De reis van één MFA-student Down Under
Door Stephanie Wolf.
In de academische wereld richten geografische en sociologische studies zich op de verschillende terreinen, culturen en politiek van een regio. Stephanie Tuley (die een MFA in Dans heeft behaald aan de Universiteit van Colorado in Boulder en momenteel doceert over dansgeschiedenis daar) neemt dit examen een stap in een meer artistiek ingestelde richting. Afgelopen zomer nam haar nieuwsgierigheid naar de “regionale verschillen” in ballettraining haar mee op een ongelooflijke reis de halve wereld rond om verschillende Australische danstrainingssystemen te onderzoeken die zich de afgelopen decennia hebben ontwikkeld.
Via het Endeavour Awards-programma in Australië heeft Tuley vier maanden lang methodologieën geobserveerd en enkele van de meest gerenommeerde danspedagogen van het land geïnterviewd. Ze zag 'grote verschillen' tussen Amerikaanse en Australische opleidingen, en merkte op dat veel van de Australische 'grassroots' -scholen en grotere instellingen specifieke syllabi volgden en formele examens afnamen. Toen ze de geschiedenis van de ontwikkeling van deze systemen verkende, ontdekte ze interessante invloeden en verwantschappen. Ze deed ook onderzoek naar het prestigieuze Wellness-programma van de Australian Ballet School en leerde over de benadering van de school om goed afgeronde dansers te ontwikkelen met een gezonde opvatting van het lichaam. en geest.
Dans is al sinds haar vroege jeugd een integraal onderdeel van Tuley's leven. “Mijn eerste kennismaking met ballet was het kijken naar de RAD-balletles van mijn zus in [Papoea-Nieuw-Guinea]. Ik volgde les in de lobby door door het raam te kijken. Ik was te jong om me in te schrijven, ”zei Tuley. Van een fervent toeschouwer behaalde Tuley haar BS in Ballet en Wiskunde aan de Indiana University en trad ze op bij Alaska Dance Theatre, Peoria Ballet en de Utah Festival Opera, waar ze samenwerkte met enkele van de beste in de industrie.
Stephanie Tuley. Foto door John Tuley.
Tuley volgde haar MFA aan de University of Colorado in Boulder en gebruikte haar academisch ingestelde geest en liefde voor ballet als instrumenten om haar begrip van de kunstvorm te vergroten. Haar UCB-professor Emerita Robin Haig, geboren en getraind in West-Australië, stelde voor om haar onderzoek voor haar proefschrift in Australië te beginnen. Toevallig 'struikelde' Tuley over de Endeavour Awards en wist dat ze op de goede weg was. “Het Endeavour Awards-programma financiert verschillende prijzen voor veel verschillende doeleinden
namens de Australische regering ”, legt Tuley uit. “Ik voelde me heel gelukkig met het ontvangen van de prijs. Het was een geweldige bron voor mij tijdens mijn eerste grote internationale onderzoeksstudie. '
Tijdens haar verblijf in Australië bezocht Tuley de Australian Ballet School, The Victorian College of the Arts Secondary School, The Kew School of Dance en Box Hill TAFE Institute in Melbourne de National Library of Australia in Canberra the City of Sydney Eisteddfod en de Tanya Pearson Classical Coaching Academy in Sydney en de Queensland University of Technology, de Queensland Dance School of Excellence en het Queensland Ballet in Brisbane. Ze interviewde twintig van de meest gerenommeerde pedagogen van het land, waaronder de oprichtster van de Australian Ballet School Dame Margaret Scott, Kinetic Educator bij The Australian Ballet School Janet Karin, voormalig RAD internationaal directeur John Byrne, Cecchetti-expert Athol Willoughby, AusDance-directeur Julie Dyson en de beroemde Australische ballerina Marilyn Jones. Tuley studeerde ook archiefmateriaal.
