Sollicitatiegesprekken

Door Chelsea Thomas van Dance Informa

Vorige maand ging Dance Informa op de Nationale Dansdag zitten met danser en choreograaf Ryan Kasprzak buiten het Long Beach Convention Center, waar duizenden dansers les volgden op het dansfestival DancerPalooza van een week. Kasprzak, een in New York gevestigde Broadway-artiest, danskapitein en huischoreograaf, gaf in Californië les aan de muziektheaterintensieve 'Marquee' van DancerPalooza.

Te midden van het voetgangersverkeer en af en toe het geluid van een voorbijrijdende motorfiets op een zonnige zaterdagochtend, zat Kasprzak op een bank in het park en vertelde hij hoe hij begon te dansen, wat de hoogtepunten van zijn carrière tot nu toe waren en advies voor aspirant-dansers die wilden maken. het in de industrie. Hij was pas onlangs klaar met optreden als tapdansclown in Duitsland - een ervaring die hij omschreef als een 'droom die uitkwam' - en hij onthulde ook wat er komen gaat ...

Ryan, hoe ben je begonnen met dansen? Ik hoorde dat het te maken had met een toss ?!

“Ik begon met dansen rond de leeftijd van 12 of 13, nadat mijn familie net naar de buitenwijken van Chicago was verhuisd. Ik ben opgegroeid met veel sporten - vooral honkbal en voetbal - maar mijn moeder was echt geïnteresseerd in het spelen van theater. In die tijd waren Michael Jackson en MC Hammer ook de coolste mensen ter wereld, dus ik was in hun stijl.

Dus op een dag nadat mijn moeder me had verteld dat ik maandenlang moest dansen, vond ze een gratis streetdance-les voor jongens en zei ze dat ik het moest gaan proberen. Eerst aarzelde ik en zei: 'Ah, nee. Dat is oké. 'Maar ze zei wijselijk:' Nou, laten we een muntje omdraaien. Als het naar boven komt, ga je naar de klas en als het naar boven komt, zullen we er nooit meer over praten. ’Het kwam naar boven en dus ging ik naar de klas. De leraar was geweldig en ze zag iets in me, dus ze zette me echt op een studiebeurs. Ik begon toen tap, jazz, ballet en alles te nemen ... Zo begon het allemaal ... Een muntstuk heeft mijn leven enigszins veranderd. '

Herinner je je een cruciaal moment waarop je verliefd werd op tap?

“Het was de eerste keer dat ik zag wat ik zou zeggen is echt tapdansen. Ik zat in de 7e klas en ik ging naar een show in het centrum van Detroit, het Paradise Theatre Gala. Mijn lerares, Jennifer Miller, nodigde mij en mijn moeder uit om naar de show te gaan en het was echt de eerste keer dat ik echt hoefwerk zag.

Buster Brown was in die show, evenals Diane Walker en Van Porter. Dit waren iconische hoofers en aangezien het pre-YouTube was of iets van dat soort dingen, had ik nog nooit zoiets gezien. Na de show brachten ze iedereen het podium op om te jammen en ik was verbaasd omdat het iets anders was, zoals muziek, wat ik me nooit eerder had gerealiseerd.

Een jaar of twee later had ik weer een gedenkwaardig moment tijdens mijn eerste reis naar New York. Breng ‘da Noise, breng‘ da Funk in was net geopend en dat heb ik in de loop van de reis drie keer gezien. Daarna werd ik echt beïnvloed door de ritme-tapstijl. Ik ging studeren bij Savion Glover en dat heeft mijn kijk op tapdansen echt veranderd. '

Ryan Kasprzak. Foto door Matthew Murphy.

Dus toen begon je je echt op dans te concentreren?

“Ik begon met trainen in streetdance (het jargon van de jaren 90 voor hiphop) en later raakte ik echt in jazz en tap. Tegen de tijd dat ik naar de middelbare school ging en het serieuzer begon te nemen, besloot ik ballet te gaan doen en een goede basisopleiding te volgen. Dus ik heb ze allemaal in de studio bestudeerd.

Toen ik op de middelbare school zat, ging ik naar dit programma genaamd het Broadway Theatre Project in Florida dat Ann Reinking had opgericht ... Daar raakte ik geïnteresseerd in theaterdans en de Fosse-stijl. Ik had het geluk om bij Gwen Verdon te studeren voordat ze stierf en Ben Vereen.

Tussendoor ging ik naar veel tapfestivals zoals het Chicago Human Rhythm Project of het St. Louis Tap Festival. Dat was vaak waar de werelden van theater en dans elkaar ontmoetten. En het is sindsdien mijn specialiteit geweest. '

Heb je ooit overwogen om te stoppen met dansen en je alleen maar te concentreren op theater?

