MIT Zomer Bhangra. Foto met dank aan Preksha Bhagchandani. Massachusetts Institute of Technology, Boston, Massachusetts.
10 augustus 2017.
mike golic jr instagram
We dansten allemaal samen, de hele tijd beperkte het zich niet altijd tot formele danslessen, nachtclubs en bruiloften. Bijna elke 'primitieve' samenleving had dansvormen waarin ze zich elke avond, wekelijks, op een nieuwe maan van een nieuwe maand, enzovoort, bijwoonden. Gemeenschappelijke beweging moest door iedereen worden ervaren en gekoesterd. Af en toe doet zich een danservaring voor die ons herinnert aan deze diepe menselijke waarheid - dat dans sterk cultureel en tribaal kan zijn, en tegelijkertijd openstaat voor en verenigt met iedereen die ermee bezig is. De laatste uitvoering van het Summer Bhangra-programma van het Massachusetts Institute of Technology (MIT), dat openstaat voor zowel studenten als het grote publiek, was zo'n ervaring.
Het was een heerlijke zomeravond, niet heet maar comfortabel t-shirtweer. De zon begon onder te gaan en de zonsondergang was adembenemend. Het was het soort nacht dat de inwoners van Boston zochten tijdens de lange, rauwe en vaak besneeuwde winters. De voorstelling was in de open lucht, de lucht letterlijk de limiet. Het relatief kleine maar zeer respectabele publiek verzamelde zich voor de trappen van het MIT Stratton Student Centre. Ze waren jong en oud, mannelijk en vrouwelijk, en van alle rassen.
MIT Zomer Bhangra. Foto met dank aan Preksha Bhagchandani.
Veel, maar niet alle, dansers bleken van Indiase afkomst te zijn. Maar terwijl ze bewogen, deed dat er niet eens toe. Alle dansers boden vakkundig het Bhangra-danstaal aan, dat zijn oorsprong vond als een feestdans in de Indiase regio Punjabi. Ze droegen straatkleding met rood, zwart en grijs - de kleuren van MIT. De muziek, traditioneel Punjabi met moderne toevoegingen van techno en met hiphop doordrenkte beats, was aanstekelijk.
De dansers combineerden het met hun constante energie en pure vreugde. Zelfs hun lichamen verheugden zich in de beweging. Het was een korte voorstelling, en men kan begrijpen waarom. De pure fysieke, aerobe behoefte van het danstaal is gewoon indrukwekkend en verbazingwekkend. Het lijkt ook een choreografische wijsheid te hebben, ook al was het niet bedoeld als performatief toen het werd ontwikkeld.
is leerlooier braungardt homo
Er is een prachtig niveau van scherpe controle, maar toch een bevrijding van die controle om het lichaam en de ziel te laten genieten van de beweging. Er is gebruik van hoge, gemiddelde en lage niveaus, evenals verschillende diagonalen en facings. Net als bij bewegingskwaliteit, is er een strakke esthetiek terwijl de groep samen beweegt, maar toch een gemak dat het allemaal feestelijk en leuk houdt.
maria elena salinas netto waarde
De dansers boden dit alles met opperbevel. Ze bogen hun knieën met opgeheven hielen om van gezicht te wisselen. Ze openden en sloten hun armen met eenbenige hop, dit alles met een heerlijke vloeiendheid. Sommige delen hadden meer eenstemmig kunnen zijn, zowel qua timing als qua precisie. Toch is het best moeilijk om dat consistent te hebben in zo'n snelle, complexe dansstijl. En een gebrek aan totale beheersing van de groep zorgde ervoor dat de voorstelling authentieker en vreugdevoller aanvoelde - geen perfectie van een 'cookie cutter' hier. 'Perfect' kan snel oud worden.
De groep bevat dansers met veel verschillende ervaringsniveaus, maar dat viel niet op in deze voorstelling. Dat is een eer voor zowel de choreografen als de dansers. Alle betrokkenen konden delen in de vreugde van de beweging, ongeacht leeftijd, geslacht, etniciteit, klasse, enzovoort. De voorstelling, hoewel kort, sprak boekdelen over de collectieve vreugde die beweging kan bieden. Ongeacht de toestand van onze wereld en onze gemeenschappen, dit maakt deel uit van ons. We kunnen er altijd op terugkomen.
Door Kathryn Boland van Dans informeert.
