'Sextet', Carolyn Dorfman Dance. Foto door Christopher Duggan. Wat is het eigenlijk dat een kunstenaar doet Verschillende filosofische en ervaringsgerichte standpunten over die vraag door de eeuwen heen zijn er in overvloed. Michelangelo, de beruchte beeldhouwer van de Italiaanse Renaissance, bevestigde dat hij het leven dat zich al in zijn klei bevindt, heeft losgelaten. Choreograaf Carolyn Dorfman, midden in de 35thverjaardag van haar bedrijf, Carolyn Dorfman Dance, gelooft dat ze 'bewegende klei' vormt.
Carolyn Dorfman. Foto door Whitney Brown.
Toen ze met Dorfman sprak, zei zebrengt een alternatief, hoewel niet geheel verschillend idee over op Michelangelo's: de meest ontroerende, betekenisvolle dans brengt het leven naar voren dat al in de danser aanwezig is. Naast een grote hoeveelheid choreografie heeft Dorfman uitgebreid lesgegeven op locaties in de VS en daarbuiten. Haar prestaties, onderwijs en gemeenschapsbereik worden ondersteund door de DIEPTE. Initiatief (Dans mensen in staat stellen om menselijker te zijn).
Ze legt uit hoe ze dansers op drie manieren traint: het lichaam, het denken en voelen verbonden zijn met dat lichaam, en het deel dat betrekking heeft op anderen. Zonder dit, zegt ze, biedt dans niet de volledige diepte van wat het te bieden heeft, kan het publiek de menselijkheid in elke danser niet echt zien, voelen en voelen. Ze legt uit dat al deze onderdelen die betrokken zijn bij een creatief proces iets is, samen met een volledige en totale aanwezigheid in het creatieve proces, dat ze probeert te ontwikkelen in haar dansers - niet iets dat ze per se kan. vind in een auditie.
dansgrenzen
Ze beschrijft hoe haar gezelschap, misschien wel grotendeels daardoor, veel lof krijgt voor de sterke samenhang van het ensemblewerk. Zelfs in niet-unisono werk kunnen de dansers van Dorfman samen ademen en bewegen in een ander soort eenheid. Ze geeft ook voor een groot deel les omdat het haar helpt zichzelf te delen, beweerde ze. Als het gaat om het maken van danskunstwerken, doet ze dat om dialogen te creëren, en om leren meer over haarzelf en de wereld.
Carolyn Dorfman Dans in ‘Traces’. Foto door Christopher Duggan.
Die motivaties zijn in wezen al 35 jaar niet veranderd, bevestigt ze. In haar werk Portret (1996), bijvoorbeeld, maken vijf dansers een portret van één vrouw. Dit ging in première in een tijd waarin het evenwicht tussen prioriteiten en rollen (thuis, in het gezin, op het werk) een veelbesproken onderwerp was en voor veel vrouwen een conflictgebied was. Door het proces van het maken van het werk, zo beschrijft ze, kwam ze tot het inzicht dat dit conflict niet over evenwicht hoeft te gaan. Het gaat eerder om het vinden van een 'verschuivend evenwicht binnen acceptabele grenzen', zegt ze.
Voor Dorfman vereisen die innerlijke en uiterlijke facetten een constante evenwichtsoefening in het maken van kunst. Als het te breed is en zonder innerlijke diepte of specificiteit, is het niet herkenbaar. Publieksleden kunnen hun eigen ervaringen niet zien in de kunst die ze ervaren. Het is echter mogelijk om te ver in de andere richting te gaan. Te veel individualisme is een door ideologie gebonden anarchiegemeenschap gevaarlijk. Het delicate evenwicht is wat er tussenin ligt, stelt ze. In haar werk Ah of Echad (‘Één’ in het Hebreeuws) (2002), deelde ze een idee van de balans tussen het unieke karakter van het individu en de eenheid van de gemeenschap terwijl de dansers klommen, afdaalden en een aluminium wiel van 120 pond en 8 voet doorsnee hanteerden dansers die draaien alsof ze een panoramisch uitzicht bekijken (geïnspireerd door op een bergtop te staan).
kristina shulman bio
Ze zegt dat ze ook werk maakt om het publiek te helpen iets nieuws te leren of te zien, om 'een licht te laten schijnen op het menselijke verhaal'. Soms is wat wordt getoond ogenschijnlijk alledaags, een weergave van het dagelijks leven. De inspiratie voor Sextet Zo keek Dorfman naar mensen die in een restaurant aten. Verschillende groeperingen intrigeerden haar - de bewegingen en ruimtelijke relaties van oneven groepen (drie versus twee, vijf versus zes mensen die samen aten) creëerden bijvoorbeeld verschillende energieën en gevoelens. Het publiek en de critici konden deze inspiratie niet identificeren, maar genoten desalniettemin van de bewegingskunst die het opleverde.