'Op de middelbare school raakte ik een beetje opgebrand en ik was een tijdje niet echt geïnteresseerd in dansen. Dus toen ik naar Marymount Manhattan College ging, volgde ik een BFA in acteren, zelfs niet in muziektheater.

Terwijl ik daar was, werd ik meegesleept in een fysiek theaterproject waar ik leerde maskerwerk, poppenspel, improvisatie, het gebruik van instrumenten, mime en suzuki-werk. Toen begon ik te leren over deze andere fysieke vormen van verhalen vertellen en toen ik dat combineerde met mijn achtergrond in dans, kwamen ze op een natuurlijke manier samen. Ik realiseerde me dat ik nog steeds heel specifiek kon zijn met het vertellen van mijn verhalen, terwijl ik nog steeds echt kon dansen. '

Wat zou u als uw 'grote doorbraak' beschouwen?

“Mijn eerste professionele baan buiten school was de Nationale Tour voor Het was Het was geweldig! Slechts zes dagen na mijn afstuderen was ik bezig Het was Het was ongelooflijk omdat we non-stop waren, de hele tijd one-nighters deden, in een bus sliepen en twee shows per dag deden. Een jaar lang toerde we door de Verenigde Staten en een jaar lang toerde we door Europa. We speelden acht weken in Parijs met Ben Vereen als headliner. Het was werkelijk ongelofelijk!

jennifer syme auto-ongeluk

Het was geweldig om die passen te dansen, die stijl uit te voeren en dat materiaal te doen. Nu ik erop terugkijk, ben ik verbaasd omdat ik de historische betekenis van de stappen en de show alleen maar verder waardeer ... Ik voel me bevoorrecht deze fysieke geschiedenis in mijn lichaam te dragen. Het informeert echt alles wat ik doe.

En veel van de mensen met wie ik op die tour heb gewerkt, zijn nog steeds enkele van mijn beste vrienden! Ricky Hinds, die deze week ook lesgeeft, en ik waren eigenlijk samen op die tour. Ik was 22 en hij was 21. Het was ons eerste professionele optreden en hier geven we 12 jaar later samen les bij DancerPalooza! Gek!'

Dat is zo leuk! En daarna was het toen je probeerde voor Dus jij denkt dat je kunt dansen , Rechtsaf?

'Ja! Dus jij denkt dat je kunt dansen was zo'n fascinerende ervaring omdat het zo een andere wereld is. Ik had in zekere zin echt geluk, want ik mocht het uitproberen met mijn broer, die ook danst, en we moesten deze hechtingservaring hebben. '

Wat zijn tot nu toe enkele van de andere hoogtepunten van je carrière?

Ryan Kasprzak. Foto door Duane McKee.

Billy Elliot was geweldig! Ik heb daar twee jaar aan gewerkt als danskapitein en later als associate resident choreograaf. Ik heb daar echt van genoten, want ik wilde altijd mijn handen vuil maken in een grote show en het bloed en het lef begrijpen dat nodig is om een grote Broadway-productie te runnen en de mechanica van wat er nodig is om het draaiende te houden. Naast hoe zwaar de show is, als je deel uitmaakt van het creatieve team, breng je altijd nieuwe jonge jongens aan en train je ze. En dat is een geweldige uitdaging! Ik had een beetje ervaring om me hier te helpen vanaf het moment dat ik danskapitein was voor mijn tweede jaar van de Het was tour, maar het was in het algemeen echt anders vanwege hoe groot de show is. De logistiek om al die dansers te onderhouden - de vier belangrijkste balletjongens, de twee jongens die zijn vriend spelen, de 10 balletmeisjes en een heel ensemble - was zwaar! Maar ik ben veel gegroeid.

Dan Smash was ook ongelooflijk! Aan de slag gaan op televisie is een heel andere ervaring. De snelheid is zo veel sneller. Je krijgt je script pas negen dagen voordat je gaat fotograferen. Dan wordt je muziek meestal pas drie dagen voor de opname gekozen. Dus dat was anders. Het was geweldig om samen te werken met de hoofdchoreograaf, Joshua Bergasse. Hij is een van de meest briljante en getalenteerde choreografen. Hij heeft die ervaring vooral voor mij geweldig gemaakt. Het was een wilde rit! Lacht

Werkte aan Smash verander je de manier waarop je choreografeert?

