Carmike Bioscopen, Ft. Collins, CO
7 mei 2013
Door Jane Elliot.
Balletsterren krijgen misschien niet dezelfde soort rode loperbehandeling als de Hollywood-elite, maar enkele van 's werelds grootste ballet- en operagezelschappen krijgen eindelijk de kans om de grote schermen van dezelfde bioscopen te bewonderen als hun landgenoten met filmsterren. Emerging Pictures, een Amerikaans volledig digitaal theaternetwerk dat gespecialiseerd is in alternatieve inhoud, brengt de theatrale kunsten en culturele programmering in de reguliere media door middel van series als Ballet in Cinema.
Op een regenachtige dinsdagavond in Ft. Collins, CO, weinigen waagden zich naar Carmike Cinemas om deel te nemen aan dit soort filmervaring. Toch waren degenen die dat wel deden niet teleurgesteld toen het Royal Ballet in Londen het fantastische ballet van Christopher Wheeldon digitaal presenteerde Alice in Wonderland naar de wereld.
Dit was een geheel nieuwe manier om een avond in het ballet te beleven, waarbij kijkers close-upfoto's kregen van de expressieve gezichten van de dansers, beelden achter de schermen en mogelijkheden om via sociale media in contact te komen met andere toeschouwers over de hele wereld. Het was ballet voor het digitale tijdperk, maar liet niets van de magie en intriges van de eigenlijke productie achterwege.
Om de betovering van een live dansvoorstelling niet te verminderen (film zou het live theater nooit volledig kunnen vervangen), diende het echter wel twee doelen: het stelde iedereen in staat om tegen een betaalbare prijs opmerkelijke internationale dans te zien en het verdiepte iemands begrip en waardering voor de kunstvorm.
joffrey ballet zomer intensieve beoordelingen
Alice bleek het perfecte ballet voor dit moderne dansmedium te zijn, omdat het vakkundig de elementen van een boeiend verhaal, interessante choreografie en buitengewone speciale effecten combineerde. Wheeldons choreografie was speels, fantasierijk en soms heel toepasselijk. Dit ballet belichtte vele dimensies van zijn choreografische stem, waaronder zijn vaardigheid met komedie. In Act III, zijn eerbetoon aan de Rose Adagio van De schone Slaapster - een satirisch kwintet dat danste tussen vier ongelukkige vrijers en de tiran Hartenkoningin die rond een bord taartjes was gecentreerd - was een samensmelting van beweging en humor op zijn best.
Edward Watson en Sarah Lamb in de uitvoering van Christopher Wheeldons ‘Alice’s Adventures in Wonderland’ door het Royal Ballet. Foto door Johan Persson.
springplank online cleveland
Als Alice was Sarah Lamb vervuld van jeugdige vreugde en hoop, terwijl ze zichzelf voortstuwde door een ballet dat veel van haar jonge heldin eiste. Haar waardige liefdesbelang, Federico Bonelli als Jack en The Knave of Hearts, werkte met gratie en gemak samen met Lamb en had ook veel kansen om te pronken met zijn technische karbonades.
Steven McRae als de tapdansende Mad Hatter was briljant ritmisch en krankzinnig bij elke beweging. Eric Underwood, die de rol van de Rups danste, golfde door zijn romp alsof hij geen ruggengraat of ribben had. Edward Watson als Lewis Carroll en het Witte Konijn was levendig en levendig. Maar uiteindelijk was het Zenaida Yanowsky, als de Hartenkoningin, die de show stal. Ze zette zich volledig in voor het totalitaire gedrag en de groteske gezichtsuitdrukkingen van haar personage en trok het meeste gelach van het kleine maar waarderende publiek van het theater.
Het ballet was kleurrijk en inventief en bracht het innerlijke kind in iedereen naar boven - en de Twitter-gemeenschap was het daarmee eens, aangezien er tijdens de bioscoopintervallen een veelvoud aan gunstige tweets werd uitgezonden. Het was een prachtig werk dat erin slaagde om te entertainen terwijl het toch de verfijning en technische vaardigheden van zo'n vooraanstaand balletgezelschap benadrukte. Het was een eer om naar het product te kijkenion, zelfs van ver in een kleine filmzaal in Colorado.
Foto (boven): The Royal Ballet voert Alice’s Adventures in Wonderland uit. Foto door Johan Persson
