Toekomstige Artikelen

Kelley Donovan. Foto door Bain Testa.

“Mijn professionele leven was in een hokje. Ik ken die ruimte, en ik voel me daar op mijn gemak '', zegt David Orr, IT-professional voor een farmaceutisch bedrijf in Cambridge, MA (aan de overkant van de rivier uit Boston Je zou misschien niet verwachten dat zo'n professional ook ongelooflijk gepassioneerd is over de danskunst, en bovendien invloedrijk op zijn gebied - maar Orr is dat zeker. Hij gaat regelmatig naar dansvoorstellingen ('alles wat ik kan', bevestigt hij), heeft shows geproduceerd met verschillende dansartiesten uit Boston en bouwt een dansproductiebedrijf om zijn productiewerk te formaliseren en te versterken. Dance Informas spreekt met Orr over zijn passie voor dans, zijn productiewerk en zijn opvattingen over het vergroten van de interesse in de kunstvorm bij een breder publiek.

David Orr.

Orr's eerste poetsbeurt met dans was vergelijkbaar met die van veel jonge mannen, die een zus hadden die danste. Het was vele jaren later dat hij weer in contact zou komen met de kunstvorm, vertelt Orr, via een vriend die hem uitnodigde naar Jacob's Pillow om te zien Aspen Santa Fe Ballet uitvoeren. 'Natuurlijk, ik ga,' zei hij tegen zijn vriend, niet wetende hoe die voorstelling de richting van zijn passies, zijn tijd en zijn gemeenschap zou veranderen. Hij deelt hoe wat hij daar zag hem zo ontroerde, niet zoals ooit tevoren, dat hij huilde. In de dagen die volgden op die ervaring, herinnerde hij zich beelden, geluiden en bepaalde momenten uit de voorstelling, en huilde hij opnieuw, voegt hij eraan toe.

Na het bekijken van meer uitvoeringen, kwam Orr tot de conclusie dat er behoefte is aan productiewerk in danskunst, met name in regio's zoals Boston (met een een overvloed aan getalenteerde artiesten die geweldig werk maken maar zonder voldoende beschikbare middelen om hen te helpen dit consequent te doen) - voor iemand om opdracht te geven en werk te cureren, en om andere soorten ondersteuning te bieden die kunstenaars nodig hebben. Hij besloot dat hij kon helpen in die behoefte te voorzien, en zo begon de zijne Boston Moving Arts Productions bedrijf.

Het eerste werk dat hij in opdracht gaf, was dat van Kelley Donovan Gemeenschap , gepresenteerd in maart 2018. Het werk was een meditatief modern dansstuk gericht op de relatie van het individu tot de gemeenschap. ' De volgende kwam Wild type, in november 2018, gepresenteerd in het Boston Center for the Arts. Orr bracht er vier Dansartiesten uit Boston (en een uit New York City) samen voor een programma met gevarieerde esthetiek en benaderingen. Zijn missie, aanpak en nitty-gritty van productieprocessen zijn bij elk gepresenteerd programma duidelijker geworden.

'Ik werk er altijd aan om de manier waarop ik dit doe aan te scherpen, door gebruik te maken van wat ik de vorige keer heb geleerd om het deze keer beter te laten werken', zegt hij. Dat leidt zo veel tot Orr's wens om danswerk te presenteren dat resoneert met leden van het grote publiek, met mensen zoals hij van wie je misschien niet verwacht dat ze gepassioneerde en betrokken dansliefhebbers zijn - maar wie kan dat zijn als ze de kans krijgen om het te ervaren krachtige danskunst.

Hij weet dat hij dit als producer naar de tafel brengt. 'Ik ben het‘ publiek ’, het soort publiek dat we in dans willen brengen, mensen die geen getrainde dansers zijn en in die‘ wereld ’,” zegt hij. Hij verzamelt bijvoorbeeld feedback van toehoorders om hun ervaring beter te begrijpen, die hij vervolgens kan gebruiken om de curatie en presentatie van toekomstige programmering vorm te geven. Bij Wild type Zo werden in programmafolders de toehoorders ondervraagd over hun gedachten en gevoelens over elk stuk. Tussen elk stuk kwamen lichten aan om hen tijd (en licht) te geven voor het invullen van deze enquêtes. Vragen waren eenvoudig en universeel herkenbaar, zonder concertdansjargon of langdradige taal.

Deze inspanning toont de wens om alle soorten publieksleden te betrekken bij het gesprek over danskunst, en die veelzijdige, inclusieve gespreksgids te hebben hoe het werk verder gaat. Het is ook 'out-of-the-box', innovatief denken met het potentieel om kwesties rond professionele en institutionele duurzaamheid in de professionele danswereld aan te pakken.

Aanverwant is dat Orr onvermurwbaar is om dansartiesten een uurtarief van $ 20 te betalen, of ze nu repeteren of winkelen voor kostuummateriaal of werken met een lichtontwerper. Hij geeft ook een aantrekkelijk tarief voor prestatieweekenden, $ 450 voor een run met drie voorstellingen. 'Ik ga [artiesten] geven wat [ze] verdienen en wat [ze] waard zijn', zelfs als ze dat anders maar al te vaak niet krijgen, legt hij uit.

Orr haalt al deze lessen uit eerdere producties en passie voor dans die mensen naar danskunst trekken naar een derde programma, In mijn hart De show loopt van 8 tot 9 november in het Boston Center for the Arts. Het bevat nieuwe of recentelijk gemaakte stukken van kunstenaars uit de regio Greater Boston, Whitney Schmanski, Chavi Bansal, Aysha Upchurch en Ali Kenner Brodsky.

Bij het samenstellen van dit programma was Orr opzettelijk om emotioneel suggestief werk naar voren te brengen. In feite beschrijft Orr programmeerbenaderingen om ervoor te zorgen dat toehoorders niet emotioneel overweldigd worden, gezien de zwaarte van sommige van de onderwerpen die aan de orde zijn. Voor hem is deze aanpak een manier om universeel herkenbaar en boeiend werk te creëren dat het danspubliek groter, diverser en duurzamer maakt.

staatsballettheater van rusland romeo en juliet

Als katalysator voor deze focus beschrijft hij het ervaren van werk dat een beetje erudiet en insulair aanvoelde - niet aantrekkelijk voor het hart en de ziel zoals danskunst dat echt kan. Orr wil daarentegen danskunst maken die precies dat kan. Je kunt Orr's geloof in de kracht van danskunst zien, en hoe gepassioneerd hij erover is, als je er met hem over praat.

Dans boeide hem zodanig dat het een nieuwe passie werd, en hij werkt nu als een ambassadeur voor de kunstvorm om dat mogelijk te maken voor andere mensen zoals hij - misschien komt hij naar een optreden vanaf een dag in hun hokje. Hij weet dat dans de wereld zoveel te bieden heeft en werkt eraan om dat potentieel te realiseren. Misschien, heel misschien, kan iemand tot tranen geroerd zijn en bewogen worden om ook een ambassadeur te zijn voor de danskunst.

Door Kathryn Boland van Dans informeert.