Sollicitatiegesprekken

Door Leigh Schanfein.

Het komt zelden voor dat we iemand ontmoeten die volledig indruk op ons maakt, niet alleen met technische vaardigheid, muzikaliteit, humor, slimheid of het immer indrukwekkende vermogen om met succes te jongleren met een intens schema, maar ook met alles wat ze zijn als danser. Een recente ontdekking van mij, die ooit zo hoog scoort op de indrukwekkende schaal, is danseres, choreograaf, docent, fotograaf en voormalig chef-kok Breton Tyner-Bryan.

Breton neemt het idee van de balletdanseres en buigt het om uit te breiden wat ze binnen het genre kan bereiken. Ze reist de wereld rond om te dansen en haar eigen creativiteit te informeren, en brengt die wereld van kennis naar haar studenten. Als dansinstructeur heeft Breton het gevoel dat ze haar roeping heeft gevonden.

Toch droomde ze er niet van om instructeur te worden. De route nam vele bochten en haar drang om te ontdekken en zichzelf in nieuwe richtingen te duwen, bracht haar ertoe een bekwame dansfotograaf te worden en zich zelfs in de culinaire school te verdiepen. Ik vroeg Breton om iets te vertellen over wat haar tot deze verschillende bezigheden dreef en wat haar blijft aandrijven om elke dag nieuwe aspecten van dans en kunst te ontdekken.

Je hebt gedanst en opgetreden in een groot deel van de Engelssprekende wereld (VS, VK, Australië). Hoe ben je gaan optreden voor bedrijven in deze verschillende landen?
Ik ben altijd een avontuurlijk persoon geweest en ik kan geen nee zeggen tegen een uitdaging. Enkele van mijn zeer goede vrienden nodigden me uit, inspireerden of moedigden me aan om de sprong over de vijver te maken. Ik heb vele jaren besteed aan het zoeken en zoeken naar iets dat buiten mijzelf lag, en nu lach ik gewoon om mijn onophoudelijke honger naar het onbekende. Ik verlangde naar iets om in te geloven, en in mijn hart ontdekte ik dat ik moet investeren in mezelf. Soms verlang ik naar eenzaamheid en het reizen geeft me een kort moment, of de illusie van anonimiteit! Ik ben een grote fan van cultuur en mijn verlangen is altijd geweest om de wereld rond te reizen door middel van dans.

Mooie Bretonse Tyner-Bryan. Foto's door Afshin Odabaee.

Vindt u dat de kunstvorm, onder zijn verschillende genreclassificaties, sterk verschilt van land tot land? Heeft cultuur invloed op de aanpak?
Cultuur vormt absoluut de essentie die wordt gegenereerd vanaf een bepaalde locatie in de wereld, of het nu muziek, design, eten, enz. Is. Dans is niet anders. Ik vind dat de oorsprong ook een grote invloed heeft op hoe dans wordt gedefinieerd. Mijn vrienden in het VK hebben een heel onderscheidend begrip van wat bijvoorbeeld 'moderne dans' is, en het hangt direct samen met hun perceptie van New York. Ik heb het gevoel dat het type beweging dat in de wereld wordt gegenereerd altijd specifiek zal zijn voor de initiatiefnemers. Naarmate de wereld echter kleiner wordt, neemt de kans op meer culturele invloeden toe.

Wat vind je van de esthetiek van ballet vandaag? Het verandert met eigentijdse stijlen en gevoeligheden. Gaan we de goede kant op?
Richting is echt gebaseerd op waarneming, en er is geen kaart. Ik ben niet gehecht aan wat ballet zou moeten worden. Ik vind de opleiding in Amerika echter erg snel als het om ballet gaat. We zijn een jong, ongeduldig land en dat zie je terug in de training die hier beschikbaar is. Ballet kan niet worden gehaast.

Als u naar New York City verhuist, bent u nu veel dichter bij uw familie en waar u bent opgegroeid. Hoe heeft uw gezin uw creatieve keuzes gevormd?
Mijn familie bestaat uit een stel gekke artiesten, muzikanten, zangers, dansers, schrijvers, houtbewerkers en schilders. We zijn een heel dramatisch / fysiek stel, en kunst werd altijd ondersteund en gefaciliteerd. Opgroeien was alsof we in een toneelstuk leefden waarbij we allemaal door het huis sprongen en iemand op elk moment een dramatische ineenstorting had. Mijn broers zijn zeer bekwame muzikanten die zijn opgegroeid met het spelen van rock and roll en zich daarna op jazz richtten. Het huis werd een virtuele serre, altijd gevuld met zweterige jamsessies. Ik dacht dat het waanzin was, en achteraf gezien was het geweldig. Ik ben buitengewoon gezegend dat ik uit een gezin kom dat altijd mijn artistieke inspanningen heeft gesteund en me heeft aangemoedigd om te vliegen. Als ik thuis ben, laat ik altijd een briefje achter op de koelkast voor mijn vader, waarin ik hem bedank dat hij me mijn gekke leven heeft laten leiden.

