Door Kathleen Wessel van Dance Informa
Zwarte zwaan en Een koorlijn Desalniettemin is de auditiestress niet alleen voor balletdansers en hoopvolle Broadway-dansers. Hedendaagse dansers die hun zinnen hebben gezet op een 'droomgezelschap' in New York City hebben te maken met dezelfde onwaarschijnlijke kansen. Toelating tot grote gezelschappen zoals Alvin Ailey American Dance Theatre en de Paul Taylor Dance Company is vaak beperkt tot degenen die auditie doen en deelnemen aan de zomerprogramma's van die scholen. En omdat er jaarlijks intensieve zomeraudities worden gehouden op verschillende locaties in het land, is het aantal dansers dat strijden om slechts één of twee plekken in het gezelschap vaak in de duizenden.
Om verschillende redenen - misschien een voorkeur om nieuwer repertoire uit te voeren of de wens om meer tijd op het podium te besteden en minder tijd aan 'vee-oproep' -audities - kiezen veel dansers voor kleinere, 'ophaal' -gezelschappen. Deze bedrijven huren dansers in op project-tot-projectbasis en bieden meestal geen langetermijncontracten aan. Maar vanwege de beperkte budgetten en middelen kan de directeur van een pick-up company zijn / haar dansers persoonlijk kiezen zonder auditie, of, als hij / zij wel een auditie houdt, mag het niet algemeen bekend worden gemaakt. Met andere woorden, je moet vaak iemand kennen om binnen te komen.
Tamisha Guy. Foto door Steven Trumon Gray.
David Parsons betrapt
Beide scenario's maken de danswereld een moeilijke plek om binnen te komen, maar een heerlijke plek om te leven. Als de juiste persoon in de kamer is - of het nu een grote auditie is of een kleine klas - kan de felbegeerde 'grote doorbraak' overal plaatsvinden. Vraag het maar aan Tamisha Guy die, op 24-jarige leeftijd, er al twee heeft gehad.
Guy, geboren in Trinidad en Tobago, verhuisde naar New York City voor de middelbare school en raakte bij toeval in dans. Ze zei dat vertegenwoordigers van Ballet Tech, de New York City Public School for Dance, kinderen op haar school 'auditie deden' en hen koos met een natuurlijke aanleg voor klassiek ballet. 'Ze kwamen naar je toe en vroegen je om met je voeten te wijzen en een paar sprongen te maken,' herinnerde ze zich. Toen ze voor het programma werd gekozen, was ze meer dankbaar voor de mogelijkheid om “een paar uur per week van school te gaan” dan voor de kans om balletlessen te volgen.
ik harp artiest
Maar wat begon als een welkome afwisseling van haar reguliere schoolwerk, werd al snel een passie, en in 2013 studeerde Guy af aan het SUNY Purchase College met een dubbele major in dans en kunstmanagement. Meteen na haar studie kreeg ze een plekje in de prestigieuze Martha Graham Dance Company en een jaar later begon ze repetities bij te wonen met Abraham.In.Motion van Kyle Abraham.
'Ik ging naar binnen en het klikte een beetje,' zei Guy over Abraham, en kort daarna vroeg hij haar om zich bij zijn bedrijf aan te sluiten.
Tamisha Guy. Foto door Ted Kivitt.
In het begin was dansen met beide gezelschappen beheersbaar, legde Guy uit, maar het werd al snel onmogelijk toen Abraham zijn tourseizoen aankondigde. De beslissing was moeilijk, maar uiteindelijk zei Guy dat ze zich 'thuis' voelt bij Abrahams beweging. Ze heeft nog steeds een goede relatie met haar voormalige collega's bij Martha Graham.
ballet voeten
Misschien is het Guy's positieve, nuchtere benadering van professionele dans die haar zo sympathiek en succesvol heeft gemaakt. Ze gelooft dat hard werken en consistentie hun vruchten afwerpen, en ze adviseerde jonge dansers om 'te beseffen dat je veel te leren hebt en eerlijk tegen jezelf te zijn'. Voor audities zei ze dat het belangrijk is om te weten wat je te bieden hebt en binnen die grenzen te blijven. 'Op die manier zijn er geen verrassingen', zei ze.
Ondanks dat Guy praktisch is, weet ze ook dat jonge aspirant-dansers moeten opvallen om aangenomen te worden. 'Wat je ook voelt, breng de passie meteen', zei ze.
Haar auditie-advies? Bij het leren van repertoire, “beheer de stappen en ga meteen in de rol. Dat is jouw manier om ze te vertellen dat je het kunt. ' Maar ze waarschuwde ook: 'Doe niet zo eigenwijs. Houd je hoofd hoog, maar niet te hoog. ' Vertrouwen, beweerde Guy, is weten wie je bent en wat je kunt doen. Vind je unieke bewegingskwaliteit en aarzel niet om ermee te pronken tijdens audities, zei ze.
Tamisha Guy, rechts, in een promotionele afbeelding voor 'When The Wolves Came' door Abraham.In.Motion. Foto door Carrie Schneider.
In een recente talkback na het uitvoeren van Abraham's Bestrating in het Ferst Center for the Performing Arts in Atlanta, zei Guy dat het moeilijkste deel van de rol was het leren belichamen van een personage met een luide, agressieve persoonlijkheid die anders is dan die van haar. Kleine hapjes van verbazing kwamen uit het publiek. Haar branie leek zo natuurlijk, zo gemakkelijk dat het moeilijk voor te stellen was dat ze alleen een personage speelde. Zacht gesproken en stil van aard, haar dansend Bestrating was precies het tegenovergestelde - fel krachtig en agressief. Maar haar bewegingen waren ook delicaat met een beheerste subtiele en aandacht voor detail waardoor het moeilijk was om naar iemand anders op het podium te kijken.
In Abraham.In.Motion zei Guy dat ze 'een helling naar het paradijs' zag en voorlopig niet gelukkiger kon zijn met haar beslissing om zich bij Abraham aan te sluiten. 'Een droom naast deze droom', zei Guy, is om lid te worden van Wayne McGregors Random Dance in Londen, een bedrijf waar ze dol op is. Met haar slimme auditie-strategieën en succesvolle staat van dienst tot nu toe lijkt het erop dat geen enkele droom buiten bereik is.
professionele dans
Bezoek voor meer informatie over Abraham.In.Motion abrahaminmotion.org
Foto (boven): Tamisha Guy, midden, in uitvoering. Foto door Paul B. Goode.
