Voor haar dansfilmproject Trefoil nam regisseur en choreografe Mina Lawton haar dansers en crew mee van de dansstudio in het bruisende New York City naar het kale land en de blauwe lucht van de Bonneville Salt Flats in Utah. Met de hulp van 128 donateurs tijdens een succesvolle Kickstarter-campagne, zorgde Lawton ervoor dat wat al vijf jaar een project in de maak was, werkelijkheid werd.
De drie dansers van ‘Trefoil’, een dansfilm, Sarah Atkins, Mina Lawton en Traci Finch. Foto door Amber Neff.
kirstjen nielsen hoogte
Trefoil is een bewerking van een trio gechoreografeerd voor drie vrouwen. Het is een reflectie op de relatie tussen tijd en iemands identiteit, waarbij elke vrouw het verleden, het heden of de toekomst van één persoon vertegenwoordigt.
Lawton, die danste bij onder meer Company XIV, Alaska Dance Theatre en Abanar, is de afgelopen jaren overgegaan op haar eigen choreografie en experimenteren met korte films. Trefoil is haar grootste product.
'Er zijn verschillende componenten van dansfilm die me aantrekken', legt Lawton uit, '[dans] film biedt een niveau van precisie dat ik als kunstenaar waardeer, ook al is het een uitdaging. Ik heb de mogelijkheid om niet alleen de acties en bewegingen te choreograferen, maar ook de manier waarop het wordt gezien. Er is ook de voldoening dat het voltooide werk tastbaar is. Het hoogtepunt van expressie kan opnieuw worden bekeken en gedeeld, in tegenstelling tot live-optredens, waarin de topmomenten kortstondig zijn en nooit meer op dezelfde manier zullen worden ervaren. '
Lawton zegt dat ze zich aanvankelijk aangetrokken voelde tot de muziek van de film, die van Heinrich Ignaz Franz von Biber Passacaglia voor viool solo Toen haar oorspronkelijke visie voor een duet mislukte, begon ze een solo te choreograferen, maar haar verlangen naar dat duet bleef hangen. Met een diepere gedachte besefte Lawton dat ze dit concept nog verder wilde onderzoeken. Ze was in het heden, met gedachten aan het verleden en een wonder van de toekomst. Het was toen dat Trefoil, een woord dat betekent 'een ding dat uit drie delen bestaat', begon zich te ontvouwen. De drie entiteiten van verleden, heden en toekomst zouden worden belichaamd in één werk, vertegenwoordigd door drie danseressen.
'Tijd en identiteit kunnen worden gezien als een relatie met elkaar in de zin dat we een samenstelling zijn van ons verleden, heden en toekomst', zegt Lawton. “De grenzen tussen wie we zijn, wie we waren en wie we zullen worden, zijn niet concreet, en elk heeft invloed op de anderen. Ik waardeer het idee dat elk individu een wezen met vele facetten is, en daarom vertegenwoordigen de drie dansers het verleden, het heden en de toekomst van één persoon. '
'Voor mij voegt tijd lagen toe aan onze identiteit', voegt Sarah Atkins toe, een onafhankelijke danskunstenaar, die in de film zal dansen. “Ik denk dat we in wezen zijn wie we zijn vanaf het moment dat we tot het einde worden geboren. Tijd en ervaring geeft ons lagen en lenzen waardoor we de wereld waarnemen en ermee omgaan. '
Regisseur / choreograaf Mina Lawton met (van links naar rechts) directeur fotografie Christopher Eadicicco en crew Snyder Derival en Mattison Stanton op locatie bij de Bonneville Salt Flats in Utah. Foto door Sarah Atkins.
Kaitlyn Siragusa Wiki
Met Trefoil Omdat het concept vorm kreeg, zocht Lawton een achtergrond voor de film. Ze zegt dat ze de Bonneville Salt Flats heeft gekozen omdat het gebied kaal en uitgestrekt is, er niets door de mens is gemaakt en het een eenvoudige omgeving is.
Lawton, die in de film danst samen met Atkins en danseres Traci Finch, en de directeur fotografie, Christopher Eadicicco, waagden zich van 24 tot 28 augustus naar Utah voor de opnames, via een locatievergunning verleend door het Bureau of Land Management. Als gelegenheid om te testen hoe de choreografie zou aanvoelen in een open buitenruimte in plaats van in de beslotenheid van een studio, hielden Lawton en de dansers onlangs een kleine residentie op de boerderij van haar familie in Vermont, waar Lawton nu verblijft.
Een grote uitdaging, zegt Lawton, is het aanpassen van de choreografie die in de dansstudio is gemaakt tot een versie die is aangepast aan film.
halve solist
'Oorspronkelijk maakte ik elke choreografische keuze op basis van de herkenning van de ruimte van een podium en het communicatievermogen van elke actie binnen de grenzen van live optredens', legt Lawton uit. “Ik probeer nu de stimulans voor elk van die choreografische beslissingen nieuw leven in te blazen en de nodige vertalingen en aanpassingen voor de camera te maken. Het aanpassingsproces was moeilijk, maar ik denk dat het uiteindelijk ongelooflijk bevredigend zal zijn. '
Ook Atkins heeft als danser de voorbereiding gevonden Trefoil uniek zijn voor elk repetitieproces voor een live optreden.
'Het is erg moeilijk omdat de realiteit van het eindproduct veel verder weg is en niet zo duidelijk', zegt Atkins. 'Er is een lineair stuk dat is gechoreografeerd en van begin tot eind kan worden uitgevoerd, maar zo verschijnt het helemaal niet in de film. Het is belangrijk geweest om uit te vinden welke momenten, kijkhoeken en zelfs locaties op het lichaam de essentie en betekenis van die specifieke beweging zullen vastleggen. '
Regisseur-choreograaf Mina Lawton kijkt naar danseres Sarah Atkins tijdens een repetitie voor ‘Trefoil’. Foto door Amber Neff.
Omdat bij dit project reizen, accommodatie, dansers en tijd, locatie en vergunningkosten, uitrusting, kostuums en meer betrokken waren, lanceerde Lawton in mei een Kickstarter-campagne in de hoop genoeg geld binnen te halen. Ze haalde $ 30.025 op, waarvan $ 10.000 afkomstig was van een enkele donor in Vermont. Lawton is ongelooflijk dankbaar voor elke donatie.
'Ik was voortdurend tot tranen toe bewogen tijdens het campagneproces', zegt ze. “Het is overweldigend om anderen steun en geloof in mij en de mensen met wie ik werk te laten tonen. Ik wil alle mensen bedanken die hun steun hebben betuigd, hetzij door te helpen bij de voorbereiding van de Kickstarter-campagne, een bijdrage te leveren aan de campagne, een donatie te doen via onze fiscale sponsor Dance Films Association, of door steun te tonen in persoonlijke gesprekken, maar ook op sociale media. '
Lawton hoopt te hebben Trefoil uitgegeven in september, met vertoningen die later dit najaar worden gepland. Ook hoopt ze de film in te zenden op dansfilmfestivals. In de tussentijd is ze echter enthousiast over hoe het filmen in Utah is verlopen.
danielle nicolet echtgenoot
Ga voor meer informatie over ‘Trefoil’ naar www.trefoilfilm.com
Door Laura Di Orio van Dans informeert.
Foto (boven): directeur fotografie Christopher Eadicicco fotografeert danseres Traci Finchon locatie voor ‘Trefoil’ op de Bonneville Salt Flats in Utah. Foto door Sarah Atkins.