Breton Tyner-Bryan Toen je jonger was, dacht je koppig dat je nooit een leraar zou worden, maar nu heb je lesgegeven als een vaste instructeur bij een aantal grote dansinstituten! Waarom denk je dat je plannen zijn veranderd?
Ik geloof dat het universum het leuk vindt om te bewijzen dat ik ongelijk heb en voor mezelf te onthullen wie ik ben. Ik was nooit van plan om les te geven, dus het werd gemakkelijk voor mij om erin uit te blinken, omdat mijn ego er nooit in was ingepakt. Ik zag het gewoon als een kans om met anderen te delen waar ik van hou, en om hen te faciliteren buiten hun eigen waarneming van zichzelf. Ik heb als kind altijd al chirurg willen worden, maar heb er nooit de moed voor gehad, dus werd lesgeven voor mij een manier om mensen te helpen, minus het bloed en de ingewanden. Lesgeven gaf me de gave van zelfvertrouwen, nam veel van mijn verlegenheid weg en werd een groot compliment voor mijn inkomen als uitvoerend artiest. Om welke reden dan ook heb ik een heel goed oog en kan ik gemakkelijk zien wat een bepaalde danser moet horen of voelen om een positieve verandering door te voeren. Mijn vader heeft zijn hele onderwijscarrière met autistische kinderen gewerkt, en zijn vader was professor aan Harvard. Ik denk dat het gewoon in mijn bloed zit.

Ik hou van dansen. Ballet is met name de meest complete taal en wetenschap voor mij, maar de bijbehorende cultuur kan voor sommigen minder dan wenselijk zijn. Ik heb het geluk gehad om met veel geweldige artiesten te werken en ik vind het geweldig om dat aan mijn studenten te kunnen bieden. De wereld heeft kunst nodig, en dansliefhebbers houden het levend. Dans is voor iedereen!

Van student naar danser naar choreograaf en docent gaan is een vrij standaard traject. Zelfs fotograferen is niet ongebruikelijk voor iemand die al met esthetiek en vorm werkt. Maar wat bracht je ertoe om culinaire kunsten te studeren?
Voor mij zijn de 'kunsten', die uiting van passie, mening en motivatie, allemaal met elkaar verbonden. Het gaat gewoon om het medium dat aanspreekt, het is hoe iemand ervoor kiest om te 'schilderen'. Ik heb mijn hele leven gebakken en ben opgegroeid tussen de meest onberispelijk mooie Italiaanse banketbakkers. Ik ging naar de culinaire school omdat ik uiteindelijk voedselfotograaf wilde worden voor het tijdschrift Gastronomisch Ik was geïnteresseerd in het ontwikkelen van een andere vaardigheid als aanvulling op mijn dansen. Ik had ook een droom de avond voordat ik me aanmeldde bij CCA (California Culinary Academy) met een stem die zei dat ik dit niet kon doen, dus ik deed het koppig! Ik werkte in de razendsnelle keuken van Traci De Jardins 'restaurant Jardinier in San Francisco.

Je hebt gestudeerd aan de Universiteit van Utah. Vind je het belangrijk dat de jonge dansers van vandaag naar de universiteit gaan?
Ik heb het gevoel dat er voor niemand een vast pad is. Het leven zal zich ontvouwen zoals het wil, en elk individu weet wat het beste voor hem of haar is. College was erg belangrijk voor me omdat het me nog vier jaar training en krachtopbouw opleverde. Ik was een beetje een laatbloeier, en soms denk ik dat ik dat nog steeds ben sinds ik op mijn 21ste klaar was met groeien. Ik kreeg mijn eerste dansbaan buiten mijn studententijd op mijn 22ste, maar ik kreeg een stage aangeboden bij een balletgezelschap toen ik 19 was. Ik zou op dat moment niet uitblinken in die omgeving, dus de universiteit werd een noodzakelijke brug naar een professionele carrière.

loren grijze leeftijd

Met alles wat u doet, wat is uw belangrijkste focus op dit moment?
Uitvoeren en vreugde vinden in al mijn gedeelde en dansmomenten.

Gewoon voor de lol, wie is momenteel je favoriete danseres?
Ik ben een grote fan van Yujin Kim, Xavier Furla, Josephine Baker, Tony Jaa en Sylvie Guillem. Mijn favoriete danser is momenteel echter Greg Lau, een student aan Juilliard. Ik heb nog nooit iemand zien bewegen zoals hij, gebruikmakend van een verbazingwekkende faciliteit om uitdrukking te geven aan een menselijkheid die iemands definitie van 'woest' ver te boven gaat.

Breton zal binnenkort lesgeven en choreograferen voor Columbia Ballet Collaborative. Neem op dinsdag en donderdag om 8.30 uur balletles met Breton in het Peridance Capezio Centre in New York City.