Toekomstige Artikelen

Maria Konrad.

Wendy Whelan, Misty Copeland, Camille A. Brown, Travis Wall. Dansberoemdheden zijn zeker een 'ding'. Hun gratie en virtuositeit bouwt een buitenaardse mystiek om hen heen op. Tegelijkertijd proberen allerlei soorten dansers een mystiek van zichzelf en hun technische capaciteiten op sociale media naar voren te brengen, in plaats van hun authentieke zelf te laten zien. Master Teaching-kunstenares Maria Konrad is niet zozeer geïnteresseerd in het mysterie achter beroemde dansartiesten als wel in hun ware menselijkheid, en ze is zeker niet geïnteresseerd in 'het doen voor de' Gram. '

gillian iliana waters films

Maria Konrad

Haar interesse in het voeren van gesprekken met andere dansartiesten op een manier die volledig menselijk en echt afgestemd is, bracht haar ertoe om te creëren Barre Talk haar YouTube-show via Gewoon dansen Konrad is een nationaal en internationaal gerenommeerde docent en choreograaf, met instellingen op haar uitgebreide cv zoals Steps on Broadway, Youth America Grand Prix, Next Generation Ballet, de International Ballet Competition en The HARID Conservatory. Oorspronkelijk afkomstig uit West Palm Beach, FL, studeerde ze aan de University of the Arts (Philadelphia, PA) voordat ze aan haar carrière begon. Ze rijdt momenteel samen met haar man COVID in Florida uit.

Nadat ze over Zoom had lesgegeven toen ze vanwege COVID werk zou hebben gedaan aan studenten in Pennsylvania, raakte die behoefte om verbinding te maken op een echt menselijk niveau Konrad. 'Ik heb meer dan volop dansen in een grote ruimte, ik heb de persoonlijke contacten met mensen gemist', vertelt ze. Ze zag een ruimte voor die gesprekken in Barre Talk Ze nam contact op met haar vriend Casey Franklin in Só Dança met het idee, en Franklin was meteen aan boord. Interviews via Zoom zijn niet ideaal, erkent Konrad, maar kunnen logistiek eenvoudiger zijn dan persoonlijke gesprekken (bijvoorbeeld niet hoeven af te spreken dat ze op dezelfde plek op hetzelfde moment zijn). 'We gaan doen wat we kunnen', gezien de huidige beperkingen en realiteiten, zegt ze - en merkt ook op dat ze probeert uit te stijgen boven het perfectionisme waar dansers maar al te vaak in vervallen.

Konrad begon de show met drie hoofddoelen, die resoneren tot de meest recente aflevering. Ten eerste wil ze het creatieve proces documenteren, omdat ze gelooft dat 'het lang niet genoeg gedocumenteerd is'. Ten tweede wil ze de menselijkheid achter dat alles onthullen - iets waar veel dansartiesten (zelfs 'intense balletdocenten', merkt ze op) haar voor hebben bedankt. Ze beweert stellig dat 'het zien van de menselijkheid van dansers ervoor zorgt dat uitvoeringen resoneren.' Ten derde wil Konrad dat allemaal doorgeven aan jongere dansers. 'We moeten weten waar we vandaan komen, zodat we weten waar we heen gaan. Dat is iets dat ik op een toegankelijke manier probeer te delen met jongere generaties dansers '', legt ze uit. Konrad denkt dat het voor jongere dansers essentieel is om te horen van een verscheidenheid aan artistiek leiders en andere leiders in het veld, zodat ze de 'afkomst en geschiedenis' van hun kunstvorm leren kennen.

Het hebben van een diversiteit aan dansveldleiders in de show - in termen van dansstijl, ras, geografie en meer - is ook ongelooflijk belangrijk voor haar, deelt ze. Ten eerste: 'Het is zo noodzakelijk om verschillende stemmen met verschillende achtergronden te vinden, omdat er misschien iemand is die die achtergrond in het bijzonder met elkaar verbindt', bevestigt ze. Het is belangrijk voor haar dat iedereen die kijkt, de kans krijgt om zich gezien en gehoord te voelen.

