Christian Clark en Alessa Rogers in 'Vespertine' van Liam Scarlett. Foto door Kim Kenney, met dank aan Atlanta Ballet. Cobb Energy Performing Arts Center, Atlanta, Georgia.
17 maart 2017.
De gestapelde drievoudige snavel van Atlanta Ballet, Gennadi's keuze , aanbevolen fragmenten uit Paquita , de wereldpremière van Gemma Bond's Ontknoping , en de Noord-Amerikaanse première van Liam Scarlett's Verspertine Als het eerste samengestelde programma van Gennadi Nedvigin, de nieuwe artistiek directeur van Atlanta Ballet, was de nacht van mooie en krachtige werken er een om te vieren.
In een pre-show talk sprak Nedvigin over zijn opwinding over zijn nieuwe rol als artistiek directeur, aangezien hij onlangs met pensioen ging als hoofddanser bij het San Francisco Ballet. Er was echte vreugde in zijn stem toen hij sprak over de openingsvoorstelling van de avond en hoe het idee dat het harde werk van alle betrokkenen tot bloei kwam, 'heel speciaal' voor hem was.
Rachel Van Buskirk en Christian Clark in ‘Paquita’. Foto door Kim Kenney, met dank aan Atlanta Ballet.
Hij sprak over de keuzes van de avond en noemde eerst de 'scherpe, heldere en opwindende' toon Paquita brengt naar het repertoire van Atlanta Ballet. Vervolgens vertelde hij hoe Scarlett 'veel energie in het bedrijf bracht' tijdens het repetitieproces en hoe hij Scarlett's briljante geest wilde laten zien door Verspertine Ten slotte sprak Nedvigin lovend over die van Bond Ontknoping en hoe haar stuk een geweldige kans was voor het bedrijf om 'samen te werken, te groeien en dit soort werk te ervaren' van Bond.
De pre-show talk voegde een beetje meer adrenaline en energie toe aan het doorgewinterde publiek, en ik anticipeerde meer dan normaal op de komende selecties.
Paquita was de eerste op de selectie van de avond. De set en esthetiek hadden mooie tinten paars en goud met prachtige kostuums en verlichting. Ik heb enorm genoten van de grand pas de deux-dansers - doorgewinterde leden van het gezelschap Rachel Van Buskirk en Christian Clark, evenals collega-gezelschapslid Miguel Angel Montoya. Hun aanwezigheid en vertrouwen hadden me verslaafd vanaf hun eerste stap op het podium. Hoewel er enkele kleine technische misstappen waren van sommige van het korps, waren de dansers van het Atlanta Ballet-gezelschap bijna perfect.
cruiseschip dansers
Opvallende momenten uit Paquita waren de 32 fouettés van Van Busker en de hoogvliegende variant van Clark. Er was niets nieuws te zien tijdens Paquita , maar dat was niet de bedoeling. Het was duidelijk dat Nedvigin een typisch klassiek stuk wilde laten zien dat de techniek en de podiumpresentatie van de dansers liet zien. Goed gedaan.
‘Denouement’ door Gemma Bond. Foto door Kim Kenney, met dank aan Atlanta Ballet.
lee min ho zus
Na een korte pauze, Bond's Ontknoping verbaasde het publiek (en mij) met zijn intense partituur, met een live pianist en cellist op het podium met de zes dansers, en zijn goed doordachte en gewaagde choreografie. Ontknoping had me op het puntje van mijn stoel. Ik denk niet dat ik zelfs de eerste minuut met mijn ogen knipperde.
Ontknoping aanbevolen kostuums van American Ballet Theatre Principal (en een van Bond's goede vrienden) James B. Whiteside. De kostuums waren vloeiend maar ook lineair met panelen die voor de danseressen in een rok waren gesneden. Ik kon zien dat Whiteside en Bond dezelfde visie hadden voor dit stuk, en de kostuums complimenteerden de dans prachtig.