Carolyn Dorfman-dans. Foto door Christopher Duggan.
Soms is het verhaal groter en specifieker. Tijdens een dinerinwijding voor het Holocaust Memorial Center in Michigan, bijvoorbeeld, deed een toespraak over intergenerationele connectie - van het verleden, het heden, de toekomst - haar nadenken over haar stuk Levenslijn met dansers verbonden door touwen, bewegend van rechts naar links (omdat de tijd in één richting beweegt). Dit bracht begrip over van mensen die individueel bewegen, maar in relatie tot de tijd, elk met verschillende maar vergelijkbare uitdagingen. Als kind van overlevenden van de Holocaust en immigranten, werd ze ook geïnspireerd om te creëren Mayne Mentshn (Mijn mensen) in 2001. Dorfman beweert dat dit waarschijnlijk haar meest 'specifieke' werk is over haar Oost-Europese joodse wortels en familie-erfenis tot nu toe.
eten met een beperkt budget
Toch bevestigden critici en toeschouwers dat ze niet joods hoefden te zijn om zich ermee te identificeren, om vergelijkbare uitdagingen als die van henzelf te zien. Het werk was universeel in zijn specificiteit. Hier deed Dorfman wat ze onder de knie lijkt te hebben: haar persoonlijke ervaring, wereldbeeld en gevoelens aanboren door met de buitenwereld te spreken ver boven en buiten haarzelf. Ze beweert dat ze 'de wereld wil veranderen' door middel van dans. Dit begint met haar eigen ervaring en vertakt zich van daaruit dat ze van binnen naar buiten werkt, zegt ze.
Iets meer in deze brede en universele zin, maar toch gebaseerd op specifieke karakters, is het meest recente werk van Dorfman, Sporen (2016), die de ervaringen van verschillende mensen verticaal (door generaties) en horizontaal (over verschillende aspecten van één leven) door de tijd heen volgt. Ze beschrijft hoe ze wil dat elk stuk dat ze doet, over een gigantisch filosofisch thema of gericht op iets veel alledaags, zijn eigen 'wereld' is, en legt uit: 'De vraag is altijd:' Wat voor soort wereld wil ik creëren? ''
Carolyn Dorfman-dans. Foto door Christopher Duggan.
janet hibbard
Als een ander groter thema bespreekt Dorfman optimisme. Ze maakt momenteel een nieuw werk met Renee Jaworski, co-regisseurvan Pilobolus, een voormalig danseres bij Dorfman Dance. In hun nieuwe werk stellen Jaworski en Dorfman veel vragen, waaronder 'Is optimisme een keuze?' Dorfman bevestigt hoe het creatieve leven op zich optimistisch is, gezien de uitdagingen van het leven in de moderne tijd (of op elk moment eigenlijk), hoe 'tegen alle verwachtingen in, we ervoor kiezen om te creëren en te bouwen'.
Onderdeel van wat Dorfman heeft opgebouwd, naast het maken van dans en lesgeven, zijn internationale banden. Haar gezelschap had een performance / residency-tour van drie steden in Bosnië en Herzegovina, ondersteund door de Amerikaanse ambassade, en dansers van The National Ballet of Sarajevo bezochten haar gezelschap in Amerika om samen te werken. Om de impact te vergroten, wil Dorfman meer van deze langer meeslepende residency-initiatieven doen in de VS en wereldwijd. Al deze initiatieven hebben een ondersteunende basis in het New Jersey Performing Arts Center, waar het gezelschap jaarlijks optreedt en leiding geeft aan de Dance Division of Arts Education.
Daar zal Carolyn Dorfman Dance zijn 35 hebbenthJubileumoptreden en galaweekend op 14-15 april 2018. Alle aanwezigen kunnen het leven en werk vieren van deze moedige, inzichtelijke artiest en vrouw, en iedereen die haar heeft doorlopen en al die jaren heeft bijgestaan. Ze heeft iets aangewakkerd bij die dansers, evenals bij het publiek, waardoor we konden profiteren van wat er altijd al was. En nog veel meer, en nog veel meer.
Voor meer informatie over Carolyn Dorfman Dance, inclusief aankomende optredens deze maand, en de 35 van het gezelschap th verjaardag seizoen in april 2018, bezoek carolyndorfman.dance
Door Kathryn Boland van Dans informeert.
