Een van mijn favoriete dingen in de hele wereld is een geweldig fotoboek. Ik herinner me dat ik naar Borders of Barnes and Noble ging om een boek te pakken, en slenterde naar het gedeelte met fotoboeken. Soms raakte ik urenlang bezig met staren naar de prachtige foto's van de natuur, gezichten van mensen, landschappen, baby's en dieren. Ik hou van fotografie, en vooral van dansfotografie, die nu steeds populairder wordt. Dus stel je mijn vreugde voor toen er een pakketje met de post kwam, en ik opende het om het te zoeken The Art of Movement door Deborah Ory en Ken Browar, ook wel bekend als NYC Dance Project.
Choreograaf / maker Bill T. Jones. Foto door NYC Dance Project.
Ik dook meteen elke pagina in en absorbeerde alle vormen, kleuren en schoonheid van de lichaamshoudingen, kostuums en citaten van de dansers. Het fotoboek is een compilatie van afbeeldingen van enkele van de grootste sterren uit de dansindustrie, van Tiler Peck en Robert Fairchild van New York City Ballet tot Misty Copeland en Gillian Murphy van American Ballet Theatre, tot Addison Ector of Complexions Contemporary Ballet, om te kaft fotokunstenaar Masha Dashkina Maddux, hoofdrolspeler bij The Martha Graham Dance Company. Elke pagina bevat wonderbaarlijke gratie en energie, en elke foto begrijpt echt wat de kunst van het bewegen belichaamt.
De helft van het fotografieduo, Ory, groeide op met dansen. Tijdens haar dansopleiding aan de Universiteit van Michigan liep Ory een blessure op waardoor ze van gedachten veranderde over het pad van haar toekomst. Vanwege haar blessure ging ze repetities fotograferen. 'Ik heb dat semester van de universiteit doorgebracht met het fotograferen van alle dansrepetities waar ik zou moeten zijn', herinnert ze zich. 'Kort daarna besefte ik dat ik meer geschikt was als fotograaf dan als danser.'
De andere helft van het fotografieduo, Browar, 'begon te fotograferen op de middelbare school en wist al snel dat dit een carrière was die hij wilde nastreven', vertelt Ory. 'Na de middelbare school ging [Ken] naar Parijs om modefotograaf te worden.'
PeiJu Chien Pott, directeur bij The Martha Graham Dance Company. Foto door NYC Dance Project.
Op de vraag hoe het paar uitgroeide tot het fotografieduo dat ze nu zijn, zegt Ory: “Ik herinner me dat ik Ken voor het eerst ontmoette, een van onze eerste gesprekken ging over het fotograferen van dansers. In het begin van zijn carrière had [Ken] enkele dansers gefotografeerd voor het Parijse Opera Ballet voor een modeblad. Toen onze relatie als koppel groeide, wilden we samen aan een fotografieproject werken. Onze beide dochters studeerden destijds ballet en we besloten dat het leuk zou zijn om dans te fotograferen. '
Doe mee aan NYC Dance Project. Het paar fotografeerde enkele van de beroemdste dansers en choreografen voor hun boek, The Art of Movement De inspiratie voor het fotoboek kwam van hun 13-jarige dochter, Sarah, die een aspirant-ballerina is. Ze wilde prachtige afbeeldingen ophangen van de danssterren waar ze nu naar opkijkt in haar kamer, maar haar ouders hadden moeite om afbeeldingen te vinden van dansers uit dit decennium. Dus papa bedacht een oplossing.
'Ken besloot dat we deze dansers zelf moesten fotograferen', zegt Ory. “We zijn fans van Daniil Simkin, de hoofddanser van het American Ballet Theatre, en hebben hem een e-mail gestuurd met het verzoek om ons eerste onderwerp te zijn. Daniil houdt van fotografie en stemde ermee in om gefotografeerd te worden. Na een succesvolle fotoshoot met Daniil, zorgde hij ervoor dat andere hoofddansers met ons zouden samenwerken, en al snel werd het NYC Dance Project officieel gelanceerd. Nadat de afbeeldingen op sociale media waren geplaatst, verspreidde het woord zich in de dansgemeenschap en kwamen dansers van over de hele wereld naar ons toe om samen te werken. Zowel Ken als ik hadden altijd al een boek willen maken, en deze beelden leken prachtig over te vloeien naar een boekformaat. '
Tiler Peck, principal bij New York City Ballet. Foto door NYC Dance Project.