Met cyc-panelen op het podium en zichtbare vleugels, hadden het podium en het stuk een voetgangersgevoel. Ik vond het geweldig hoe de in- en uitgangen boven het podium door de panelen heen waren, en Bond nam dit als een kans om dansers boven het podium stil te staan en te wachten, terwijl ze de andere artiesten bijna observeerden terwijl ze beneden het podium dansten. Het stuk zat vol boeiende liften en interacties tussen de dansers, en tijdens zijn solo voelde ik een diepe emotionele band met de briljante danser Jordan Leeper.
Gemma Bond's ‘Denouement’. Foto door Kim Kenney, met dank aan Atlanta Ballet.
Ontknoping riep de vraag op: 'Wat als?' Wat als ik in die situatie een andere keuze had gemaakt, wat als ik met mijn eerste liefde was getrouwd, wat als ik die persoon van hun hartzeer had kunnen redden? Bond's Ontknoping dwong me deze vragen te stellen. Ik zag de strijd tegen het einde van het stuk toen de dansers niet synchroon liepen en dan vrij snel synchroon liepen met hun bewegingen, en probeerden deze vragen zelf te beantwoorden. Ik zag deze vragen in de flirterige beweging met de ene pas de deux, en het hartzeer in de volgende. Ik zag zoeken en verlangen en de bijna hectische beweging om briljant bij de partituur te passen. Ik was ontroerd Ontknoping en zijn menselijkheid. Felicitaties aan alle betrokkenen met deze prachtig uitgevoerde wereldpremière.
Het laatste stuk van de avond was Scarlett's Noord-Amerikaanse première van Verspertine Na eerder te hebben gespeeld in het Noorse Nationale Ballet, Scarlett's Vespertijn bevatte een door barok beïnvloede partituur gemaakt door een kamerorkest in Noorwegen en prachtige kostuums ontworpen door Scarlett zelf.
Zodra het gordijn op de setting voor openging Vespertijn , was er een hoorbare zucht van het hele publiek. Aan het plafond hingen prachtige, op maat gemaakte kroonluchters die het podium bedekten. Alleen de middelste kroonluchter brandde, dus ik wist dat dit betekende dat er een schitterende verlichting zou zijn die zou samenvallen met de beweging op het podium, en ik had gelijk. Alleen al de verlichting en kostuums waren adembenemend.
Christian Clark en Alessa Rogers in de ‘Vespertine’ van Liam Scarlett. Foto door Kim Kenney, met dank aan Atlanta Ballet.
Het woord 'vespertine' is een wetenschappelijke term om iets aan te duiden van, betrekking hebben op of voorkomen in de avond. De titel van het stuk is passend omdat ik me een avondbijeenkomst in 17 voorsteldetheeuw Italië dat overgaat van een heerlijk gala naar een nacht van ontwaken voor de aanwezigen / dansers. Het stuk was subtiel seksueel, genuanceerd, suggestief en boeiend.
De hoogtepunten die mijn aandacht het meest trokken waren de prachtige kostuums die de dansers gebruikten in de choreografie (denk aan zeer verfijnd rokwerk), de pas de deux tussen mannelijke dansers Christian Clark en Jared Tan, vrouwelijk gezelschapslid Aleesa Rogers, en de overgang van pointe-schoenen en kastanjebruine korsetten met golvende rokken tot naaktkostuums en blote voeten. De dansers raakten uitgekleed - emotioneel en letterlijk. Er was een gevoel van eerbetoon aan hofdansen, en vervolgens een rebellie ervan. Ik was verrast door Verpertine en juich alle betrokkenen toe.
Ik waardeerde en vond het geweldig hoe anders Ontknoping was aan Paquita en naar Vespertijn De avond zat vol met verbluffende meesterwerken en ik prijs Nedvigin voor het presenteren van zo'n divers programma.
tekst lewis wikipedia
Door Allison Gupton van Dans informeert.
aanbevolen voor jou