Veel van de scholen volgden een RAD- of Cecchetti-syllabus. 'Ik denk dat deze systemen soms een minder positieve reputatie hebben in de VS omdat ze niet zo vaak worden gebruikt', aldus Tuley. Toch concludeerde ze uit haar observaties dat 'beide systemen, in hun huidige standaarden, een sterke, anatomisch gebaseerde benadering bieden om het bewegingspatroon en de kunst van ballet te leren.' Veel andere ballettrainingssystemen zijn in het land ontwikkeld, waaronder de Borovansky Syllabus en het Karin-systeem. Deze systemen, die uniek zijn voor Australië, zouden de Amerikanen waarschijnlijk niet kennen, maar vergelijkbaar met RAD en Cecchetti, volgen ze een specifiek curriculum en hebben ze examens afgelegd. Hoewel loyaliteit aan bepaalde systemen bestond, bleek de leraar de ultieme factor bij de opleiding te zijn. 'Zoals Janet Karin me vertelde, is een syllabus eigenlijk gewoon een‘ lijst met stappen ’die op verschillende manieren kan worden gebruikt.'
Jonge dansers trainen bij The Australian Ballet School. Foto met dank aan The Australian Ballet School.
Marilyn Rowe, directeur van de Australische Balletschool, verleende Tuley uitgebreide toegang tot de school. 'Ik had het geluk om op een bepaald moment lessen te zien van alle docenten en alle studenten.' Ze vervolgde: 'Tijdens de zeven weken die ik op de school doorbracht, was ik erg onder de indruk van de algehele sfeer in termen van de gezondheid en het welzijn van dansers.' Tuley zag studenten vaak cross-training, relaties aangegaan met de fysiotherapeuten en psychologen van de school en kreeg hulp van Kinetic Educator en Wellness Program-ontwikkelaar Janet Karin - dit is geen systeem dat op de meeste Amerikaanse scholen wordt geïmplementeerd.
“De school en het bedrijf delen een sterke toewijding aan de gezondheid en het welzijn van dansers. Dit betekent dat een uitgebreid gezondheidsteam, bestaande uit dansgeneeskundigen, samenwerken om de ontwikkeling van elke student te ondersteunen '', legt Tuley uit. 'Er is een duidelijke focus op het opvangen van kleine inefficiënties in patroonvorming die tot blessures kunnen leiden, in plaats van alleen blessures te behandelen zodra ze zich voordoen als een groot probleem.' David McAllister, de artistiek directeur van The Australian Ballet, vertelde Tuley dat deze 'toewijding aan gezondheid' het aantal blessures binnen het bedrijf heeft verminderd. In de afgelopen tien jaar heeft hij maar één danseres gehad met een stressfractuur.
Tuley was ook geïnteresseerd in hoe deze methodologieën wortel schoten in Australië. 'De geschiedenis is fascinerend en complex,' en wordt sterk bepaald door 'Australië's geografische antipodean locatie in relatie tot Engeland.' Tuley wijdde er meer dan 80 pagina's aan in haar proefschrift.
Vóór commerciële luchtvaartmaatschappijen was reizen naar Australië een enorme onderneming. “Om zo'n lange reis de moeite waard te maken [zouden reisgezelschappen] maanden of zelfs jaren achtereen in Australië optreden. Ik beschouw deze lange tours als een reeks ‘flitsers’ die de ontwikkeling van de Australische balletpedagogie hebben aangestuurd. ''
Morgan Adams Social Blade
'Naarmate de 20ste eeuw vorderde, maakten tournees door Adeline Genée, Anna Pavlova, Olga Spessivtseva, Ballets Russes-gezelschappen en Ballet Rambert het ballet populair, terwijl dansers en leraren royaal werden besprenkeld door grote en kleine Australische steden.' Deze tours werden sterk beïnvloed door grote internationale evenementen zoals Wereldoorlog I en II. 'Indirect hadden deze oorlogen een grote impact op de trainingsmethoden in Australië en hoe ze in het populaire discours werden ingekaderd.'
Sinds haar reis heeft Tuley haar onderzoek gepresenteerd op conferenties over de hele wereld. Als opkomend wetenschapper, choreograaf en docent past ze haar ontdekkingen toe op haar huidige danswereld en zet ze haar uitgebreide onderzoek om in een boek.
Bovenste foto: Lana Jones, Rudy Hawkes, Adam Bull en Amber Scott in Tweelingen , The Australian Ballet. Foto door Jeff Busby.
aanbevolen voor jou
