainer) en besteedde veel tijd aan het onderzoeken van de traditie van postmoderne dans die voortkomt uit Judson Church. Ik voel me aangetrokken tot balletdocenten die een sterk somatisch begrip en muzikaliteit hebben. '

stacey ervin hoogte

Patrick Gallagher, uiterst rechts, met de cast van ‘Find your Fifth’. Foto Shane Ohmer.

En hoe werken docent en begeleider precies samen? 'Het is een zeer complexe dynamiek, zoals een date! Het is een ongebruikelijke situatie waarin twee relatieve vreemden worden gevraagd om spontaan samen te werken en dat brengt veel verrassingen met zich mee! ' Maar hij legt uit dat het een evenwichtsoefening is, aangezien de leraar stappen creëert en de pianist, soms behoorlijk hard, moet werken om het voor elkaar te krijgen. “De leraar leidt de show. Mijn belangrijkste doel is om de leraar te plezieren, want het is nog steeds hun klas, en tegelijkertijd heb ik mijn eigen ideeën over hoe ik wil dat de klas klinkt. Het is een balans. '

Als danser zou je kunnen aannemen dat alles heel gemakkelijk te begrijpen is, maar vanwege deze dynamiek waarbij zowel de leraar als de pianist grote macht uitoefenen terwijl de leraar de klas naar buiten toe controleert, is er ook kans op conflicten. 'Het is een bijzonder beladen situatie', legt hij uit, 'omdat beide deelnemers zichzelf kwetsbaar maken en iemands ego kan worden gekneusd. Ik probeer ervoor te zorgen dat elke docent zich op zijn gemak voelt doordat ze me kunnen vragen iets te veranderen waar ik altijd voor open sta. Soms moet je gewoon een blinde steek nemen naar wat je denkt dat het beste werkt, en vaak werkt het prima. De leraar vertelt je niet wat je moet spelen! Je hebt geluk als je een instructie krijgt die zo specifiek is, dat het een 2/4 versus 3/4 is. Het is niet zo dat er slechts één of twee stukken zijn om te spelen voor een specifieke oefening. De keuzes zijn eerder eindeloos en veel van de beslissingen die ik neem, zijn in een fractie van een seconde. Improvisatie is een enorm handig hulpmiddel. ”

Dus, hoe kiest Patrick eigenlijk wat hij gaat spelen? Het is een grootse combinatie van spontaniteit, geïnformeerd door zowel kennis van techniek als levenservaring. 'Elke dansles is anders, dus ik sta open voor wat ik ga spelen, maar het belangrijkste is om het dansen ritmisch, dynamisch te ondersteunen en de energie van de klas te behouden. Ik denk er bijvoorbeeld vaak over na om variatie te proberen te brengen tussen stukken die somberder en meer vitaliteit hebben, waarbij ik streef naar variatie en muzikale interesse. De muzikant heeft een verantwoordelijkheid - onze muziek kan een klas maken of breken. '

'Het is een interessant vakgebied omdat er van je wordt verwacht dat je vanaf het begin een zekere mate van kennis hebt, maar er is heel weinig formele training beschikbaar en er is een steile leercurve.'

miesha tate etniciteit

De muziek komt van Patrick's enorme kennis van het westerse kanon en van zijn eigen composities. 'Afhankelijk van de klas, leerlingen en docent, zou ik tot 75% van de klas kunnen improviseren', legt hij uit. “Een bestaand muziekstuk zal moeten worden aangepast aan de bewoordingen van een balletles, en dat is een van de uitdagingen voor elke begeleider. Een manier om dit te omzeilen is door te improviseren, dus heb ik improvisatiescores gemaakt die gebruik maken van bepaalde akkoordprogressies, melodieën of ritmische apparaten. Maar binnen die structuur kan er grote vrijheid zijn, en dat is waar mijn baan echt spannend wordt. ' Hij probeert de dingen fris te houden en niet in patronen te vervallen, maar als iets werkt, zal hij het houden.

Patrck Gallagher en directeur Matthew Powell. Foto Shane Ohmer.