Voor Konrad gaat het bij wijze van spreken helemaal niet om het afvinken van vakjes. 'Ik geloof niet in diversiteit als label', zegt ze. 'Iedereen is menselijk en heeft een stem - en verdient het om gehoord te worden.' Konrad ziet dit ethos weerspiegeld in Só Dança als bedrijf, en het is iets dat ze voortdurend in de show wil weerspiegelen.

Het is nogal een taak voor Konrad om te moeten kiezen wanneer daarom wordt gevraagd, maar ze deelt dat enkele van haar favoriete interviews zijn geweest Adji Cissoko Philip Neal Dante puleio en Jennifer Archibald 'Ik vind het altijd geweldig in een interview als gasten kunnen zien hoe ik ze ken', in de zin dat ze hun menselijkheid laten zien hoe ze het weet, zegt ze. Veel hiervan wordt weerspiegeld in het gedeelte '20 vragen' van de show, een lichtronde met vragen, variërend van wat gasten zouden doen voor de kost als ze niet zouden dansen tot favoriete soorten chips tot favoriete vakantiebestemmingen. Konrad merkt op dat dit gedeelte leuk, luchtig en een van haar favoriete onderdelen van de show is. Ze houdt ook van het 'dance it out'-einde van elke show, waar zij en gasten het uitlaten op levendige muziek terwijl de graphics van het einde de opname overnemen - iets dat ook zo leuk en luchtig is, zegt ze.

Op Konrads lijst van dansveldleiders die ze heel graag zou interviewen, staan Akram Khan, Marguerite Derricks, Wendy Whelan, Robert Battle en Joaquin De Luz, deelt ze. Uiteindelijk wil ze zoveel mogelijk artistieke directeuren en andere leiders op de show hebben - om 'alle positieve energie en conversatie te brengen die we nu kunnen krijgen', legt ze uit. Die positiviteit is iets dat ze ook toegankelijk en aantrekkelijk wil zijn voor mensen buiten de danswereld.

Maria Konrad.

Ze beschrijft zelfs dat onderzoeker voor de show Chris Hartl (die ook het concept en de overzeese productie heeft ontwikkeld) geen danser is, en dat kan nuttig zijn. Als hij iets niet begrijpt, zal hij ernaar vragen, en dat is een teken dat het klompje inhoud in kwestie niet universeel toegankelijk is. Dat proces helpt Konrad beter te begrijpen wat het grote publiek interesseert buiten de danswereld, en ze is in staat geweest om zich daar meer van bewust te zijn en erover te spreken, zegt ze.

Dat element van positiviteit en vreugde is iets dat ook belangrijk voor haar is om bij de show aan te bieden - in authentieke zin, niet door 'het voor de ‘Gram te doen,’ stelt ze. Ze kiest mensen voor de show die dat authentieke gevoel van vreugde en plezier weerspiegelen - en dat blijkt uit hun artistieke werk, onderstreept ze. Konrad merkt het citaat op: 'Als je plezier in je werk brengt, werk je nooit een dag van je leven.' In sommige van die vragen moest ze onbevreesd zijn - net zoals ze dansers vraagt, deelt ze.

De gesprekken op de show beginnen meer te doen dan inspireren en ook in abstracte zin tot nadenken. Konrad is begonnen met een programma met de naam Avancar (‘vooruitgaan’), waarin een zorgvuldig uitgekozen groep elitedansers volledige weekenden met lessen zal volgen van geselecteerde gasten van de show.

Andere aspecten van haar visie voor de show zijn om er een podcast van te maken, voor informele en aanpasbare consumptie, en om publieke figuren te hebben die openlijk grote liefhebbers van dans zijn (inclusief Jennifer Garner en Venus en Serena Williams). 'De show begon als iets voor mij om me niet verloren te voelen, en het werd uiteindelijk iets dat mijn vak kon verdiepen', vertelt Konrad. Met de overvloed aan wijsheid van alle hoogstaande dansleiders in de show, kan dat effect ver buiten haar rimpelen. Lachen en onderweg echt contact maken als mensen kan zeker geen kwaad!

Klik hier om de afspeellijst van te bekijken Barre Talk op het YouTube-kanaal van Just Dance.