De beelden vloeien prachtig over en sluiten echt aan bij alle verschillende soorten dansstijlen en mensen met alle verschillende achtergronden. Verschillende foto's vallen op en bliezen me weg toen ik ze voor het eerst zag. Een van mijn favoriete afbeeldingen in The Art of Movement is van PeiJu Chien-Pott, een opdrachtgever bij The Martha Graham Dance Company. Op deze foto lijkt ze echt door de lucht naar me toe te vliegen terwijl haar prachtige jurk wordt teruggeblazen. Het is werkelijk adembenemend.
Toen hem werd gevraagd om een favoriete foto in hun fotoboek te kiezen, zegt Ory: “Er zijn zoveel foto's uit het boek waar ik van hou, dus het is moeilijk om een favoriet te kiezen. Ik reageer echt op de afbeelding op de achteromslag. Het is van drie mannen van Alvin Ailey [American Dance Theatre] die in de lucht springen. De afbeelding is geïnspireerd op een beroemde foto van Barbara Morgan van The Martha Graham Company die een stuk doet genaamd Viering Terwijl we het als inspiratie gebruikten - de dansers zitten in een vergelijkbare pose - voelde het echt alsof we de foto tot onze eigen foto hadden gemaakt. Het is een van onze meest populaire afbeeldingen geweest. '
Nog een van mijn favorieten is een afbeelding van Lloyd Knight, directeur van The Martha Graham Dance Company, achterover leunend in een geforceerd boogscharnier, waar je zijn spieren zo prachtig gedefinieerd kunt zien. Bij zijn beeld hoort een citaat van Janet Eilber, artistiek directeur van TDe Martha Graham Dance Company zei: 'Martha Graham heeft Lloyd Knight nooit ontmoet, maar toen ze de uitdrukking‘ atleten van God ’bedacht, moet ze Lloyd in gedachten hebben gehad.'
Lloyd Knight, opdrachtgever bij The Martha Graham Dance Company. Foto door NYC Dance Project.
Op de foto's staan verschillende citaten van de kunstenaars. Sommige zijn motiverend, andere reflecterend, maar ze zijn allemaal interessant en waardevol voor dansers en 'gewone mensen' die gewoon in een boekhandel fotoboeken doorzoeken.
dans studie
Naast een verbluffende foto, vertelt Simkin: “Dans is erg in de flow, in het moment. Elk optreden op het podium is uniek en zal zich niet herhalen. Daarom hou ik zo veel van fotografie, want je kunt je het moment herinneren. Fotografie bevriest een moment in de tijd, vooral omdat het heel anders is dan het vluchtige werk dat dansers doen, dat is heel kortstondig. '
Voor aspirant-fotografen denkt Ory dat haar dansachtergrond helpt bij het fotograferen van dans, maar het is niet per se essentieel. 'Ik kom uit een dansachtergrond, wat naar mijn mening erg nuttig is, aangezien de dansers en ik een vocabulaire hebben die we gemeen hebben, wat helpt bij het maken van de beelden', zegt ze. “Als danseres heb ik gevoel voor timing en begrijp ik de beweging. Ik weet niet zeker of het essentieel is dat de fotograaf een danseres is geweest, maar het is zeker nuttig. '
ABT-directeur Daniil Simkin. Foto door NYC Dance Project.
Ik raad ten zeerste aan om te kopen The Art of Movement voor jezelf en voor iedereen in je leven. Het boek zal je vrienden en familie die geen dansers zijn, helpen begrijpen hoe mooie dansbewegingen eruit moeten zien, vastgelegd door de meest bekwame fotografen. De citaten in het boek zullen dienen als inspiratie als je je ooit onzeker voelt over je carrièrepad, en nu hebben jij, en Ory en Browars dochter Sarah, foto's van je favoriete dansers van deze generatie.
The Art of Movement heeft nu een vaste plek in mijn huis, op de salontafel in mijn woonkamer zodat iedereen het kan zien, zodat al mijn vrienden en familie en ik kunnen delen in de pracht die dans is, en een geweldig fotoboek.
Door Allison Gupton van Dans informeert.
Foto (boven): voorbeeldpagina's uit ‘The Art of Movement’, met Jacqueline Green van Alvin Ailey American Dance Theatre. Foto door NYC Dance Project.
aanbevolen voor jou
