'Is niet te trots'. Foto door Matt Murphy. Imperial Theatre, New York, New York.
12 maart 2019.
Er is maar één woord dat kan worden ingekapseld Ain't Too Proud: The Life and Times of The Temptations …glad. Alles aan de nieuwste jukeboxproductie van Broadway is charmant, moeiteloos en indrukwekkend, van de sexy soepele choreografie tot de bedwelmende harmonieën van zo veel van onze favoriete Motown-hits.
Een draaitafel en een paneel met een lopende band nemen deze gladheid op in het podiumontwerp van de show. Acteurs, rekwisieten en decors verschuiven naadloos op en naast het podium. Soms is het betoverend moeilijk te zeggen of de dansers zelf bewegen of dat het podium hen beweegt.
‘Ain’t Too Proud’. Foto door Joel Dockendorf.
Sergio Trujillo fungeert als choreograaf en bewijst dat hij echt de go-to-guy is voor stukken uit de popperiode (zoals blijkt uit zijn recente cv van shows zoals Memphis Zomer Jersey jongens en Op je voeten The Temptations stonden bekend om hun zoete geluiden en zieke bewegingen, en Trujillo vertaalt de intieme synchrone bewegingen naar het grote Broadway-podium. Ik verwachtte eerlijk gezegd veel verschillende iteraties van een simpele 'step-touch'. Wat Trujillo aan het kwintet toevoegt, is dynamisch, geïnformeerd en opwindend. Ephraim Sykes blaast het publiek omver met zijn bravoure en gemak. Meerdere keren gooit hij zijn microfoon in de lucht, valt in een spleet, glijdt op magische wijze weer overeind en pakt de microfoon alsof het net zo normaal is voor zijn routine als tandenpoetsen. De al even boeiende James Harkness vertoont niet per se dezelfde applausopwekkende vaardigheden als Sykes, maar ik kon hem de hele dag zien bewegen. De drie andere leidende mannen, Derrick Baskin, Jawan M. Jackson en Jeremy Pope, zijn de belichaming van drievoudige bedreigingen en belichamen allemaal de stijl en charme van hun legendarische band.
Is niet te trots ’S boek is ook vlot, hoewel niet per se op een baanbrekende manier. De show volgt de inventieve en succesvolle formule van JERSEY BOYS (wat logisch is gezien veel van hetzelfde creatieve team). We hebben het oprichtende bandlid als verteller en nummers die binnen de verhaallijn zijn gesplitst en afgewisseld om de plot verder te brengen. Hoewel dit de stroom van de biografische show verbetert, is het zo commercieel verteerbaar (bijna altijd vertellen liever dan tonen ) dat ik als toeschouwer het gevoel had dat ik geen autonomie had om zelf na te denken en het materiaal te verwerken. De geschiedenis, successen en vele, vele beproevingen van The Temptations voegen een geheel nieuwe diepte en dimensie toe voor kijkers die misschien alleen bekend zijn met hun tophits. Maar de copy-paste-formule van het boek was geen voorbeeld van de innovatie en impact van de band zelf.
Terwijl het boek AIN’T TOO PROUD me verliet bedelen voor iets meer, de show zelf is een trefzekere hit. Met liedjes die we kennen en waar we van houden (eigenlijk meer dan 30), levendige choreografieën en een cast die zo getalenteerd is dat je je schoenen op het podium wilt gooien, zal AIN'T TO PROUD het publiek inspireren om een diepere blik te werpen op de muziek die ze dachten dat ze het wisten, terwijl ze hen ook lieten dansen en zingen door de gangpaden.
Door Mary Callahan van Dans informeert.
aanbevolen voor jou