Patrick werkte onlangs samen met de gevierde leraar Matthew Powell aan 'Find Your Fifth', een dvd / cd-set die net in juni 2015 werd uitgebracht. Hoewel ik aannam dat Powell alle beslissingen zou nemen, was Patrick degene die de meeste beslissingen koos. de muziek. 'Het was niet helemaal carte blanche, de besluitvorming was collectief, maar ik kreeg de taak om de muziekinhoud te selecteren. Ik kende de danscombinatie en het metrum en koos toen. ' En gebruikte hij voor het album, waar spontaniteit geen groot probleem is, bestaande muziek of zijn eigen creaties? 'Ik gaf de voorkeur aan mijn eigen composities, voornamelijk om praktische redenen van copyright, we moesten muziek gebruiken die in het publieke domein was of origineel.' Maar hoewel alles was besloten en opgenomen, demonstreerde Powell nog steeds de combinaties terwijl hij speelde voor de opname, wat “zowel praktisch als inspirerend was omdat ik aandacht besteed aan wat de dansers doen, waardoor ik ze dynamisch kan ondersteunen. Ik tel ook niet de lengte van de combinaties uit, wat veel werk zou zijn om de maten te tellen, dus ik kan gewoon kijken en weten waar ik moet zijn in de muziek en weten wanneer ik moet eindigen. '

Als je beter wilt communiceren met een begeleider, of dat nu als leraar of danser is, zijn hier een paar dingen die je moet weten!

Weten gestolen - dit verwijst naar het vertragen om de dansers tegemoet te komen. Wees specifiek waar in de combo je het wilt hebben door zoiets te zeggen als: 'geef ons tijdens de pirouette wat rubato bij de laatste telling'. Maar zorg ervoor dat de pianist de dansers niet de hele tijd tegemoet komt, het maakt het moeilijk om de integriteit van de muziek te behouden.

verzoek bemanning abdc

Ken het verschil tussen ritme vs tijd - veel mensen gebruiken deze door elkaar, maar ritme verwijst naar hoe de noten of stappen in de tijd zijn georganiseerd, terwijl tempo verwijst naar de snelheid waarmee ze worden uitgevoerd.

Zeg niet ‘a haar- sneller / langzamer '- meestal voor een muzikant wil de danser veel meer dan de extreem kleine veranderingen waartoe een muzikant in staat is, dus toon gewoon het tempo dat je wilt!

Ken het verschil tussen dubbele vs verdrievoudigen - heeft de pols een marsachtige kwaliteit (dubbel) of een walsachtige kwaliteit (drievoudig)? Dit is uw basismeter. Bepaal of u meer tijd (meestal drievoudig) of meer urgentie (meestal dubbel) in de beweging wilt.

Doen demonstreren met het juiste ritme en het gewenste tempo. Als u de combinatie snel markeert, moet u uw musicus duidelijk maken welk tempo u voor de oefening wilt gebruiken.

En bedank je muzikant alsjeblieft!

Nog een laatste woord over muzikaliteit vanuit het perspectief van Patrick: 'De term muzikaliteit wordt vaak rondgegooid, maar hoe kunnen we 'muzikaler worden'? Wat betekent dat? Ik denk dat mensen proberen te zeggen dat ze willen dat het dansen, net als de muziek, driedimensionaal is, met dynamische verschuivingen in toon, textuur en volume. Er zijn parallellen voor de danser: je kunt groter dansen, je kunt de kwaliteit veranderen, je kunt meer tijd nemen, enz. Deze elementen maken een danser leuk om naar te kijken, en dit zijn dezelfde elementen die een muzikant leuk maken om naar te luisteren. Er zijn deze fundamentele overeenkomsten, en we raken te verstrikt in de taal van hoe we over deze dingen praten. '

veronika zwart vermogen

Patricks nieuwste project, 'Find Your Fifth' (regisseur Matthew Powell Sound Engineer Lawrence Demartin) is een instructieklas dvd en cd-combinatie die een klassieke balletles in New York City uitbeeldt. U kunt er meer over lezen op findyourfifth.com 

Door Leigh Schanfein van Dans informeert.

Foto (boven): begeleider Patrick Gallagher. Foto door Shane Ohmer.