Ailey Citigroup Theatre, The Joan Weill Center for Dance NYC
April 2012
Door Deborah Searle
dansaudities voor cruiseschepen
In april presenteerde Ailey II 11 avonden lang een mix van moderne en hedendaagse danswerken in het Ailey Citigroup Theatre. Het publiek kon ook uit twee programma's kiezen Moderne bewegingen of Eigentijdse keuzes Op de avond van 19 april werden we getrakteerd op het eigentijdse programma met drie verschillende werken De hoek (2010) door Kyle Abraham, De erfenis van erfenis (2011) door Stefanie Batten Bland en Scherven (1988) van Donald Byrd. Elk werk was heel anders en toonde de verschillende sterke punten van de jonge dansers van het gezelschap, die allemaal studenten zijn van Ailey's professionele danscursussen.
De hoek verraste me omdat het een sterke streetdance- en hiphop-smaak had, in tegenstelling tot de moderne dans die gewoonlijk wordt vertoond door Ailey-dansers. Het omvatte gesproken woord, karakterisering en veel plezier en frivoliteit toen de dansers vrienden werden die rondhingen op wat ik me voorstelde als een straathoek. Het omvatte momenten van humor, spelletjes en kameraadschap terwijl de dansers groeiden in kleurrijke, casual kostuums. De soundtrack was een mix van populaire muziek en klassiek met funky, jazzy choreografie en wat langzamere, zachtere, meer lyrische momenten. Een vrolijk groepsnummer aan het eind was vermakelijk. De opvallende danseres voor dit werk was Elizabeth Washington, die haar eigen persoonlijke groove leek te belichamen en echt bij de choreografie paste. De andere dansers, hoewel ze allemaal de stappen goed uitvoerden, belichaamden niet altijd het thema en de stijl zoals Washington deed.
De erfenis van erfenis die daarop volgde was heel anders dan het eerste werk. Het was veel rauwer en eigentijdser. In de pauze konden we mist zien die over het podium werd verspreid, evenals een enorm stuk wit, licht materiaal. Dit intrigeerde me, omdat ik me afvroeg hoe de dansers zouden gaan werken met zo'n enorm rekwisiet. Om te beginnen pakte de cast van dansers het witte materiaal op en wikkelde zich erin terwijl ze langzaam zwaaiden. Het was griezelig maar bedwelmend. Hoewel de bewegingen eenvoudig waren, waren de manipulatie van het doek, de manier waarop het licht erop viel en de toewijding van de dansers om interessante vormen te creëren, meeslepend. Een zwemmende scène waarin de dansers in lijnen in verschillende richtingen op de grond leken te zwemmen, was betoverend en unieke samenwerkende scènes betroffen inventieve liften en lijnen. Het werk van Stefanie Batten Bland was erg interessant en het toonde de technische sterke punten van de dansers en hun vermogen om te werken met wat een overweldigende prop had kunnen zijn. Ik heb enorm genoten van dit werk. Thomas Varvaro in zijn eerste seizoen bij Ailey II was heerlijk om te zien. Hij maakte elke beweging af en danste helder en gemakkelijk.
Ten slotte, Scherven door Donald Byrd was weer anders. We waren vanaf de eerste seconde verslaafd toen het bedrijf begon in een groep in het middelpunt van de belangstelling, in de schijnwerpers. Met de dansers allemaal in koningsblauw, pasten de heldere kostuums perfect bij de heldere choreografie. Soms was de muziek erg dramatisch en paste het dansen bij elkaar. De dansers waren in staat om eenvoudige port de bra uit te voeren met zo'n dynamiek om de sterke muziek te vullen en ons te vermaken. De choreografie was behoorlijk ballistisch en veeleisend. Het betrof veel batterijen, slagbeurten op de tweede plaats, penchée op relevanté en wat slingerende maar gecontroleerde bewegingen. Een pas de deux door dansers Fana Tesfagiorgis en Colin Heyward toonde Fana's flexibiliteit en kracht. Een solo van haar later in het programma bevestigde haar als een verbluffende danseres. Anne O'Donnell, in haar eerste jaar bij Ailey II, was verbluffend in dit werk. Ze heeft mooie lijnen en een sterke ballettraining.
Eigentijdse keuzes van Ailey II was een dynamisch programma dat de veelzijdigheid van de jonge dansers liet zien. Het is geweldig om te zien dat deze jonge sterren in de dop de kans krijgen om dergelijke werken aan een groot en dankbaar publiek te presenteren.
Foto bovenaan: Fana Tesfagiorgis in Troy Powell's Referentiepunt Foto door Eduardo Patino, NYC.
rj koning leeftijd
Gepubliceerd door Dance Informa digitaal dance tijdschrift dans nieuws dansaudities dansevenementen voor de professionele danseres, dansleraar en dansstudenten.
aanbevolen voor jou