'Ja! Opnamen maken voor televisie is zo anders, weet je? Vooral voor dans heb je deze enorme choreografische nummers die er heel anders uitzien dan een klein frame. Het heeft echt mijn manier van denken over choreografie veranderd. Dat was cool, want ik denk niet dat iedereen die ervaring krijgt vanuit New York en de wereld van Broadway! '

maui chapman

Waar werk je nu aan?

“Ik werk met dit bedrijf in New York dat Parallel Exit heet, een fysiek komediebedrijf dat veel ouderwetse vaudeville, slapstickcomedy en tapdansnummers maakt. We hebben deze variëteitsshow die we hebben gedaan in New York en door het hele land genaamd Verlaat Stage Left en die show ging gepaard met deze Duitse variété-presentator, de GPO, die zes verschillende locaties in heel Duitsland heeft.

Dus onze groep ging er dit jaar heen om deze komedie- en muziekvariatieshow te doen, en de presentator voegde er circusacts aan toe. Het begon in januari en wordt gepresenteerd in pootjes van vier maanden. Het loopt tot het einde van de zomer van 2015 en speelt in totaal zes verschillende steden in Duitsland. Ik was er eerder dit jaar voor de eerste etappe en trad op in het noordwesten.

Ik ben ook net klaar met werken aan twee nieuwe full-length musicals die werden gepresenteerd op het New York Musical Festival. Die waren erg leuk.

Ryan Kasprzak danst op een openluchtevenement. Foto door Jordan Steele.

Binnenkort ga ik terug naar New York. Ik doe een workshop van een nieuwe show genaamd Muziektent die Andy Blankenbuehler regisseert en choreografeert. Daarna ga ik in oktober trouwen en kort daarna reis ik voor twee weken naar Afrika voor mijn huwelijksreis.

In het nieuwe jaar zal ik regisseren en choreograferen Er was eens een matras op mijn alma mater, Marymount Manhattan College. Daar kijk ik echt naar uit. Ik ga er een vaudeville-draai aan geven. Dat gaat in maart open. '

Wauw! Gefeliciteerd! Als u terugkijkt op uw carrière, wie zijn / waren enkele van uw rolmodellen? Door wie ben je het meest geïnspireerd?

“Absoluut Gregory Hines. Toen ik jong was, kreeg ik de kans om met hem samen te werken en dat is alsof ik aan de slag ga met de Michael Jordan van de tap. De eerste keer dat ik hem ontmoette, was in een klas die hij leidde. Aan het einde van de les leidde hij een improvisatiesectie. Het volgende dat ik weet, is dat ik op de grond zit te improviseren met Gregory Hines, van teen tot teen. We handelen in achten. Het was fantastisch. En vanaf dat moment was hij altijd zo warm voor me, jaren en jaren daarna ... Hij wist dat hij mijn idool was en ik denk dat hij daar eigenaar van werd, omdat hij besefte hoe belangrijk het is om een rolmodel te zijn. '

Nu ben je iemand waar anderen naar opkijken! Nu u alles weet wat u uit uw carrière doet, welk advies zou u geven aan degenen die proberen in te breken in de branche?

“Ik zou zeggen dat het beste wat iemand kan bereiken, niet alleen als danser, maar als persoon, is te weten wie je bent en je daarbij op zijn gemak te voelen. En dat is niet gemakkelijk, maar het is zo belangrijk. Je moet vertrouwen hebben in jezelf en geloven dat er een dag zal komen dat iemand precies zal zoeken naar wie je bent. Je moet jezelf vertrouwen.

Voor mij weet ik nu dat ik een kleine, eigenzinnige en kale tapdanser ben. En ik moet geloven dat op de dag dat iemand op zoek is naar een korte, eigenzinnige tapdansende man, ik hun man ben. Het gaat erom erin te geloven en in wie je bent. Het bevrijdt je als danser, want je probeert niet meer in elk hokje te passen. Je bent gewoon bereid om in je doos te passen.

Nu zeg ik niet dat je jezelf niet moet dwingen tot de grenzen van wie je kunt zijn. Maar wat ik bedoel is dat je erop moet vertrouwen dat wie je bent, voldoende is.

Het is een dunne lijn. Flexibiliteit is per definitie de bereidheid om te veranderen, om flexibel te zijn. Dat moet je dus zeker zijn. Maar je zou jezelf moeten kunnen pushen zonder de kern van wie je bent te verliezen. Dat is wat je op de lange termijn doet opvallen. '

Ga voor meer informatie over Ryan Kasprzak naar www.ryankasprzak.com 

Foto (boven): Ryan Kasprzak. Foto door Duane McKee.